Η σταδιακή υποχώρηση του λευκού καλύμματος από την «στέγη της Αφρικής» θεωρείται σημάδι της κλιματικής αλλαγής. Φέτος, όμως, το Κιλιμάντζαρο έχει συγκεντρώσει το περισσότερο χιόνι των τελευταίων 15 ετών.
«Είναι κάτι αρκετά σπάνιο. Εδώ και 15 χρόνια, ποτέ δεν είχε τόσο πολύ χιόνι» δήλωσε ο Τόνι Τσανκ, διευθυντής πρακτορείου που οργανώνει από το 1991 ορειβατικές εκδρομές στην κορυφή του όρους, σε υψόμετρο 5.895 μ.
Οι ασυνήθιστα έντονες χιονοπτώσεις σημειώθηκαν από το Δεκέμβριο ως το Φεβρουάριο, που παραδοσιακά θεωρείται η ξηρή περίοδος, εξήγησε ο Τσανκ στο Ναϊρόμπι.
Το Κιλιμάντζαρο, που βρίσκεται στην Τανζανία, κατά μήκος των συνόρων με την Κένυα, καλύπτεται στην κορυφή του με παγετώνες πάχους πολλών μέτρων.
Ωστόσο ο παγετώνας που βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του βουνού εξακολουθεί να συρρικνώνεται με ανησυχητικό τρόπο, γεγονός που προκάλεσε το 2006 το κλείσιμο μιας από τις οδούς ανάβασης, όταν μια κατολίσθηση προκάλεσε το θάνατο ορειβατών.
Εδώ και πολλά χρόνια, τα αιώνια χιόνια του Κιλιμάντζαρο μειώνονται με ταχύ ρυθμό λόγω κυρίως της ανοδου της θερμοκρασίας και της αποδάσωσης, δημιουργώντας φόβους για αλυσιδωτές αντιδράσεις στα οικοσυστήματα των πεδιάδων που περιβάλλουν τον ηφαιστειακό ορεινό όγκο.
Ο πάγος και το χιόνι που απομένουν στην κορυφή του Κιλιμάνταζαρο μπορεί να εξαφανιστούν μέσα σε διάστημα 20 ως 50 ετών, εκτιμούν οι επιστήμονες.
Το Κιλιμάντζαρο απαθανατίσθηκε το 1938 με το έργο του Έρνεστ Χεμινγουέι Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο, που στη συνέχεια έγινε ταινία, το 1952. Από τότε, οι πλαγιές του «βουνού του Θεού» υποδέχονται κάθε χρόνο περίπου 15.000 ορειβάτες.
Ξαναέγινε λευκή η στέγη της Αφρικής
