Εχουμε ξαναγράψει και στο παρελθόν ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι εκπαιδευμένος να ακούει αλήθειες, ιδιαίτερα όταν αυτές είναι σκληρές τις αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αρέσκεται στην κολακεία ο Έλληνας πολίτης, γι’ αυτό κι ανθεί και επιβιώνει και ανδρώνεται το είδος των λαοπλάνων στη σύγχρονη Ελλάδα. Όχι ότι έλειπαν από την αρχαία οι συγκεκριμένοι τύποι. Μας αρέσει το χάιδεμα των αυτιών και δεν το κρύβουμε.
Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης χθες άνοιξε τον ασκό των επερχόμενων οικονομικών μέτρων – φορομπηχτικά τα λένε άλλοι που μιλάνε πιο ωμή γλώσσα – με μια φράση που δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, ωστόσο προκαλεί σοκ μέσα στο ψευδεπίγραφο και φαντασιακό περιβάλλον που έχουμε συνηθίσει να ζούμε οι νεοέλληνες: «Άλλο οι προεκλογικές εξαγγελίες γενικού τύπου και άλλο οι πιεστικές ανάγκες για την εκπόνηση κυβερνητικής πολιτικής», είπε όσο πιο κομψά μπορούσε ο κ. Αλογοσκούφης. Ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι το προεκλογικό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι ψευδές και παραπλανητικό, ότι η χώρα προεκλογικά μετατρέπεται σε έναν επίγειο παράδεισο και μετεκλογικά έρχεται η λυπητερή, ταυτοχρόνως νιώθουμε και μια αρνητική έκπληξη, ακούγοντας κάτι τέτοια. Υποκρίνονται οι πολιτικοί μας ή μήπως υποκρινόμαστε όλοι μαζί; Άλλα μας λένε προεκλογικά και άλλα κάνουν μετεκλογικά ή απλά μας λένε αυτά που θέλουμε ν΄ ακούσουμε; Πάντως είτε καταλαβαίνουμε είτε κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, ο λογαριασμός θα έρθει. Άλλωστε ο Αλογοσκούφης δεν είναι ο πρώτος διδάξας αυτής της ιστορίας.
Εξοργιστική ειλικρίνεια
