Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα υποδείξουν στον κάθε υπουργό πώς πρέπει να αντιλαμβάνεται την έννοια της πολιτικής ευθύνης, και πώς πρέπει να αντιμετωπίζει τη διαχείριση της κάθε κρίσης που τον «ακουμπά»
Φανταστείτε η οικολογική καταστροφή που συντελείται στον Σαρωνικό, να είχε συντελεστεί πριν από δύο ή τρία χρόνια. Πλακάκι όρθιο δεν θα είχε μείνει από τους «αγανακτισμένους» πολίτες που θα έτρεχαν με τα πλακάτ στον δρόμο για να καταγγείλουν το οικολογικό έγκλημα και να σύρουν τα εξ αμάξης εναντίον όσων κατά την εκτίμησή τους έφεραν την ευθύνη για αυτό.
Εχει περάσει μία ολόκληρη εβδομάδα, η ρύπανση έχει προκαλέσει τεράστια καταστροφή, και από τη σημερινή κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία δεν αισθάνεται κανείς την ανάγκη να ζητήσει δημόσια συγγνώμη. Να παραδεχτεί ότι όλες οι εποπτευόμενες υπηρεσίες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας πιάστηκαν στον ύπνο και ότι όσα υποστηρίζουν εκ των υστέρων ο κ. Κουρουμπλής και ο κ. Σαντορινιός είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, διότι δεν έχουν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες του φιάσκου που φέρει την υπογραφή τους.
Η οικολογική καταστροφή ανέδειξε για πολλοστή φορά την ανευθυνότητα των αρμοδίων υπηρεσιών του κράτους να αντιμετωπίσουν το οποιοδήποτε αιφνίδιο γεγονός. Μέχρι εδώ ενδεχομένως να μπορούσε να πει κανείς ότι δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο, οι αρμόδιες υπηρεσίες να τρέχουν εκ των υστέρων να διορθώσουν τα κακώς κείμενα, αφού ανάλογα κρούσματα έχουν σημειωθεί και παλαιότερα σε άλλους τομείς.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει όμως πρώτη φορά, είναι ότι μία ολόκληρη κυβέρνηση, αφού αρχικά αμφισβήτησε ότι υπάρχει ρύπανση και έστελνε τους πολίτες να κάνουν μπάνιο σε ακτές γεμάτες πετρέλαιο και πίσσα, έρχεται ούτε λίγο ούτε πολύ για επιμερίσει σε όλους τους άλλους την ευθύνη, αρκεί να μη θιγεί το πολιτικό κύρος της ηγεσίας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Μία πετρελαιοκηλίδα που σε άλλες περιπτώσεις θα ξεσήκωνε θύελλες διαμαρτυριών από μέρους των ευαίσθητων αριστερών και οικολογικών συνειδήσεων, τώρα ίσα ίσα που έγινε αντιληπτή.
Και μέχρι να καθοριστεί φυσικά η επικοινωνιακή γραμμή διαχείρισης του θέματος, η πετρελαιοκηλίδα επεκτάθηκε και άλλο, και τώρα τρέχουν όλοι μαζί και δεν φτάνουν με τις γνωστές συνέπειες για το περιβάλλον.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα υποδείξουν στον κάθε υπουργό πώς πρέπει να αντιλαμβάνεται την έννοια της πολιτικής ευθύνης, και πώς πρέπει να αντιμετωπίζει τη διαχείριση της κάθε κρίσης που τον «ακουμπά»
Αυτό που ωστόσο ενοχλεί αφάνταστα τον κάθε καλόπιστο πολίτη είναι ότι ενώ υπάρχουν σοβαρές πολιτικές ευθύνες, αυτοί που τις έχουν κάνουν και τους καμπόσους… υιοθετώντας μία στάση και συμπεριφορά που αν μη τι άλλο είναι απαξιωτική απέναντι στους πολίτες. Ακόμη και σ’ αυτούς που μπορεί ακόμη να συμφωνούν με τα επιχειρήματά τους.
