Η μεθοδολογία του κ. Βενιζέλου είναι μεθοδολογία νίκης, επισημαίνει σε συνέντευξή του σήμερα στον ”ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ” ο βουλευτής της Β’ Αθηνών κ. Ανδρέας Λοβέρδος, που από την πρώτη στιγμή τάχθηκε στο πλευρό του κ. Βενιζέλου, στηρίζοντας την υποψηφιότητά του.
Ο πρώτος σε ψήφους βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές χρησιμοποιεί “ήπιους τόνους” στις εκτιμήσεις και τις κρίσεις του, γι’ αυτό και δεν είναι τυχαία η επισήμανση που κάνει ότι είναι λάθος να ροκανίζεται η αξιοπιστία των τριών υποψηφίων προέδρων, αφού το ΠΑΣΟΚ θα τη “χρειαστεί” για την επόμενη μέρα.
Ενοχλείται με όσα ακούγονται περί υπονομευτών και αποδίδει σε αυτούς που εκστομίζουν τέτοιους χαρακτηρισμούς πρόθεση πόλωσης, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για αυθαίρετες κατηγορίες, που όχι μόνο δεν βοηθούν το δημοκρατικό διάλογο, αλλά υποθηκεύουν το μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Είναι τέλος ιδιαίτερα αιχμηρός στην κρίσεις του για το Γιώργο Παπανδρέου, στον οποίο “χρεώνει” πολλές μείζονες λανθασμένες στιγμές αλλά και “αρχηγικές τάσεις”, αφού εμμέσως πλην σαφώς επισημαίνει ότι τόσο την τελευταία 3ετία, όσο και μετά τις εκλογές η τακτική που ακολουθεί αναιρεί κάθε συλλογική λειτουργία.
-Κύριε Λοβέρδο, ήσασταν ο πρώτος βουλευτής που από την Κυριακή το βράδυ που το ΠΑΣΟΚ έχασε τις εκλογές ευθαρσώς ταχθήκατε υπέρ της υποψηφιότητας του Ευάγγελου Βενιζέλου. Μήπως κάποιοι θα σκεφτούν ότι τα “πράγματα ήταν μιλημένα”;
Ως πολιτικός είμαι υποχρεωμένος να έχω άποψη και όχι να θεωρώ κρυψώνα τις απόψεις των άλλων. Δεν υπήρχε τίποτα έτοιμο, τίποτα μιλημένο ή οργανωμένο. Το ΠαΣοΚ έχει ιστορικό παρελθόν, έχει δύσκολο παρόν και πρέπει να αποκτήσει σίγουρο μέλλον. Υπηρετώ αυτή την προοπτική σε βάρος του εαυτού μου. Ως βουλευτής θα ήθελα να έχω το 100% των εκλογέων μαζί μου. Τώρα γνωρίζω ότι έχω προκαλέσει και δυσαρέσκειες. Με στενοχωρεί αυτό, αλλά δεν με σταματά. Οι περισσότεροι εκλογείς μου , που μου στέλνουν μηνύματα, με ενθαρρύνουν, διότι τη θέση της θλίψης, της κατήφειας, πήρε η ανάγκη για αλλαγές, για μετασχηματισμό.
-Οι υποστηρικτές του Γιώργου Παπανδρέου υποστηρίζουν ότι «πολλοί ήταν έτοιμοι από καιρό να αμφισβητήσουν τον αρχηγό και η ήττα της 16ης Σεπτεμβρίου αποτέλεσε την αφορμή. Υπονομεύθηκε τελικά ο κ. Παπανδρέου από κορυφαία στελέχη;
«Στα μεγάλα κόμματα οι διαφωνίες είναι κάτι φυσιολογικό. Ευθύνη του κάθε στελέχους είναι να τις δημοσιοποιεί ή όχι. Εγώ κατέστησα δημόσιες τις διαφωνίες μου μόνο στο άρθρο 16, όπου είχα την ελευθερία ως βουλευτής, στη συνταγματική αναθεώρηση. Μετά τις εκλογές της 11ης Νοεμβρίου, θα λειτουργήσω συνεκτικά. Στη Δημοκρατία αποδέχεσαι τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Θα στηρίξω το νικητή, όποιος και να είναι. Όμως δεν αποδέχομαι τα όσα λέγονται περί υπονομευτών, διότι όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, προκαλούν ένταση. Τέτοιες αυθαίρετες κατηγορίες όχι μόνο δεν βοηθούν το δημοκρατικό διάλογο, αλλά υποθηκεύουν το μέλλον μας. Στις 12 Νοεμβρίου όποιος αναδειχτεί Πρόεδρος του Κινήματος πρέπει να μην είναι υπονομευμένος από τον εσωκομματικό προεκλογικό αγώνα, αλλά να είναι ισχυρός απέναντι στον κ. Καραμανλή. Έχουμε κάνει μια πρόταση προς τους πολίτες. Αυτοί θα αποφασίσουν. Στις 11 Νοεμβρίου διαθέτουμε όλοι μια ψήφο και ο καθένας θα την αξιοποιήσει για ό,τι πιστεύει πως είναι καλύτερο για τη Δημοκρατική Παράταξη.
-Σας άκουσα στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ αλλά και στο Βόλο να λέτε «ταλαιπωρηθήκαμε πολύ 3,5 χρόνια από τις επιλογές της ηγεσίας». Τι έφταιξε τελικά και το ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να κερδίσει, αλλά μείωσε το ποσοστό του και από το 2004;
Η ήττα οφείλεται στη λανθασμένη μεθοδολογία της ηγεσίας επί τριάμισι χρόνια και στην ανυπαρξία πολιτικού στίγματος. Το ΠαΣοΚ είχε 220 κυβερνητικές προτάσεις, αλλά δεν ξεχώρισε τις μείζονες από αυτές και δεν ταυτίστηκε μαζί τους. Οπως περίπου η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, που πήγε στις προεδρικές εκλογές και ουδείς Γάλλος ψηφοφόρος θυμόταν έστω και ένα από τα μέτρα που πρότεινε, έτσι και το ΠαΣοΚ δεν ταυτίστηκε με κανένα σημείο του προγράμματός του.
Ο λαός στι
