Εργαζόμενοι με δυσμενέστερους όρους

εργαζόμενοι-με-δυσμενέστερους-όρους-349494

Το συνολικό κόστος εργασίας -άμεσο και έμμεσο- σύμφωνα με νέα έρευνα που τώρα ολοκληρώνεται και θα παρουσιαστεί από τη ΓΣΕΕ ενόψει της ΔΕΘ, μειώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια κατά 30% περίπου. Επίσης, ένα σημαντικό ποσοστό εργαζομένων, γύρω στο 25%, αμείβεται με τις ελάχιστες αμοιβές, ενώ περίπου το 30% των εργαζομένων με πλήρη απασχόληση αμείβεται χαμηλότερα από τις κατώτατες αμοιβές. Η συγκέντρωση της ανεργίας στους νέους, καθώς και τα σχετικώς χαμηλά ποσοστά συμμετοχής τους στο εργατικό δυναμικό, είναι συμβατά επίσης με αυτή την υπόθεση.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι γυναίκες εργαζόμενες αμείβονται κατά 22% λιγότερο από τους άνδρες συναδέλφους τους, γεγονός που έχει άμεση επίπτωση στις συντάξεις των γυναικών. Για τον λόγο αυτό, ο κίνδυνος για τις γυναίκες σε σύνταξη να αντιμετωπίσουν καταστάσεις φτώχειας είναι μεγαλύτερος.

Γίνεται πλέον σαφές ότι ολοένα και περισσότερο εργαζόμενοι βρίσκονται με «την πλάτη στον τοίχο» για αυτό και ολοένα και περισσότερο αισθάνονται ανασφάλεια, καθώς αισθάνονται πλέον ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν.

Η αυξημένη ανεργία και η οικονομική ύφεση οδήγησαν σε ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία την αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να εξαναγκάζονται σε απασχόληση με δυσμενέστερους για αυτούς όρους, και μηνιαίες αμοιβές που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ μικτά.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το νομοθετικό πλαίσιο για τη μερική απασχόληση έχει τόσο κενά, με αποτέλεσμα η κατηγορία των εργαζομένων με μερική απασχόληση κάτω των 4 ωρών ημερησίως να κινδυνεύει να μείνει εκτός συνταξιοδότησης.

Τα έξι τελευταία χρόνια -και ειδικότερα τους τελευταίους 15 μήνες- η αγορά εργασίας παντού κινείται κυρίως με ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Η οικονομική κρίση και η μεγάλη μείωση του κύκλου εργασιών σε πολλές επιχειρήσεις, έχει οδηγήσει πολλούς εργοδότες να επιλέγουν απασχόληση με μπλοκάκι για να αποφεύγουν τις ασφαλιστικές εισφορές,

Προσλαμβάνουν τους εργαζόμενους με συμβάσεις έργου, ή με συμβάσεις των δύο ημερών που συνεχώς ανανεώνονται, ώστε οι εργαζόμενοι να «βαφτίζονται» ελεύθεροι επαγγελματίες – πράγμα που σημαίνει ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είναι υπεύθυνοι για την ασφάλισή τους και πρέπει να πληρώνουν αυτοί τις ασφαλιστικές εισφορές. Έτσι, όμως, κυρίως οι νέοι εργαζόμενοι των 700 ευρώ, χάνουν το αφορολόγητο από την ηλικία των 30 ετών και μετά. Ένας μισθός και παραπάνω πηγαίνει στην εφορία, αφού οι εργαζόμενοι «βαπτίζονται» ελεύθεροι επαγγελματίες, χάνουν όμως όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από τη μισθωτή σχέση (εκτός από την ασφάλιση, χάνουν δώρα, επιδόματα, προστασία μητρότητας, αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης κ.λπ.). Αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας εξαπλώνεται σταδιακά από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα.

Εκτός από την εργασιακή ανασφάλεια, κάθε μήνα οι εργαζόμενοι που δουλεύουν ως ελεύθεροι υποτίθεται επαγγελματίες είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν τις εισφορές τους στον ΟΑΕΕ, παρά το γεγονός ότι ίδιοι σε πολλές περιπτώσεις δεν πληρώνονται κανονικά για την εργασία που παρέχουν.

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. «Μιλούν» από μόνα τους, για αυτό και κανένας εργαζόμενος δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Ο δρόμος που καλούνται να διαβούν μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν είναι.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου