Πρώτα άδειασε το πορτοφόλι και μετά… η ζωή μας

πρώτα-άδειασε-το-πορτοφόλι-και-μετά-η-198952

Σε ένα σκηνικό όπου κυριαρχούν οι περικοπές, είναι απολύτως λογικό στο σύνολο σχεδόν των μισθωτών να κυριαρχεί η αντίληψη ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα

Η υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων είναι διαρκής και σε ορισμένες περιπτώσεις κλάδων έχει φτάσει στα «τάρταρα», αφού υπάρχουν σήμερα εργαζόμενοι που δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια για να πάρουν 500 και 600 ευρώ τον μήνα, εάν τα πάρουν και αυτά, διότι είναι γνωστές οι καθυστερήσεις αποπληρωμής στον ιδιωτικό τομέα.

Την ίδια ώρα, οι εργοδότες στην πλειοψηφία τους, ακόμη επιμένουν για επιπλέον μείωση του μισθολογικού κόστους αλλά και για καθιέρωση ελεύθερων οικονομικών ζωνών, ρύθμιση που εάν εφαρμοστεί παραπέμπει ευθέως σε ειδικό μισθολογικό, ασφαλιστικό και φορολογικό καθεστώς, αλλά και επιπλέον ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου με ατομικούς όρους αμοιβής. Και μη νομίζετε ότι βρισκόμαστε μακριά από τέτοιες ρυθμίσεις…

Οι μισθωτοί στην Ελλάδα, καταναλώνουν μόνο αυτά τα αγαθά που έχουν ανάγκη και όχι αυτά που πραγματικά επιθυμούν. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από διάφορες έρευνες που γίνονται τελευταία.

Σε ένα σκηνικό όπου κυριαρχούν οι περικοπές και ο περιορισμός των δαπανών είναι απολύτως λογικό ως καταναλωτές οι εργαζόμενοι να είναι φειδωλοί. Για αυτό και στο σύνολο σχεδόν των μισθωτών κυριαρχεί η αντίληψη ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα.

Είναι απόρροια του γεγονότος πως ηκρίση και τα μνημόνια επέφεραν αλλαγές στην αγορά εργασίας, οι οποίες ήταν καταιγιστικές. Τα μέτρα που εφαρμόζονται συνίστανται από ακραίες εκφράσεις νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, που επιβάλλονται με αφορμή την οικονομική κρίση και το μνημόνιο από διεθνείς και εθνικούς οικονομικούς και πολιτικούς κύκλους. Έτσι έχουν πετύχει τη συρρίκνωση της απασχόλησης και την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα, στο πλαίσιο της σύγκλισης με το εργασιακό καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα και με όρους συνολικής υποβάθμισης.

Είναι εξάλλου γεγονός η ενίσχυση των ευέλικτων και επισφαλών μορφών απασχόλησης, και έτσι ουσιαστικά έχει επέλθει η πλήρης αποδιάρθρωση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Μάλιστα, οι αλλαγές στο σύστημα των συλλογικών συμβάσεων δεν έχουν επιδράσει μόνο στους γενικούς κατώτατους μισθούς, αλλά σε συνδυασμό και με αλλά έχουν συντελέσει στη διολίσθηση των μέσων μισθών προς τα κατώτατα επίπεδα των αποδοχών της μισθωτής εργασίας. Έτσι έχουμε εργαζόμενους που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, άλλους εν δυνάμει άνεργους και άλλους που βλέπουν το χρώμα του χρήματος σπανίως πλέον. Πρώτα άδειασε το πορτοφόλι μας και μετά η ζωή μας, μου έλεγε τις προάλλες ένας σοφός ηλικιωμένος, φίλος της στήλης. Και δεν είχε άδικο, αφού με λίγες κουβέντες περιέγραψε τις δυσκολίες του νεοέλληνα, που ακόμη παραμένει με την πλάτη στον τοίχο.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου