Ας ελπίσουμε ότι έστω και εκ των υστέρων, θα βρεθεί κοινός τόπος για να ληφθούν οι πρέπουσες αποφάσεις
Τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες με αφορμή το κύκλωμα που έχει βάλει στόχο τα δημόσια νοσηλευτήρια, έβγαλαν στην επιφάνεια τα προβλήματα και την αδυναμία του Εθνικού Συστήματος Υγείας να περιφρουρήσει την περιουσία του.
Τον ιατρικό εξοπλισμό που έχει αγοραστεί με χρήματα του ελληνικού λαού, αλλά και πόρους από τα διάφορα κοινοτικά προγράμματα, και που γίνεται βορά στους διάφορους τυχοδιώκτες.
Απ’ ό,τι έδειξε η περίπτωση του Νοσοκομείου Βόλου, αλλά και όσα διαδραματίστηκαν στα υπόλοιπα νοσηλευτικά ιδρύματα που «χτυπήθηκαν» από τους δράστες, τα δημόσια νοσοκομεία (όπως και τα Κέντρα Υγείας με τα οποία ασχολείται σήμερα ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ σε εκτενές ρεπορτάζ), είναι ξέφραγο αμπέλι.
Όποιος γουστάρει μπαίνει, οι έλεγχοι που γίνονται είναι υποτυπώδεις και τα Σαββατοκύριακα στο χαλαρό μπορεί ο καθένας να μπει και να κλέψει, κάτω από τη μύτη προσωπικού και ασθενών, από μία λαβίδα μέχρι και ολόκληρο μηχάνημα, και να μην το πάρει κανείς είδηση.
Λένε πολλοί πως τα παραπάνω περιστατικά είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης. Είναι έτσι, όμως μην τα ρίχνουμε όλα στα μνημόνια. Έχει να κάνει και με τη γενικότερη αδιαφορία που διακατέχει το σύστημα, που πρέπει πρώτα να προκύψει το πρόβλημα και μετά να αναζητήσει λύσεις. Και αν για τα νοσοκομεία, όπως υπογραμμίζεται, τα κονδύλια που υπάρχουν δεν επαρκούν για να προσληφθεί επιπλέον προσωπικό λόγω των μνημονιακών περιορισμών, και τα νοσοκομεία ψάχνουν τώρα άλλους τρόπους να «μπλοκάρουν» τους ποντικούς, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τα Κέντρα Υγείας, που γιατροί, νοσηλευτές και οι ελάχιστοι οδηγοί των ασθενοφόρων, εκτός από την παροχή των υπηρεσιών υγείας, κάνουν και τους φύλακες κάθε βράδυ, ώστε να διασφαλίσουν πρώτα από όλα τη δική τους ασφάλεια και μετά το κτήριο και «τα υπάρχοντά του».
Οι εργαζόμενοι βέβαια πολλές φορές και στο παρελθόν είχαν επιχειρήσει να θέσουν τα θέματα ασφάλειας και φύλαξης στον δημόσιο διάλογο, όμως κανείς δεν τους άκουγε. Χρειάστηκε ένα Σαββατοκύριακο επιδρομών σε τρία νοσοκομεία της 5ης ΥΠΕ και ένα της Αττικής, για να αρχίσουν να μπαίνουν τα ζητήματα επί τάπητος. Ας ελπίσουμε ότι έστω και εκ των υστέρων, θα βρεθεί κοινός τόπος για να ληφθούν οι πρέπουσες αποφάσεις
