Ένας γερασμένος πληθυσμός

ένας-γερασμένος-πληθυσμός-20472

Η αντιμετώπιση του δημογραφικού πρέπει να αποτελέσει στρατηγική επιλογή της χώρας όπως έχει συμβεί στη Γαλλία και τη Σουηδία, παλαιότερα με την ίδρυση υπουργείων Δημογραφίας ή Οικογένειας.

Η δεύτερη πιο γερασμένη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δημοσιεύθηκαν χθες, καθώς στους 3 Έλληνες που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία, το 2017 αντιστοιχούσε ένας ηλικιωμένος άνω των 65 ετών.

Ο ελληνικός πληθυσμός γερνάει, με κίνδυνο να εκτινάξει εκ νέου τη συνταξιοδοτική δαπάνη εκτός στόχου, παρά τις δραματικές περικοπές των συντάξεων, παλαιών και νέων, που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους εκπροσώπους των δανειστών κατά τις πρόσφατες ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις.

Είναι ενδεικτικό ότι ενώ κατά μέσο όρο στην Ευρώπη, τα άτομα άνω των 65 ετών αντιστοιχούν στο 19,4% των ατόμων ηλικίας μεταξύ 15-64 ετών, στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι 33,6%, με την Ιταλία να βρίσκεται σε χειρότερη θέση, με 34,8%.

Στην Ελλάδα το έχει αγγίξει, με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αναδεικνύουν το δημογραφικό ως ένα από τα μεγαλύτερη προβλήματα του μέλλοντος, καθώς εκτιμάται πως το 2070 ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων θα εκτοξευθεί στο 63%. Στην πράξη, για κάθε 10 άτομα που θα βρίσκονται στην παραγωγική ηλικία μεταξύ 15 και 64 ετών το όχι και τόσο μακρινό 2070, θα υπάρχουν σχεδόν 7 ηλικιωμένοι άνω των 65 που θα «εξαρτώνται» από αυτούς.

Κι αυτό με δεδομένες τόσο τις περικοπές των νέων συντάξεων που επέβαλε ο νόμος Κατρούγκαλου, όσο και των παλαιών, που θα εφαρμοστούν από το 2019.

Με βάση τα παραπάνω, το δημογραφικό αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους της ελληνικής κυβέρνησης, ιδιαίτερα ενόψει και της εξόδου της χώρας από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Τα στοιχεία στην εξέλιξη του δημογραφικού και των δαπανών για συντάξεις φαίνεται πως «καίνε» τις ελπίδες για πάγωμα των διατάξεων που προβλέπουν νέες μειώσεις στις συντάξεις, από τον Δεκέμβριο του 2018 (όταν θα δοθούν οι συντάξεις Ιανουαρίου 2019). Μάλιστα πως φαίνεται από τα πρώτα στοιχεία της αναλογιστικής μελέτης που έχει στα χέρια της η αρμόδια υπουργός Εργασίας , μπορεί η συνταξιοδοτική δαπάνη να περιορίζεται στο 12,9% του ΑΕΠ το 2040, όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε. το 2040 έχει προβλεφθεί να είναι στο 13% του ΑΕΠ όμως στα αμέσως επόμενα χρόνια, λόγω της μαζικής συνταξιοδότησης αλλά και της γήρανσης του πληθυσμού, θα υπάρχει δραματική αύξηση των συνταξιούχων.

Τα στοιχεία αυτά είναι σε γνώση των πιστωτών, οι οποίοι αρνούνται οποιαδήποτε συζήτηση για πάγωμα των διατάξεων που προβλέπουν την περικοπή της προσωπικής διαφοράς σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, έως 18%. Οι περικοπές τρομάζουν, γι’ αυτό και τα συναρμόδια κυβερνητικά στελέχη αρνούνται να αναφερθούν σε αυτές, παρότι ο επανυπολογισμός των συντάξεων έχει ολοκληρωθεί σχεδόν στο 100%.

Ωστόσο πέραν των παραπάνω, το ουσιαστικό πρόβλημα με το δημογραφικό, , εντοπίζεται στην απουσία πολιτικής, ενώ θα ήταν λάθος να αποδοθεί αυτή η κατάσταση στην οικονομική κρίση και μόνο.

Η αντιμετώπιση του δημογραφικού πρέπει να αποτελέσει στρατηγική επιλογή της χώρας όπως έχει συμβεί στην Κροατία, τη Σερβία και τη Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια ή στη Γαλλία παλαιότερα με την ίδρυση υπουργείων Δημογραφίας ή Οικογένειας.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου