Είμαστε κοινωνία ανθρωποφάγων

είμαστε-κοινωνία-ανθρωποφάγων-546754

Ξερόλες και ειδήμονες που ξεφύτρωσαν από το πουθενά και έσπευσαν να τα ανακατέψουν όλα στον αχταρμά τους στήνοντας λαϊκά δικαστήρια

Τρομάζεις, σε πιάνει πραγματικά σύγκρυο εάν σκεφτείς ότι έχουν δίκιο όσοι λένε ότι είμαστε κοινωνία βαρβάρων. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς αυτός ο κανιβαλισμός που έχει κατακλύσει ραδιόφωνα, τηλεοράσεις αλλά κυρίως τα social media, που ο καθένας γράφει το μακρύ και το κοντό του, αναφορικά με το τραγικό τροχαίο στην Εθνική οδό της περασμένης Κυριακής, στο οποίο χάθηκαν τρείς νέοι άνθρωποι και ένα μικρό παιδί.

Έσπευσαν να στήσουν λαϊκά δικαστήρια και να ρίξουν το ανάθεμα στο νεαρό οδηγό της Πόρσε. Δεν σεβάστηκαν καν ότι έχασε τη ζωή του σε αυτό το τραγικό τροχαίο και έγινε «θύτης» και «θύμα» μαζί.

Με αφορμή ότι επρόκειτο για γόνο πλούσιας οικογένειας, άρχισαν από την πρώτη κιόλας στιγμή άλλοι ανώνυμα και άλλοι επώνυμα ή με ψευδώνυμα, να λοιδορούν τη μνήμη του, γράφοντας «το μακρύ και το κοντό του ο καθένας».

Λες και εάν ήταν το φτωχόπαιδο μίας λαϊκής γειτονιάς, δεν θα είχε την ίδια τραγικότητα το τροχαίο, δεν θα ήταν ίδιος ο πόνος για τους δικούς του ανθρώπους που έχασαν το βλαστάρι τους ή θα ήταν διαφορετικά τα ερωτήματα που τίθενται και σήμερα για τις συνθήκες του δυστυχήματος.

Όλοι ξερόλες, ειδήμονες που ξεφύτρωσαν από το πουθενά και έσπευσαν να τα ανακατέψουν όλα στον αχταρμά τους. Δεν παραδειγματίστηκαν καν από τον χαροκαμένο πατέρα, που έχασε σύζυγο και μικρό παιδί στο ίδιο τροχαίο, και ο οποίος, παρά τον πόνο του, έκανε έκκληση σε όλους να σταματήσουν να υβρίζουν τον άτυχο οδηγό.

Μία έκκληση που απευθυνόταν στους ειδικούς και «ειδικούς», που για λίγα δευτερόλεπτα δημοσιότητας είπαν τα πάντα προκειμένου να ικανοποιήσουν… άπαντες. Και που δεν σταμάτησαν μόνο στις υποθέσεις και στις εικασίες αλλά υιοθέτησαν πρωτοφανείς ύβρεις και παρακινήσεις μίσους, που ασφαλώς δεν τιμούν την πολιτισμένη κατά τα άλλα κοινωνία μας.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε τέτοια τραγικά περιστατικά ωθεί συνανθρώπους μας να εκφράζονται με τόσο μένος και τέτοιο μίσος, είναι πάντως ένα θέμα προς εξέταση. Από ψυχολογικής απόψεως φυσικά, διότι δεν εξηγείται με όρους λογικής μία τέτοια συμπεριφορά.

Όταν ακούς τον άτυχο πατέρα, που από την Κυριακή έχει χάσει τα πάντα, και που πλέον καλείται να συμβιώσει με τον ανείπωτο πόνο μίας τραγωδίας που του στέρησε τα αγαπημένα του πρόσωπα, να διαχειρίζεται το θέμα με τόσο ήθος, δεν δικαιούται κανείς άλλος να «πλειοδοτεί» σε οργή και πόνο.

Πολλώ δε μάλλον να σπεύδει να υιοθετήσει ταξικές αναλύσεις, περί πλουσίων που αγοράζουν πανάκριβα αυτοκίνητα στα παιδιά τους για να το παίζουν μάγκες. Επικίνδυνοι παραλληλισμοί που εάν μη τι άλλο δείχνουν το βαθύ διχασμό που έχουν υποστεί οι νεοέλληνες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις αρμόζει μόνο η σιωπή και ο σεβασμός, πρώτα σε εκείνους που χάθηκαν και δεύτερον σε εκείνους που έμειναν πίσω να θρηνούν τους δικούς τους ανθρώπους, χωρίς να μπορούν να δώσουν απάντηση στα αμέτρητα γιατί που μένουν αναπάντητα.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου