Ο κίνδυνος παραμένει υπαρκτός

ο-κίνδυνος-παραμένει-υπαρκτός-505660

Οταν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ξεπερνούν τα 95 δισ. και οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία πάνω από 30 δισ., η οικονομία είναι αδύνατον να επιβιώσει

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, η επικαιρότητα κινούνταν γύρω από την έντονη κινητικότητα των τελευταίων ωρών στη διαπραγμάτευση.

Απολύτως λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι όλα κρέμονται σε μία κλωστή, η οικονομία βιώνει δύσκολες ώρες και η αβεβαιότητα επανέρχεται και μάλιστα δριμύτερη.

Αυτό που ενδιαφέρει πλέον τους πολίτες, που θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν το λογαριασμό αυτής της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, είναι αφενός πότε θα τελειώσει αυτό το «μαρτύριο της σταγόνας», και αφετέρου με τι τίμημα τελικά.

Τους πολίτες τους απασχολεί η στάση πληρωμών του Δημοσίου προς την αγορά, με τα ληξιπρόθεσμα χρέη να ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι έχουν στεγνώνει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους καθυστερούν μισθούς ή δεν πληρώνουν λογαριασμούς, εισφορές, φόρους κ.λπ.

Οι επαγγελματίες ενδιαφέρονται για την άρση της αβεβαιότητας στην οικονομία, πότε θα ξεκινήσουν οι επενδύσεις για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας και να κυκλοφορήσει νέο χρήμα στην αγορά.

Όταν η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει καταρρεύσει, οι αποταμιεύσεις μειώνονται σταδιακά, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ξεπερνούν τα 95 δισ. και οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία πάνω από 30 δισ., η οικονομία είναι αδύνατον να επιβιώσει.

Χρειάζεται πρωτοβουλίες για την επανεκκίνηση και αυτές δεν θα έρθουν αν κάποιος, στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση, δεν αναλάβει πρωτοβουλίες όσο ακόμη υπάρχει καιρός.

Αν δεν σταματήσει εδώ αυτή η αβεβαιότητα, είναι σίγουρο ότι οι επιπτώσεις θα γίνει και πάλι οδυνηρές.

Εδώ που φτάσαμε, θα είναι ούτως ή άλλως οδυνηρές. Είτε γιατί θα ληφθούν επιπλέον σκληρά μέτρα, είτε γιατί η οικονομία θα οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σωτηρία της χώρας.

Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή, δεν χρειάζεται να είσαι μαθηματικό μυαλό για να το καταλάβεις. Σκοπός είναι να καταλάβουν εκείνοι που διαχειρίζονται τη διαπραγμάτευση, ότι έτσι όπως «τα κατάφεραν» είναι προτιμότερος ένας επώδυνος συμβιβασμός και να υποστούν το πολιτικό κόστος, από το να βάλουν την υπογραφή τους στην καταστροφή.

Και το λέμε αυτό διότι επί της ουσίας πλέον οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ δεν έχουν να χάσουν τίποτε αν η συμφωνία δεν κλείσει το συντομότερο. Αντιθέτως, η ελληνική οικονομία χάνει ημέρα με την ημέρα, καθώς χειροτερεύουν όλοι οι δείκτες και πλησιάζει ο κίνδυνος ενός γενικευμένου εκτροχιασμού.

Οπερ σημαίνει ότι η κυβέρνηση είναι εκείνη που παίζει το τελευταίο της χαρτί προκειμένου να κερδίσει το καλύτερο δυνατό για τη χώρα. Ο κίνδυνος , όμως είναι υπαρκτός μπορεί να χάσει περισσότερα αν δεν γίνουν προσεκτικές κινήσεις. Ας το έχουν στο νου τους αυτό όσοι ακόμη «ομνύουν» για περήφανη διαπραγμάτευση, όταν το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού αισθάνεται πως βιώνει τη Μεγάλη Εβδομάδα, νωρίτερα.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου