Επανάληψη του ίδιου σκηνικού θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα προκαλέσει κοινωνική έκρηξη
Ο,τι και να λέει η κυβέρνηση, όσο κι αν επιχειρεί να εξωραΐσει την κατάσταση, η διαπραγμάτευση είναι επί ξυρού ακμής.
Η συνεδρίαση του Eurogroup μεθαύριο, ουσιαστικά θα αποτελέσει ένα ενδιάμεσο βήμα μέχρι το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, όπου η ελληνική κυβέρνηση ευελπιστεί να έχει επιτευχθεί συμφωνία για να κλείσει η β’ αξιολόγηση.
Εκτός απροόπτου φυσικά, καθώς και άλλες φορές έχουν καλλιεργηθεί ανάλογες προσδοκίες, όμως διαψεύδονται διαρκώς τα χρονοδιαγράμματα, αφού ξεκίνησε από τις 5 Δεκεμβρίου του 2016 και τελικά το νέο όριο έχει τεθεί για το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Αν ούτε και εκεί επιτευχθεί συμφωνία, τότε αρχίζουν οι …περιπέτειες.
Έτσι τουλάχιστον διαμηνύουν οι ευρωπαίοι εταίροι, που -όπως λέει ο ξένος τύπος- καταγράφουν ένα έλλειμμα εμπιστοσύνης απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση. Παράλληλα φαίνεται ότι συμφωνούν μεταξύ τους και με το ΔΝΤ, παρά τις επιμέρους διαφωνίες για το ελληνικό πρόγραμμα ανάμεσα σε Ευρωπαίους και εκπροσώπους του Ταμείου ότι η Αθήνα χρειάζεται να λάβει νέα σκληρά μέτρα για μετά το 2018, μεταξύ των οποίων είναι η μείωση του αφορολόγητου, η μείωση των συντάξεων κ.ά.
Η εμπειρία πάντως των επτά χρόνων, δείχνει ότι στα Eurogroup δεν πραγματοποιείται καμία συμφωνία εάν πρώτα δεν έχει οριστικοποιηθεί στα τεχνικά κλιμάκια και στο euroworking group. Και σε αυτή τη φάση, οι διαβουλεύσεις σε τεχνικό επίπεδο έχουν παγώσει, ενώ οι εταίροι υποδέχτηκαν με θετικό τρόπο τη δεύτερη επιστολή Τσακαλώτου ως δείγμα «καλών προθέσεων», μία επιστολή που ωστόσο, όπως λένε οι πληροφορίες, είναι γενικόλογη, χωρίς συγκεκριμένες δράσεις και δεσμεύσεις.
Επί της ουσίας, είναι ολοφάνερο ότι οι εταίροι παίζουν ξανά με τον χρόνο, και η Αθήνα πιέζεται προκειμένου να πλησιάσει στις θέσεις των δανειστών για να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός.
Πόσο επώδυνος θα είναι αυτός ο συμβιβασμός δυστυχώς η ελληνική κοινωνία, προς το παρόν, δεν το γνωρίζει. Εάν θα υπάρξουν νέα μέτρα και προς ποια κατεύθυνση, μένει να το δούμε μέχρι τις μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου 2017. Οι υπουργοί διαδοχικά σπεύδουν να καθησυχάσουν ότι αυτό δεν θα συμβεί. Η πικρή εμπειρία που ωστόσο έχουμε από προηγούμενες δεσμεύσεις τους, μας κάνει να είμαστε όχι απλά καχύποπτοι αλλά και πολύ προβληματισμένοι, καθώς όποτε δημιουργήθηκε ανάλογο κλίμα, το τίμημα για τους πολίτες ήταν δυσβάσταχτο σε μέτρα.
Επανάληψη του ίδιου σκηνικού θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα προκαλέσει κοινωνική έκρηξη. Όσοι πιστεύουν το αντίθετο πλανώνται πλάνην οικτρά. Ας έχουν το νου τους οι κυβερνώντες προτού σπεύσουν να συμφωνήσουν.
