ΤΟΠΙΚΑ

Το περιβάλλον προειδοποιεί: Δεν έχω άλλες ανοχές

το-περιβάλλον-προειδοποιεί-δεν-έχω-άλ-851206

Οι συνθήκες καύσωνα που επικρατούν στη χώρα τις τελευταίες ημέρες είναι σίγουρα πρωτόγνωρες σε ό,τι αφορά στην έντασή τους αλλά και στην επιμονή που επιδεικνύουν. Οι πόλεις πυρώνουν και οι συνθήκες διαβίωσης γίνονται δραματικές για το σύνολο του πληθυσμού που διαβιεί σε αυτές και όχι μόνο για τις ευπαθείς ομάδες.

Δυστυχώς έτσι όπως αναπτύχθηκαν οι πόλεις στη χώρα μας επιδεινώνουν κάθε τι που δημιουργείται σε αυτές. Η θερμότητα που παράγουν όχι μόνο πολλαπλασιάζεται από την επέκταση των δραστηριοτήτων τους, αλλά και δεν απορροφάται μια και οι δομημένες εκτάσεις είναι συμπαγείς, οι ελεύθεροι χώροι απουσιάζουν, η αναλογία πρασίνου αποτυπώνεται σε τραγικούς αριθμούς και η κυκλοφορία βασίζεται στη χρήση των Ι.Χ. αυτοκινήτων.

Και ενώ όλα αυτά καταγραφονται με ζοφερά χρώματα σχεδόν από όλους, το μοντέλο ανάπτυξης των πόλεων στην Ελλάδα βασίζεται στην ανεξέλεγκτη οικοδόμηση που καταλαμβάνει λαίμαργα όλο και περισσότερη ύπαιθρο. Η Αθήνα δημιούργησε ένα τραγικό πρότυπο ανάπτυξης που σήμερα ακολουθείται ανά τη χώρα, με τις «μικρές Αθήνες» που αναπαράγονται.

Ο Βόλος δεν κατάφερε να ξεφύγει από αυτό το πρότυπο. Η υψηλή δόμηση κατά μήκος της παραλίας (που έτσι περιορίζει τις ευεργετικές επιπτώσεις της θαλάσσιας αύρας) αλλά και η επίσης υψηλή δόμηση στους στενούς δρόμους της πόλης, επιβαρύνουν αρνητικά την ποιότητα ζωής στην πόλη. Τώρα η πόλη έχει μπροστά της την πρόκληση της αλλαγής του ρυθμιστικού σχεδίου, του σχεδίου δηλαδή που θα ρυθμίσει τον τρόπο ανάπτυξης, θα προσδιορίσει το αποτύπωμα της πόλης για το μέλλον αλλά και τις ευκαιρίες που θα προκύψουν.

Το σχέδιο οφείλει να στηριχθεί σε μερικές βασικές αρχές: την προστασία του παράκτιου μετώπου, την ανεμπόδιστη πρόσβαση της πόλης προς τη θάλασσα, την αναβάθμιση της γειτονιάς, την ανατροπή κοινωνικών ανισοτήτων που αναπτύσσονται σε χωρική κλίμακα, την ανάδειξη νέων πόλων και αξόνων επιχειρηματικής ανάπτυξης, τη μητροπολιτική διάσταση ως προς συγκεκριμένες αστικές λειτουργίες, την απεξάρτηση από τη χρήση των Ι.Χ. οχημάτων, τη διάσωση ελεύθερων χώρων, την αύξηση του πρασίνου, τη αλλαγή του τρόπου πολεοδόμησης με έμφαση σε βιοκλιματικά κτίρια, την εξοικονόμιση ενέργειας, κ.α. Είναι ευτυχές που ο Δήμος Βόλου κινείται εντατικά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και που εμφανίζει μία γενναιότητα ως προς τις τομές που πρέπει να δρομολογηθούν, αγνοώντας το πολιτικό κόστος που είναι πάντα ένα σοβαρό αντίσωμα σε καθαρές λύσεις.

Αλλώστε μόνο μία λύση υπάρχει. Να αποδεχθούμε ότι το αστικό περιβάλλον δεν έχει άλλες ανοχές και να δρομολογήσουμε δραστικές τομές σε κάθε τι που το επηρεάζει. Από τον τρόπο που πολεοδομούμε μέχρι τον τρόπο που καταναλώνουμε ενέργεια. Και από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στις πόλεις που ζούμε μέχρι τα κριτήρια που χρησιμοποιούμε για να επιλέξουμε αυτούς που θα μας διοικήσουν και θα πάρουν τις αποφάσεις που θα καθορίσουν την τύχη του περιβάλλοντος και κατά συνέπεια και το μέλλον μας. Πρόσφατη είναι άλλωστε η ανακοίνωση της WWF – Ελλάς (Παγκόσμιας Τράπεζας για τη Φύση) ως προς τς ερωτήσεις – παρεμβάσεις για το περιβάλλον που κατέθεσαν τα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου. Η εικόνα –εκτός εξαιρέσεων– είναι μάλλον απογοητευτική, ενώ είναι σίγουρα ανακόλουθη σε σχέση με τη ρητορική τους ως προς την αξία του περιβάλλοντος, ιδίως ως προς βουλευτές που έχουν περάσει από υπουργεία που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με το περιβάλλον (λ.χ. ΥΠΕΧΩΔΕ, Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας).

Συμπερασματικά, αν αύριο μας προκύψουν πολιτικοί που προτιμούν το μπετόν σε ένα ελεύθερο χώρο αντί για το πράσινο, που θεωρούν ότι οι ακτές είναι για να κτίζονται αντί να είναι ελεύθερες στους πολίτες ή που αντιλαμβάνονται το περιβάλλον ως βαρίδι για την ανάπτυξη, σίγουρα δεν θα φταίνε μόνο αυτοί. Θα φταίνε και αυτοί που τους ψήφισαν.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου