Από τη γενιά των 700 ευρώ πήγαμε στη γενιά των 500, και τώρα των 400 και των 323 ευρώ. Κάπως έτσι υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν μετατραπεί σε παρίες, που δουλεύουν μόνο και μόνο για να λένε απλώς ότι δουλεύουν
Οταν περισσότεροι από μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι εργάζονται σε συνθήκες απόλυτης αναξιοπρέπειας με μισθό 323 ευρώ, ποιος μπορεί να επαίρεται ότι η κρίση τελειώνει και ότι βρισκόμαστε στο τέλος του τούνελ;
Θα ήταν υποκριτικό να το υποστηρίξει κάτι τέτοιο και παράλληλα θα υποδήλωνε αδιαφορία και απανθρωπιά. Διότι μη μου πείτε ότι μπορεί ένας άνθρωπος να προγραμματίσει τη ζωή του και να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον, έχοντας μηνιαίο μισθό 323 ευρώ.
Και όμως αυτό δείχνουν οι περιοδικές δηλώσεις των εργοδοτών που κατατέθηκαν στο ΕΦΚΑ. Για τουλάχιστον 665.000 εργαζόμενους μήνας μπαίνει – μήνας βγαίνει με τον μισθό να είναι το παραπάνω ποσό.
Δεν είναι απλώς μερική απασχόληση αλλά κάτι χειρότερο. Ούτε δουλειά, ούτε ανεργία. Μία ενδιάμεση κατάσταση, στην οποία ο εργαζόμενος απλά υπάρχει και εισπράττει κάποια στοιχειώδη χρήματα.
Από τη γενιά των 700 ευρώ πήγαμε στη γενιά των 500, και τώρα των 400 και των 323 ευρώ.
Κάπως έτσι υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν μετατραπεί σε παρίες, που δουλεύουν μόνο και μόνο για να λένε απλώς ότι δουλεύουν. Είναι εκείνοι οι εργαζόμενοι που όταν ακούνε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να λέει πως όσο θα ανεβαίνει η ελληνική οικονομία και θα βελτιώνεται η παραγωγικότητα αλλά και οι δεξιότητες των νέων, τόσο θα ανεβαίνουν και οι μισθοί τους, δεν ξέρουν αν πρέπει να κλάψουν ή να γελάσουν… διότι μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται αυτό.
Όταν δε ακούνε και την κ. Αχτσιόγλου να επαναλαμβάνει σχεδόν μονότονα τους τελευταίους μήνες ότι έρχεται αύξηση του κατώτατου μισθού, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι αναρωτιούνται αν πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο, όταν όλοι γνωρίζουν πως υπάρχουν επιχειρήσεις που δεν τηρούν καν ακόμη και τα 511 ή τα 586 ευρώ του ελάχιστου μισθού.
Όταν επικρίνονται τα κυβερνητικά στελέχη, όσον αφορά την αθέτηση της δέσμευσης για αύξηση του κατώτατου μισθού, σπεύδουν να δικαιολογηθούν λέγοντας πως κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης ο κατώτατος μισθός πάγωσε σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. που πήραν δάνεια από διεθνείς θεσμούς. Σε όλες όμως ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε όταν έληξε η περίοδος του παγώματος.
Εντέλει, σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. ο πραγματικός κατώτατος μισθός αυξήθηκε μεταξύ 2008 και 2017, με εξαίρεση την Ελλάδα, όπου καταβαραθρώθηκε και δεν εξασφαλίζει πλέον προστασία από τη φτώχεια, ενώ αποτελεί πλήγμα στην αξιοπρέπεια των νέων.
Την ίδια ώρα στην Ε.Ε. συζητείται η πρόταση για μία κοινή ευρωπαϊκή νόρμα σχετικά με το ύψος του κατώτατου μισθού στο 60% του διάμεσου μισθού κάθε οικονομίας, που μπορεί να βγάλει από τη φτώχεια περίπου 28.000.000 εργαζόμενους. Είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε να ανακουφιστούν, έστω και… μέσω της ευρωπαϊκής οδηγίας, οι Ελληνες εργαζόμενοι της γενιάς των 300 ευρώ και κάτω…
