Μακάρι να αποδώσει το μέτρο με τις αποδείξεις, ώστε να περιορισθεί η φοροδιαφυγή. Είναι ένα μέτρο χρήσιμο, αλλά φοβάμαι πως πάει να εφαρμοσθεί με ένα πνεύμα που δεν διακρίνεται για την ευρύτητά του.
Το συνηθισμένο «όπλο» όλων αυτών που δεν δίνουν απόδειξη είναι το ποσόν του ΦΠΑ. «Θα σου κάνω τη δουλειά με ένα χιλιάρικο, αλλά αν θες απόδειξη τότε κάνει χίλια πεντακόσια», σου λέει ο ελαιοχρωματιστής που κάλεσες να σου βάψει το σπίτι. «Γιατί ρε μάστορα; Ο ΦΠΑ είναι 19%, άρα το χιλιάρικο, άντε να γίνει 1.190» τολμάς να αντιλέξεις «Ναι, αλλά άμα σου κόψω απόδειξη θα ανέβει ο συντελεστής της φορολογίας μου» εισπράττεις, έκπληκτος φυσικά, την… φοροτεχνική ανάλυση του «μάστορα».
Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να αποδεχθεί να προσθέσει μόνο το ΦΠΑ. Οπότε, ως τώρα, σου έλεγε δήθεν αδιάφορα: «Αν σε συμφέρει να πληρώσεις… κερατιάτικα τον ΦΠΑ, εγώ θα σου κόψω την απόδειξη».
Όταν λοιπόν το κίνητρο που δίνει σήμερα ο κ. Αλογοσκούφης είναι κατά τέσσερις μονάδες μικρότερο του ΦΠΑ, δηλαδή 15% αντί του 19, φαντάζομαι το επιχείρημα που θα αναπτύσσει όχι πια σε εμένα, αλλά στους επόμενους πελάτες του ο Θανάσης ο μπογιατζής: «Καλά, θα πληρώσεις 19% για να πάρεις μια έκπτωση 15%, κορόιδο είσαι»; Και φυσικά η επιχειρηματολογία του σε κάποιους θα πιάνει. Διότι δυστυχώς η φορολογική συνείδηση μεγίστου μέρους των συμπατριωτών μας έχει αμβλυνθεί. Με ευθύνη δυστυχώς του ίδιου του κράτους. Διότι ο μέσος πολίτης δεν έχει πεισθεί για την ανταποδοτικότητα των όσων πληρώνει. Όπως δεν έχει πεισθεί για την εντιμότητα του κράτους και κυρίως των υπαλλήλων του.
Ως πρώτο βήμα λοιπόν να το χαιρετίσουμε. Αλλά για να αποδώσει τα αναμενόμενα, θα πρέπει να ακολουθηθεί από τολμηρότερα βήματα. Και ως προς το ύψος της απαλλαγής, αλλά και ως προς το εύρος των αναγνωριζόμενων δαπανών.
Η υστέρηση εσόδων του κράτους, όπως καταγράφεται για τους πρώτους μήνες του 2007, είναι αρκετά μεγάλη. Όχι βέβαια μόνο εξ αιτίας της φοροδιαφυγής, αλλά και λόγω του περιορισμού των δαπανών μεγάλου τμήματος των πολιτών στις απολύτως αναγκαίες.
Όταν τα μικρά μαγαζιά αγωνίζονται να επιβιώσουν, ισχύει το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Επομένως οι έχοντες την ευθύνη για τα δημόσια οικονομικά οφείλουν να γίνουν ευρηματικότεροι στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Καλό, αλλά κουτσουρεμένο
