Μετά τη Βόρειο Κορέα και τη Νότιο Κορέα, την πρώην Δυτική και την πρώην Ανατολική Γερμανία, ανοίγει η πόρτα για την de facto αναγνώριση της «διαίρεσης χωρών» με ομοεθνείς πολίτες, με την αναγνώριση της «Βόρειας Μακεδονίας»
Σήμερα στις Πρέσπες πέφτουν οι υπογραφές. Δια χειρός Τσίπρα – Καμμένου, Μακεδόνας που μιλάει τη Μακεδονική γλώσσα και ανήκει στο Μακεδονικό έθνος θα είναι πλέον ο κάθε Σκοπιανός.
«Βόρεια Μακεδονία» θα ονομάζεται η χώρα του. Μετά τη Βόρειο Κορέα και τη Νότιο Κορέα, την πρώην Δυτική και την πρώην Ανατολική Γερμανία, ανοίγει η πόρτα για την de facto αναγνώριση της «διαίρεσης χωρών» με ομοεθνείς πολίτες.
Όσο και αν προσπάθησε η κυβέρνηση επί τρεις μέρες στη Βουλή να παρουσιάσει το άσπρο – μαύρο. Η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ περιλαμβάνει την εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία», ελαφρά την καρδία, επειδή την είχαν κάπως έτσι αναγνωρίσει 140 κράτη. Η εκχώρηση της γλώσσας και της εθνότητας συνιστούν εθνική ήττα. Οι Έλληνες διχάζονται, την ώρα που η συμφωνία ενώνει τους γείτονες. Οι Σκοπιανοί γίνονται «κληρονόμοι» της ιστορίας μας.
Από την κυβέρνηση δηλώνουν περιχαρείς για τη μεγάλη νίκη τους και ζητούν δια στόματος του πρωθυπουργού από τους Έλληνες να είναι υπερήφανοι. Να είναι υπερήφανοι όμως γιατί; Επειδή, όπως υποστηρίζουν, χωρίς να έχουν διαψευστεί με πειστικά επιχειρήματα, ιστορικοί, πανεπιστημιακοί και διεθνολόγοι που επισημαίνουν, πως όλα αυτά τα δώρα της κυβέρνησης προς τη γειτονική χώρα διαιωνίζουν τον αλυτρωτισμό και ανοίγουν τις «ορέξεις» των γειτόνων μας και για άλλες διεκδικήσεις;
Είναι αν μη τι άλλο αυτοκτονικό για τη χώρα, την ώρα που το πολυεθνικό κράτος της FYROM παραβιάζει συστηματικά σε βάρος της Ελλάδας την «ενδιάμεση συμφωνία» του 1995, τις σχετικές διεθνείς συνθήκες και το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», και δεν συμμορφώθηκε ποτέ με τις αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, εμείς να τους παρέχουμε τα «όπλα» για να σφετεριστούν της ιστορίας μας, να υπονομεύουν τη χώρα και να διατηρούν στο ακέραιο αλυτρωτικές βλέψεις που καλλιεργήθηκαν χρόνια τώρα.
Είναι υποκριτικό να υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι η υπογραφή της συμφωνίας σήμερα στις Πρέσπες δεν δημιουργεί τετελεσμένα γεγονότα, όταν και ο πιο ανυποψίαστος πολίτης καταλαβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η κύρωση της συμφωνίας από το Ελληνικό Κοινοβούλιο τους επόμενους μήνες είναι απλά μία τυπική διαδικασία.
Από τη στιγμή που θα πέσουν οι υπογραφές… δημιουργούνται έννομες συνέπειες. Όλα τα άλλα είναι απλ’ως «προφάσεις εν αμαρτίαις».
Κατά την προσωπική μας εκτίμηση η κυβέρνηση και σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων. Όχι από ανικανότητα και έλλειψη γνώσεων, αλλά επειδή επέλεξε συνειδητά να επιβάλλει ως εθνική γραμμή της χώρας, ευκαιρίας δοθείσης που είναι στην κυβέρνηση, τις ιδεολογικές απόψεις που χρόνια τώρα εξέφραζε ο ΣΥΡΙΖΑ για το Σκοπιανό, απαιτώντας «την αναγνώριση του γειτονικού κράτους ως Μακεδονία», αποδίδοντας μάλιστα σωβινισμό σε όσους δεν συναινούσαν στον σφετερισμό της ιστορίας.
Είμαι σίγουρη ότι ο ανιστόρητος , κατ’ εμέ, Συριζαίος που πριν από ορισμένα χρόνια άκουσα να χαρακτηρίζει τον Μέγα Αλέξανδρο ιμπεριαλιστή σε μία σχετική κουβέντα που κάναμε, σήμερα θα αισθάνεται ικανοποιημένος. Σ’ αντίθεση με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που αισθάνονται βαθιά πληγωμένοι.
