Απίστευτη πρόκληση από τα κόμματα της Βουλής. Είναι σύμφωνα με τα στοιχεία που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας οι «μεγαλύτεροι μπατακσήδες». Χρωστάνε στις τράπεζες 250 εκ. ευρώ στις Τράπεζες και συνεχίζουν ακάθεκτα να παίρνουν επιδοτήσεις από το κράτος.
Οι επώδυνες θυσίες και οι περικοπές είναι μόνο για τους απλούς πολίτες, συνταξιούχους, εργαζόμενους και ανέργους. Όχι βέβαια για τα κόμματα τα οποία όταν πρόκειται για την πάρτη τους , αποφασίζουν, νομοθετούν και ομονοούν.
Μπορεί βέβαια το Υπουργείο Οικονομικών να διευκρίνισε χθες το μεσημέρι ότι η χρηματοδότηση είναι κατά τι μειωμένη, αλλά όχι ότι θα βγούνε και χαμένα τα κόμματα.
Με τη προκλητική συναίνεση όλων των πολιτικών κομμάτων ήδη έχουν δαπανηθεί οι ετήσιες χρηματοδοτήσεις για τα επόμενα περίπου τέσσερα χρόνια.
Και την ίδια στιγμή τα «παπαγαλάκια» βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα και υπερθεματίζουν για τη φετινή μείωση επιχειρώντας μάλιστα να την παρουσιάσουν ως προάγγελο αλλαγών στη χρηματοδότηση των κομμάτων.
Τώρα από και ως πού πηγάζει η υποχρέωση το Κράτος που κόβει συντάξεις και μισθούς, να χρηματοδοτεί τα κόμματα δεν ξέρω, ότι όμως και εάν ίσχυε, πρέπει να αλλάξει. Όπως υποχρεωθήκαμε όλοι εμείς να αλλάξουμε τις ζωές μας, θέλαμε δε θέλαμε, έτσι και τα κομματικά κονκλάβια πρέπει να μάθουν να λειτουργούν με τα λίγα, με λιγότερους επιτελείς και γραμματείς, με λιγότερες ανέσεις και μετακινήσεις για ψύλλου πήδημα, λιγότερα σεμινάρια… μπαρουφολογίας και λιγότερα θα…
Το μήνυμα που εκπέμπουν τα «παπαγαλάκια» ότι καλύτερα να χρηματοδοτούνται τα κόμματα παρά να λαδώνονται , φυσικά και δεν αγγίζει κανένα.
Λες και δε χρηματοδοτούνταν από το Κράτος όταν λαδώνονταν οι «δύο μεγάλοι» από τη SIEMENS κατ΄εξακολούθηση τουλάχιστον μία δεκαετία.
Ο φαρισαισμός στο μεγαλείο του. Και το μήνυμα που εκπέμπεται στους πολίτες για άλλη μια φορά είναι, ότι για μία ακόμη φορά «είμαστε τα μεγάλα κορόιδα».
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά, ούτε φυσικά θα είναι η τελευταία. Απλά επειδή η περίοδος είναι δύσκολη που δοκιμάζονται οι αντοχές μας, με αποτέλεσμα ο απόηχος τέτοιων αποφάσεων , διογκώνεται.
Προκαλείται οργή και δυσφορία. Αλλά και πολλά ερωτηματικά για το μέχρι που μπορεί να το φτάσουν αυτοί που έχουν τη δυνατότητα νομοθετώντας να περικόπτουν με νόμους συντάξεις και μισθούς και την ίδια στιγμή να «ωφελούν» τους εαυτούς τους.
Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει δηλαδή…
