Εστω και τώρα, ζητήστε βοήθεια

Μέσα στην απελπισία τους από το μέγεθος της καταστροφής, πολλές φορές οι κάτοικοι καμένων περιοχών τα βάζουν με τους πυροσβέστες, καθώς είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού κάποιες δυσλειτουργίες.
Αλλά δεν είναι ευθύνη των πυροσβεστών το ότι δεν έχει γίνει από κανέναν άλλο φορέα εκείνο που έπρεπε να είχε γίνει πριν έλθει η ώρα για την δική τους δράση. Δηλαδή σοβαρή δουλειά στον τομέα της πρόληψης. Ούτε οι αναγκαίοι και με σωστό πλάτος δασικοί δρόμοι ούτε οι απαραίτητες αντιπυρικές ζώνες ούτε οι επιβεβλημένοι καθαρισμοί των δασών και των δασικών εκτάσεων από εύφλεκτα υλικά.
Δεν είναι ευθύνη των μαχόμενων κάτω από αντίξοες συνθήκες πυροσβεστών το ότι σε μια χώρα με τέτοια μορφολογία εδάφους, γεμάτη δύσβατες περιοχές, τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης έχουν αναχθεί στη μόνη ισχυρή δύναμη καταστολής, τόσο ώστε να βγαίνουν εκτός λειτουργίας επειδή έχουν συμπληρώσει τον προβλεπόμενο χρόνο πτήσεων. Και κανείς να μην παίρνει την πρωτοβουλία να ζητήσει από χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, αλλά έχουν ισχυρούς στόλους εναέριων πυροσβεστικών μέσων, να μας δανείσουν μερικά από αυτά.
Ακόμη και το ένα γερμανικό ελικόπτερο που έστειλε το Βερολίνο, εστάλη με γερμανική πρωτοβουλία και όχι κατόπιν ελληνικού αιτήματος.
Αναρωτιέμαι αν είναι αναγκαίο να τρέχει π.χ. ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας επί τόπου στα πύρινα μέτωπα ή αν έπρεπε να είναι στο γραφείο του με κάποιους επιτελείς που να μπορούν πιο ψύχραιμα να εισηγούνται κάποιες κινήσεις που θα βοηθήσουν την κατάσταση. Με το να τρέχει στις φωτιές, μπορεί να δείχνει το άμεσο προσωπικό ενδιαφέρον του -και να εξορκίζει τον πολιτικό και δημοσιογραφικό λαϊκισμό να μην αρχίσει τα ουρλιαχτά του τύπου «κρύβεται στο γραφείο του ο κ. Φούρλας»- αλλά χάνει την δυνατότητα μιας ψύχραιμης σκέψης και αντίδρασης.
Έστω και τώρα, επειδή έχουμε τουλάχιστον ένα δίμηνο επικινδυνότητας μπροστά μας, ζητήστε επιτέλους μια συνδρομή σε εναέρια μέσα πυρόσβεσης, αφού σε αυτά κυρίως αποθέτουμε όλες τις ελπίδες μας.