Η χώρα μας, μάλιστα, πλησιάζει ως προς τη μετανάστευση επιστημόνων τα μεγέθη της Γερμανίας, παρότι η ευρωπαϊκή ισχυρή χώρα έχει εξαπλάσιο πληθυσμό
Αφορμή για τους παρακάτω προβληματισμούς αποτέλεσε ένα σεμινάριο που έγινε προχθές στο Βόλο και το οποίο παρακολούθησαν εκατοντάδες παιδιά. Νέοι άνθρωποι με όνειρα, επιστημονική κατάρτιση, που αναζητούν επαγγελματική αποκατάσταση, σε μία χώρα που κάνει ό,τι μπορεί για να τους κλείσει το δρόμο προς ένα καλύτερο μέλλον.
Οι ευκαιρίες ολοένα και λιγοστεύουν και την ίδια στιγμή όλο και περισσότερα παιδιά μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Όσα παραμένουν εδώ για να δοκιμάσουν την τύχη τους θεωρούνται «ήρωες», αφού οι συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloοmberg σε πρόσφατη έρευνά του, μέσα σε μία πενταετία έχουν σχεδόν δεκαπλασιαστεί οι νέοι που έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Η χώρα μας, μάλιστα, πλησιάζει ως προς τη μετανάστευση επιστημόνων τα μεγέθη της Γερμανίας, παρότι η ευρωπαϊκή ισχυρή χώρα έχει εξαπλάσιο πληθυσμό.
Χρειάζεται ολοκληρωμένη παρέμβαση προκειμένου να σταματήσει αυτή η διαρροή μυαλών, και αυτό αποτελεί χρέος της πολιτείας που μέχρι στιγμής βλέπει ότι αιμορραγεί χάνοντας διαρκώς αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό. Αυτό άραγε θα το δει κανείς εγκαίρως ή θα κάνουμε και πάλι «μνημόσυνα» κατόπιν εορτής;
Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα χάνει τα καλύτερά της μυαλά. Από όσους Έλληνες πτυχιούχους μετανάστευσαν στο εξωτερικό τα τελευταία 25 χρόνια, οι τρεις στους τέσσερις έφυγαν την τελευταία εξαετία.
Το μέγεθος της απώλειας, του πλήγματος για την Ελλάδα, καταδεικνύεται και από ένα ακόμη στοιχείο: οι περισσότεροι μεταναστεύουν με πρόθεση να εγκατασταθούν μόνιμα στο εξωτερικό αναζητώντας εκεί δουλειά.
Ωστόσο, ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Δεν είναι λίγοι όσοι παραμένουν αρκετό χρονικό διάστημα άνεργοι στην ξένη χώρα και τους συντηρούν οι γονείς τους από την Ελλάδα.
Χρειάζονται γενναία βήματα με τολμηρές αποφάσεις, που θα επιτρέψουν στη χώρα να μετακινηθεί στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας, να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες, και να εξασφαλίσει καλύτερη θέση ώστε να αποτραπεί η διόγκωση αυτού του κύματος νεομετανάστευσης.
Χρειάζεται μία νέα αναπτυξιακή στρατηγική που θα δίνει ώθηση στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και θα δημιουργεί συνθήκες επαναπατρισμού των επιστημόνων. Διαφορετικά, ακόμη και όταν έρθει η ανάκαμψη, θα υποχρεωθούμε «να δανειστούμε» από το εξωτερικό επιστημονικό στελεχιακό δυναμικό. Αυτό όμως και εάν θα είναι τραγικό.
