Ο μύθος του υψηλού μισθολογικού κόστους

ο-μύθος-του-υψηλού-μισθολογικού-κόστο-293238

Πιστεύει άραγε η κυβέρνηση και όσοι θέλουν να μετατοπίζουν την ατζέντα του δημόσιου διαλόγου, ότι μπορούν έτσι να αποσπάσουν την προσοχή των πολιτών από τα καθημερινά τους προβλήματα;

Εδώ που φτάσαμε δεν μπορεί κανένας πλέον να επικαλείται το δήθεν υψηλό μισθολογικό κόστος, αφού είναι γνωστό ότι οι αποδοχές των εργαζομένων έχουν μειωθεί σημαντικά και ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους.

Τα προβλήματα τα οποία εμποδίζουν τις επενδύσεις είναι το υψηλό μη μισθολογικό κόστος, οι υψηλοί φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές, η έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης για τις επιχειρήσεις, η μεγάλη γραφειοκρατία που γίνεται όλο και ισχυρότερη.

Δυστυχώς όμως, όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα δεν φαίνεται να απασχολούν σήμερα κανέναν, και δυστυχώς η συζήτηση περιστρέφεται σε θέματα που έρχονται κάθε φορά σε κάθε «πρόγραμμα» και σε κάθε αξιολόγηση, με ιδεοληπτικό καθαρά χαρακτήρα.

Από την άλλη πλευρά, όταν είναι πλέον ορατές μέχρι και την τελευταία γωνιά αυτής της χώρας οι δραματικές επιπτώσεις της κρίσης, όταν η φτώχεια διευρύνεται χρόνο με τον χρόνο, μήνα με τον μήνα, δεν είναι δυνατόν να μην αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες που θα λύνουν τον γόρδιο δεσμό και θα απαντούν στο καίριο ερώτημα, που δεν είναι άλλο από το πώς θα προσελκύσουμε επενδύσεις.

Πιστεύει άραγε η κυβέρνηση, και όσοι θέλουν να μετατοπίζουν την ατζέντα του δημόσιου διαλόγου, ότι μπορούν έτσι να αποσπάσουν την προσοχή του ανέργου από το πρόβλημά του, του συνταξιούχου που βλέπει να μειώνεται ακόμη περισσότερο το εισόδημά του, του επαγγελματία που δεν μπορεί να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του;

Φυσικά και όχι. Είναι πλέον καιρός να γίνει αντιληπτό, ότι στην κατάσταση που βρισκόμαστε, οι προτεραιότητες τόσο από την πλευρά των δανειστών, όσο και από την πλευρά της κυβέρνησης πρέπει να είναι σε αντιστοιχία με τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας συνολικά.

Μόνο έτσι θα μπορούσε να διατηρήσουμε ελπίδα ότι ενδεχομένως κάποια στιγμή να βγούμε ξανά στον δρόμο της ανάπτυξης και της δημιουργίας.

Είναι αστείο λοιπόν να θεωρούν ορισμένοι ότι το εμπόδιο για τις επενδύσεις είναι το δήθεν προστατευτικό εργασιακό πλαίσιο. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να υιοθετήσουμε ένα μοντέλο, που αναμφίβολα στο σύνολό του είναι εξαιρετικό, μόνο ως προς την ευελιξία στην αγορά εργασίας, όπως αυτό προτείνουν σχεδόν μονότονα οι δανειστές παραπέμποντας στο μοντέλο Δανίας;

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου