Για ανθρώπους μιλάμε και όχι για αριθμούς

για-ανθρώπους-μιλάμε-και-όχι-για-αριθμ-84612

Αλλη μία περικοπή και το επίπεδο διαβίωσης θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο, ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια δέχονται διαδοχικά τα χτυπήματα.

Το γεγονός ότι πολλοί συνάνθρωποί μας ζουν κάτω από πρωτόγνωρα δύσκολες συνθήκες, επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία που βλέπουν ανά διαστήματα το φως της δημοσιότητας, από τη μεγάλη συμμετοχή συνανθρώπων μας σε κοινωνικά προγράμματα (συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία κ.ά.), ενώ ένα ακόμη μέτρο σύγκρισης αποτελεί και η ανεργία, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, πλήττοντας κυρίως τις παραγωγικές ηλικίες.

Ακόμη, όσοι νέοι ήλπιζαν να ασχοληθούν με τον τουριστικό και τον αγροτικό τομέα, βλέποντάς αυτούς τους δύο τομείς ως τη μόνη άμεση διέξοδο στην οικονομική κρίση, τώρα αποθαρρύνονται. Η φορολογία των αγροτών και η δυσκολία στις όποιες παραγωγικές επενδύσεις, τους κάνουν να έχουν δεύτερες σκέψεις, με αποτέλεσμα στο τέλος να εγκαταλείπουν την ιδέα, αφού ίδια κεφάλαια υπάρχουν, και η τραπεζική χρηματοδότηση, όποτε δίνεται, δίνεται με το σταγονόμετρο.

H παραπάνω διαπίστωση είναι απογοητευτική, καθώς την ίδια ώρα οι ανάγκες καθημερινά πολλαπλασιάζονται, εξαιτίας και της συνεχώς εντεινόμενης οικονομικής κρίσης, και φως στο τούνελ όχι μόνο δεν ξεπροβάλλει, αλλά όταν πάει να δημιουργηθεί μία αχτίδα αισιοδοξίας έρχεται και μία κατραπακιά… έτσι για να μην παίρνουν τα μυαλά μας αέρα.

Αυτό μου θύμισε η παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο πιέζει προς πάσα κατεύθυνση, έτσι ώστε να ισχύσει όσο το δυνατόν νωρίτερα η μείωση του αφορολόγητου, γεγονός που σημαίνει νέες απώλειες για συντάξεις και μισθούς, που ούτως ή άλλως είναι αποδεκατισμένοι.

Αλλη μία περικοπή και το επίπεδο διαβίωσης θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο, ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια δέχονται διαδοχικά τα χτυπήματα.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως αντί να μειώνονται αυξάνονται οι άποροι και οι επιδοματούχοι με δραματικούς ρυθμούς, γεγονός που σημαίνει ότι την ώρα που ορισμένοι μιλούν για ανάκαμψη, μεγάλα τμήματα του πληθυσμού παραμένουν στη φτώχεια και την ανέχεια.

Αν δεν είχαν αναπτυχθεί οι διάφορες κοινωνικές δομές από τους δήμους, τις εκκλησίες και διάφορες συλλογικότητες που λειτουργούν εθελοντικά, σήμερα θα μιλούσαμε για περισσότερα ανθρώπινα δράματα. Αυτό ωστόσο μεγιστοποιεί και την ευθύνη που έχει η πολιτεία, αφενός να βάλει ένα φρένο στις πολιτικές λιτότητας και αφετέρου να διαμηνύσει προς πάσα κατεύθυνση, είτε αυτό λέγεται ΔΝΤ είτε Ευρωπαίοι εταίροι, ότι μπορεί στο πλαίσιο μίας συμφωνίας να ψηφίστηκαν ορισμένα μέτρα, οι συγκυρίες όμως δεν ευνοούν την εφαρμογή τους, διότι τότε θα προκληθεί κοινωνική έκρηξη. Η πιστή υλοποίηση μέτρων που θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη ακόμη απόγνωση κοινωνικές ομάδες, μπορεί να κάνει την κυβέρνηση αρεστή στους δανειστές, θα δημιουργήσει όμως νέα αδιέξοδα στους πολίτες. Και αυτό δεν μπορεί να παραβλεφθεί στον βωμό καμίας συμφωνίας και καμίας αναγκαιότητας για μη διατάραξη της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στο κάτω-κάτω για ανθρώπους μιλάμε, που πρέπει κάποια στιγμή να μπούνε σε προτεραιότητα, σε σχέση με τους αριθμούς.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου