Η παθητικότητα με την οποία η πλειονότητα της κοινωνίας έχει πλέον αποδεχθεί πως η υπερφορολόγηση, η ανεργία, οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και τα λουκέτα αποτελούν κανονικότητα, δεν πρέπει να πτοήσει όσους αποφάσισαν να συγκροτήσουν μέτωπο πάλης απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές
Η προχθεσινή πανεθνική ημέρα δράσης είχε στόχο να καταδειχθούν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι και εν γένει τελικά ολόκληρη κοινωνία μετά από 8 χρόνια πρωτοφανούς λιτότητας.
Η πρεμιέρα ωστόσο της Κοινωνικής Συμμαχίας που συγκρότησαν είκοσι και πλέον φορείς δεν ήταν η αναμενόμενη. Οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι άνεργοι δεν ανταποκρίθηκαν στην ελάχιστη υποχρέωση που είχαν να τηρήσουν την απόφαση που έλαβαν τα συλλογικά όργανα που οι ίδιοι έχουν εκλέξει.
Μέχρι πρότινος, σχολιάζοντας τη μικρή συμμετοχή σε απεργίες, επισημαίναμε ότι οι ηγεσίες δεν έχουν καταφέρει να εμπνεύσουν, οι εργαζόμενοι είναι απογοητευμένοι και για αυτό απέχουν.
Κανείς δεν έχει αναφερθεί ποτέ στην ατομική ευθύνη. Στην ευθύνη που έχει ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε άνεργος, ο κάθε επαγγελματίας, που ενώ με περισσή ευκολία μπορεί να σχολιάζει, να επικρίνει τις ηγεσίες, να αποδοκιμάζει τη στρατηγική τους, όταν φτάνει η ώρα της μάχης απουσιάζει από τον δρόμο του αγώνα. Η αναφορά αφορά όλους εκείνους που την περασμένη Τετάρτη, αντί να σεβαστούν την απόφαση του Εμπορικού Συλλόγου και να κλείσουν δύο ώρες τα καταστήματά τους, άνοιξαν τα καταστήματά τους. Μιλάμε για τους εκατοντάδες ανέργους που προσέρχονται κάθε μέρα στα γκισέ του ΟΑΕΔ αναζητώντας ένα μεροκάματο και που προχθές ήταν απόντες από την πλατεία.
Εννοούμε όλους εκείνους και άλλους πολλούς, που με τη στάση τους δυστυχώς υπονομεύουν τον αγώνα και όσων επιμένουν με συνέπεια να βγαίνουν στον δρόμο, διεκδικώντας ένα μέλλον απαλλαγμένο από τη δυσβάσταχτη λιτότητα των μνημονίων.
Η απουσία τους από το κοινό μέτωπο ρίχνει «νερό στο μύλο» των κυβερνητικών πολιτικών.
Η παθητικότητα με την οποία η πλειονότητα της κοινωνίας έχει πλέον αποδεχθεί πως η υπερφορολόγηση, η ανεργία, οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και τα λουκέτα αποτελούν κανονικότητα, δεν πρέπει να πτοήσει όσους αποφάσισαν να συγκροτήσουν αυτό το μέτωπο πάλης απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές.
Μπορεί η πρεμιέρα να ήταν αποθαρρυντική, όμως, όπως λέει και ο λαός, κάθε αρχή και δύσκολη. Στο τέλος, αυτό που μετράει είναι η πρωτοβουλία αυτή να έχει συνέχεια, διάρκεια και συνέπεια, ως προς τον στόχο για τον οποίο γεννήθηκε, να αγωνιστεί δηλαδή για να διεκδικήσει καλύτερες προοπτικές για τη Μαγνησία και τη χώρα.
