Πολύ σημαντικά δεδομένα φέρνει στο φως η εκ νέου μελέτη δύο πινακίδων Γραμμικής Β που ανακαλύφθηκαν την περίοδο του ’50 στα Παλαιά και δείχνουν προς την κατεύθυνση της ύπαρξης ενός Μυκηναϊκού Διοικητικού Κέντρου. Οι εν λόγω επιγραφές ανακαλύφθηκαν στην διάρκεια ερευνών που διεξήγαγε ο τότε έφορος αρχαιοτήτων Δημήτρης Θεοχάρης, τέθηκαν τα τελευταία χρόνια κάτω από το «μικροσκόπιο» και δείχνουν συνεχή κατοίκηση στο Κάστρο των Παλαιών, η οποία εκτείνεται 3.500 χρόνια.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γλυκερία Υδραίου
Η μελέτη των δύο θραυσμάτων πινακίδων Γραμμικής Β, που βρέθηκαν από τον Θεοχάρη στην περίοδο των Παλαιών, άλλαξαν δραστικά τον τρόπο θεώρησης των κοινωνικών και διοικητικών δομών και, ως εκ τούτου, της πολιτικής οργάνωσης του οικισμού στη θέση «Κάστρο-Παλαιά». Οι «πρώτες αυτές πινακίδες Γραμμικής Β που βρέθηκαν στη Θεσσαλία αποτελούν ένα εξαιρετικά σημαντικό εύρημα, τόσο γιατί αλλάζει η θέση και ο ρόλος όλης της περιοχής της Θεσσαλίας, που δεν μπορεί να θεωρείται πλέον ως "περιφέρεια" του μυκηναϊκού κόσμου, όσο και γιατί πιστοποιείται η ύπαρξη αρχείου ή αρχείων, καθώς και μίας ενεργής και εγγράμματης διοικητικής αρχής. Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο οικισμός στη θέση "Κάστρο-Παλαιά" αποτελεί χωρίς αμφιβολία ένα μυκηναϊκό διοικητικό κέντρο» επισημαίνει η αρχαιολόγος της ΙΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Ευαγγελία Σκαφιδά. Στη διάρκεια των ανασκαφών που διενήργησε ο Θεοχάρης στην περιοχή των Παλαιών, αποκαλύφθηκε τμήμα διώροφου κτιριακού συγκροτήματος με αυλή, ασβεστοκονιαμένα δάπεδα και τμήματα τοιχογραφιών μπλε και κόκκινου χρώματος σε ένα δωμάτιο. Το κτιριακό συγκρότημα συνολικού μήκους 40μ., χρονολογήθηκε στην Υστεροελλαδική 3Β –Μυκηναϊκή περίοδο και ερμηνεύθηκε με βάση τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά ως το ανάκτορο της Ιωλκού.
Στην διάρκεια του διεπιστημονικού προγράμματος διερευνήθηκαν διεξοδικά, με σύγχρονες μεθόδους τα ευρήματα εκείνης της περιόδου, ενώ τα αποτελέσματα των χημικών αναλύσεων στα μεταλλουργικά υπολείμματα των χωνευτηρίων της Εποχής Χαλκού, τα οποία εντοπίσθηκαν ανάμεσα στα κεραμικά ευρήματα των ανασκαφών Θεοχάρη και οι αναλύσεις για την προέλευση του χαλκού, διαφοροποιούν τα μέχρι σήμερα δεδομένα σχετικά με τη χρήση και το εμπόριο των μετάλλων στο Αιγαίο κατά την Εποχή του Χαλκού.
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάστηκαν ενώπιον πυκνού ακροατηρίου χθες, στο κτίριο της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Σχολής από τους συμμετέχοντες στην Διεπιστημονική Ερευνα. Το σημαντικό εύρημα ανέλυσαν, συγκεκριμένα, οι : Ευαγγελία Σκαφιδά ( ΙΓ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Βόλου), Διευθύντρια του διεπιστημονικού Προγράμματος, Jean-Pierre Olivier (Επίτιμος Διευθυντής Ερευνών F.N.R.S. Βελγίου), με ειδίκευση στην προϊστορική Επιγραφική και Άρτεμις Καρναβά (Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος), Υποδιευθύντρια του διεπιστημονικού Προγράμματος, με ειδίκευση στην προϊστορική Επιγραφική.
Το πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα που ξεκίνησε το 2009, χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού καθώς και από το Ινστιτούτο Αιγαιακής Προϊστορίας (INSTAP), με την άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, υπό τη διεύθυνση της αρχαιολόγου της ΙΓ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων Βόλου κ. Ευαγγελίας Σκαφιδά και με πλειάδα συνεργατών.
Στόχος είναι η μελέτη, επαναξιολόγηση, διεπιστημονική προσέγγιση και δημοσίευση των αρχαιολογικών δεδομένων από τις ανασκαφικές έρευνες της δεκαετίας του ’50 του Δημήτρη Ρ. Θεοχάρη, τότε Εφόρου Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας και εταίρου της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, στον οικισμό της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, στο λόφο του Κάστρου των Παλαιών, του ιστορικού πυρήνα της σύγχρονης πόλης του Βόλου. Οι ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1956-61 με χρηματοδότηση της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Κατά την καταλογογράφηση και την προκαταρκτική διαλογή 1.240 σάκων κεραμικής βρέθηκαν τα δύο, προαναφερθέντα, θραύσματα πινακίδων Γραμμικής Β γραφής, η μελέτη και η δημοσίευση των οποίων άλλαξε δραστικά τον τρόπο θεώρησης των δεδομένων του οικισμού στη θέση «Κάστρο-Παλαιά».
