Κουμπάρε τα κατάφερες, μπράβο σου είσαι μάγκας
και κράτησες τα πρόβατα, όλα εντός της μάντρας.
Πώς τα κατάφερες Ταγίπ, φίλε και κουμπαράκι,
πες μου και εμένα να χαρείς, καλό μου φιλαράκι;
Δεν έφυγαν, δεν λάκισαν, δεν πιάσαν τα χωράφια,
όπως τούτοι οι αχάριστοι, που έχουν γενεί ελάφια.
Τι είπες και τους έπεισες, τόσους να σε ψηφίσουν,
ενώ εμένα οι πιο πολλοί, θέλουν να με μαυρίσουν;
Τι έκανα και οι πιο πολλοί, δεν θέλουν να με δούνε
και άμα τάζω πάλι ξανά, γελούν κι αμφισβητούνε;
Γιατί δεν με πιστεύουνε, τις πλάτες τους γυρίζουν
και ό,τι άξιο θα ειπώ, αδιάφορα σφυρίζουν;
Oλα τα έχω στα χαρτιά, στο νου του και τη σκέψη,
γιατί ένας μέσα στους τρεις, μόνο το χει πιστέψει;
Όσα είχα τάξει γίνανε, συντάξεις, αυξήσεις, δώρα,
τρίτεκνοι, αγρότες κι άνεργοι, τι άλλο θέλουν τώρα;
Μα τι άλλο θέλουν τελικά, οι αχάριστοι να κάνω,
θέλουν και από την τσέπη μου, σιγά -σιγά να βάνω;
Και αν ακόμη δεν έκανα, κάτι και για τους λίγους,
είναι γιατί «πρώτα» στο νου, έχω φτωχούς, κολίγους.
Πες μου κουμπάρε είναι αυτός, λόγος μα και αιτία,
αφού τους πω πως ΘΑ γενούν, την άλλη οκταετία;
Δεν φτάνει που τους έκανα, να μάθουν την νηστεία,
εε, μα αυτό είναι κουμπάρε μου, μεγάλη αχαριστία.
Θεέ μου, γιατί δείχνει ο Έλληνας, αχαριστία τόση,
σκέφθηκε για αδυνάτισμα, πόσα θα είχε πληρώσει!!!
