Εχει επισημανθεί από πολλούς και αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα ότι η σημερινή Κυβέρνηση έρχεται «ουσιαστικά αντιμέτωπη» με αυτά που έλεγε προεκλογικά. Είτε πρόκειται για προεκλογικές δεσμεύσεις που σήμερα δεν μπορεί να τηρήσει είτε πρόκειται για κριτική που ασκούσε πάνω σε πολιτικές που εφήρμοζε η προηγούμενη Κυβέρνηση, όμως υιοθετούνται και πάλι, απλά με άλλο περιτύλιγμα. Τελευταίο παράδειγμα η χθεσινή τροπολογία που κατέθεσε ο Υπουργός Οικονομικών στη Βουλή με την οποία προβλέπεται επέκταση του προγράμματος στήριξης της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος κατά 25 δισ. ευρώ!
Το ποσό αυτό αφορά σε εγγυήσεις που μπορούν να δοθούν προς τις ελληνικές τράπεζες – εφόσον χρειαστεί – προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η άντληση ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
«Σε συνθήκες περιορισμένης ρευστότητας στην οικονομία η παροχή εγγυήσεων προς το χρηματοπιστωτικό τομέα αποτελεί αναγκαία κίνηση για να μπορέσει να στηριχθεί και η πραγματική οικονομία. Η κυβέρνηση θα διασφαλίσει ότι η ρευστότητα που θα αντληθεί από τις τράπεζες θα διοχετευθεί για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών», επισημαίνει το ΥΠΟ.
Τον Νοέμβριο του 2008 το ΠΑΣΟΚ είχε σηκώσει μεγάλο θόρυβο, όταν ο Γιώργος Αλογοσκούφης έκανε ακριβώς το ίδιο, δίνοντας εγγύηση 28 δισ. ευρώ τότε στις τράπεζες για να αντέξουν στην κρίση.
Η Βάσω Παπανδρέου ως πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σε θέματα οικονομίας πρότεινε τότε συγκεκριμένα μέτρα και το πώς το πακέτο αυτό των 28 δισ. ευρώ αντί να πάει για ενίσχυση των Τραπεζών θα έπρεπε να πάει για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας.
« Έχουμε ζητήσει -διαβάζω από το επίσημο site του ΠΑΣΟΚ να λέει η Βάσω Παπανδρέου- μία σειρά από μέτρα για την ενίσχυση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αύξηση των δημοσίων επενδύσεων. Αντίθετα το 2009 έχουμε μία περαιτέρω μείωση των δημοσίων επενδύσεων κατά 9 περίπου δισ. ευρώ. Δηλαδή κάνουν ακριβώς αντίθετο από αυτό που κάνουν όλες οι χώρες και από αυτό που απαιτεί η κατάσταση. Αυτή τη στιγμή χρειάζεται το κράτος να έχει ένα συγκροτημένο και ολοκληρωμένο σχέδιο που αφορά στην ενίσχυση της ζήτησης, ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων, ελάφρυνση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων και βεβαίως τα χρήματα αυτά από κάπου πρέπει να βρεθούν. Και τα χρήματα αυτά θα πρέπει να τα καταβάλουν κάποιοι οι οποίοι έχουν αυτή τη δυνατότητα. Αντί δηλαδή η Κυβέρνηση να πάρει αυτά τα μέτρα, βρήκε ένα πακέτο πολύ εύκολα 28 δισ. ευρώ και τα έδωσε στις Τράπεζες».
Στη Βουλή τις ίδιες μέρες ο Γιώργος Παπανδρέου τότε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έλεγε σε υψηλούς μάλιστα τόνους, καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, «η κυβέρνηση κινείται με προχειρότητα, με καθυστέρηση, δέσμια των συμφερόντων που θέλει να υπηρετήσει. Δίνει λευκή επιταγή στις τράπεζες και μια μοναδική ευκαιρία να φορτώσουν στο Δημόσιο ό,τι θεωρούν προβληματικό. Να ενισχύει το Ελληνικό Δημόσιο την ρευστότητα κάθε τράπεζας -που αντιμετωπίζει πρόβλημα- μέσα από ένα Ειδικό Ταμείο Αναχρηματοδότησης και με έναν απαράβατο όρο: Η τράπεζα να δανειοδοτεί με ευνοϊκούς όρους, με χαμηλά επιτόκια, τις μικρομεσαίες και εξαγωγικές επιχειρήσεις, καθώς και τα νοικοκυριά.
Τελικά ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά συνεχίζουμε να αρμενίζουμε…
