Σε σημαδιακή ημερομηνία

Σε σημαδιακή μέρα γίνεται στη Νέα Υόρκη η πιο κρίσιμη συνάντηση των διαπραγματευτών με τον κ. Νίμιτς για την υπόθεση των Σκοπίων. Και μακάρι η νέα γραμμή της Αθήνας, με την απειλή άσκησης του δικαιώματος της αρνησικυρίας, να αποδώσει επιτέλους μια λύση, ικανή να αποτρέπει μελλοντικές περιπέτειες.
Είθε να μη δικαιωθούν όσοι με την αρθρογραφία και τα ραδιοτηλεοπτικά σχόλιά τους συνιστούν να ξεφύγουμε από τις «ψυχώσεις» μας. Όσοι, με περικοκλάδες δήθεν ευρωπαϊκών αντιλήψεων ή ενός νεοδιεθνισμού της κακιάς ώρας, προβάλλουν ως ρεαλισμό την αποδοχή των τετελεσμένων. Ξένοι ολότελα από την ψυχολογία ετούτου του λαού.
Την απέχθεια, την αποστροφή και τη σιχασιά του για τους συμβιβασμένους, τους προσκυνημένους, τους βολεμένους στα χρόνια του απελευθερωτικού αγώνα, ο λαός μας την εξέφραζε με πολλούς τρόπους. Είναι χαρακτηριστικός ο στίχος του δημοτικού τραγουδιού, στην πικρή ειρωνεία του: “Βασίλη κάτσε φρόνιμα, να γίνεις νοικοκύρης”. Αλλά ο τότε Βασίλης απαντούσε, παίρνοντας τ’ άρματα και τα βουνά.
Τότε βέβαια κυριαρχούσαν στην εθνική μας ζωή μορφές όπως του Θοδωρή Κολοκοτρώνη, που μία από τις σημαντικότερες επιλογές του ήταν ο «χαλασμός των προσκυνημένων».
Τώρα κυριαρχούν στην εθνική μας ζωή εκείνοι που μοναδικό τους όραμα έχουν πώς θα γίνουν ή θα παραμείνουν “νοικοκύρηδες” στους μικρολογαριασμούς τους.
Το έθνος των ρηξικέλευθων, η γη των αλαφροΐσκιωτων, το γένος της αποκοτιάς, γνωρίζει την αθλιότερη… κατοχή του. Πορεύεται παραδομένο στην απόλυτη εξουσία των δικών του “φρόνιμων”. Που βαφτίζουνε μέτρο τη μετριότητά τους. Φρόνηση τη φυγάδευση του φρονήματος. Υπευθυνότητα και ρεαλισμό την απουσία ψυχής και οράματος. Και δυστυχώς κυριαρχούν στα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης. Και σε άλλους κρίσιμους τομείς του δημόσιου βίου μας.
Τους είδαμε τότε που όλοι πίεζαν να αποδεχτεί ο κυπριακός λαός το σχέδιο Ανάν. Τους βλέπουμε και τώρα που ειρωνεύονται και διακωμωδούν όσους αγωνιούν για την έκβαση της διαφοράς με τα Σκόπια.
Το γνωρίζουν βέβαια πως ό,τι κατάφερε τούτο το έθνος, κόντρα σε κάθε “φρόνιμη λογική αξιολόγησης δεδομένων”, το πέτυχε μονάχα με τις θυσίες αλλοπαρμένων, κι όχι γιατί απέδωσαν ποτέ τα διεθνή γλειψίματα και τα παρακαλετά. Αλλά τους είναι αδιάφορο. Το πολύ, μερικοί από αυτούς να νοιάζονται για την τύχη των επενδύσεών τους στα Σκόπια. Και άλλοι να αποδείξουν ότι έχουν πλήρως ενστερνισθεί τις made in USA αντιλήψεις περί της «πολιτικής ορθότητας».