Αφού χόρτασαν «επανάσταση» επέστρεψαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους ορισμένοι βουλευτές της συμπολίτευσης και πήραν σβάρνα τηλεοράσεις και ραδιόφωνα για να «πουλήσουν σοσιαλιστική θεωρία».
Επανέλαβαν τις υποτιθέμενες ενστάσεις τους, υπογράμμισαν με στεντόρεια φωνή τα θέλω τους… δε λένε όμως κουβέντα για το «έγκλημα».
Την ψήφο τους εννοώ, που την παρείχαν κανονικά και με το νόμο σαν «στρατιωτάκια» στο λόχο, στηρίζοντας τα πιο αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων δεκαετιών ενάντια στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Ενάντια στην αγορά και το μέλλον μας.
Είναι βέβαια και ορισμένοι που προφανώς επειδή τους έχει μείνει ακόμη «τσίπα», όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι , αποφεύγουν να εμφανιστούν στα ΜΜΕ διότι ξέρουν πως ό,τι και να υποστηρίξουν προκαλούν το λαϊκό αίσθημα, γι’ αυτό και δεν ομιλούν.
Με τους άλλους όμως , τους « γιαλαντζί αντάρτες…» -τύφλα να ’χουν – έχω ένα θέμα… Ενοχλούμαι αισθητικά και πολιτικά. Αισθάνομαι… κορόιδο…
Περισσεύει το θράσος, αφού τολμούν και βγαίνουν ανερυθρίαστα να υποστηρίξουν μία πολιτική που γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν βγάζει πουθενά αφενός και αφετέρου είναι εις βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Ακούς και φρίττεις τις δύο τελευταίες μέρες ορισμένους από τους εθνοπατέρες μας. Μοιράζουν καθρεφτάκια για ιθαγενείς, νομίζοντας ότι απευθύνονται σε κουτόφραγκους, ενώ επιπλέον ντε και καλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας.
Σήκωσαν… λίγο τη φωνή, άλλοι επί της διαδικασίας, άλλοι επί της ουσίας, όμως μέχρι εκεί. Κάποιοι μάλιστα έτυχε να μιλήσουν δι’ ολίγον και με τον πρωθυπουργό και πείστηκαν ότι κάνουν το σωστό, άκουσα χθες.
Δύσκολοι τελικά καιροί για να σηκώσουν πραγματικό ανάστημα. Το ερώτημα είναι, αφού ήξεραν ότι δεν το λέει η ψυχή τους, προς τι οι «φωνασκίες»; Μήπως ήθελαν να μας αποδείξουν ότι έχουν κότσια; Αυτό περιμέναμε και εμείς. Μήπως έστω την ύστατη ώρα μπορέσουν να μας εκφράσουν, όμως και πάλι απογοητευθήκαμε.
Και μη μου πείτε ότι πρέπει να σεβόμαστε το θεσμό του βουλευτή. Συμφωνώ και επαυξάνω.
Όμως όταν ορισμένοι από τους εκλεγμένους του Κοινοβουλίου δεν σέβονται οι ίδιοι τους εαυτούς τους και γίνονται «χαμαιλέοντες» με το είπα – ξείπα πώς έχουν την απαίτηση από τον ελληνικό λαό να τους αποδώσει τα πρέποντα; Όσο θα συνεχίζουν να συμπεριφέρονται ως «μαριονέτες» -και ας τους ενοχλεί ο χαρακτηρισμός- και σπεύδουν να αυτοαναναγορευθούν «αντάρτες» και εκφραστές της λαϊκής ανησυχίας και οργής, τόσο θα γελοιοποιούνται. Κουτόχορτο τέλος… Επιτέλους ξυπνήσαμε… κύριε βουλευτά….
