Κάτι περισσότερο από το βέτο

Για κάθε άνθρωπο έρχεται μια τουλάχιστον στιγμή στη ζωή του, κατά την οποία οι περιστάσεις των οδηγούν να μετρήσει εχθρούς και φίλους. Να δοκιμάσει την πραγματική αξία των σχέσεών του. Το ίδιο ισχύει και για κάθε χώρα.
Καθώς κάποιοι φίλοι και σύμμαχοι ενδιαφέρονται να προωθήσουν με κάθε τρόπο την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, χωρίς το καθεστώς της γειτονικής χώρας να κάνει την παραμικρή παραχώρηση στο θέμα της ονομασίας και της αλυτρωτικής πολιτικής που συνδέεται με την περίφημη «συνταγματική ονομασία», είναι ώρα να δοκιμασθούν οι φιλίες, οι εταιρικές και οι συμμαχικές σχέσεις.
Εδώ που φτάσαμε -από σωρεία και δικών μας λαθών και εκδηλώσεων, αλλά κυρίως από την αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού από εταίρους και συμμάχους- η άσκηση του βέτο, από μόνο της, δεν είναι το ισχυρότερο όπλο μας. Είναι ένα διπλωματικό μέσο η καταφυγή, το οποίο θα εμφανισθεί ως στείρα άρνηση και ως μέσο υπεκφυγής. Χρειάζεται κάτι ουσιαστικότερο.
Εδώ που φτάσαμε, ειναι ανάγκη πλέον να καλέσουμε εταίρους και συμμάχους να κάνουν την επιλογή τους.
Αν πιστεύουν ότι το γειτονικό κράτος είναι σημαντικότερο για την ασφάλεια της Συμμαχίας και της Ευρώπης από την Ελλάδα, ας κάνουν τα χατίρια των Σκοπίων. Αλλά τότε θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα γίνει, με ακόμη δραστικότερα μέτρα, αυτό που έκανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974. Ότι δηλαδή η Ελλάδα θα παύσει πραγματικά να μετέχει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Και ας πάρουν τις βάσεις τους, τους σταθμούς ανεφοδιασμού τους, τα ραντάρ τους, από τη Σούδα, το Τυμπάκι, τις Γούρνες ή το Άκτιο να τις πάνε στη Βίτολα ή το Κουμάνοβο.
Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν εγκαίρως. Ότι δεν θα περιορισθούμε σε ένα τυπικό βέτο. Αλλά θα πάρουμε και μέτρα που θα έχουν δραματικές επιπτώσεις για τους σχεδιασμούς και τις ανάγκες τους, σε σχέση με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους στο χώρο της Μέσης Ανατολής.
Είναι για τούτο ανάγκη, μόλις λυθεί και το πρόβλημα ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να υπάρξει εθνική συνεννόηση, ώστε εγκαίρως να εμφανισθεί ο ελληνισμός ενωμένος και αποφασισμένος να μην υποκύψει στον εκβιασμό που επιχειρεί ο Μπους και οι θεραπαινίδες του.