Το βιβλίο του Αντιπροέδρου της Βουλής Γ. Σούρλα «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1940 ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ» παρουσιάστηκε χθες βράδυ στην κατάμεστη αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου στην Αθήνα.
Ο κ. Σούρλας μίλησε μεταξύ άλλων για την μεγαλύτερη εθνική εκκρεμότητα, αφού επί 65 χρόνια δεν έχει λυθεί το θέμα της περισυλλογής και ταφής των 7.976 πεσόντων ηρώων στο αλβανικό μέτωπο.
Για το βιβλίο μίλησαν ο Υπ. Εθνικής Άμυνας Ε. Μεϊμαράκης, ο πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αλ. Παπαδόπουλος, ενώ ο μουσικοσυνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου παρουσίασε ένα μοναδικό οπτικοακουστικό αφιέρωμα για τους άταφους ήρωες του πολέμου.
Συγκεκριμένα ο κ. Σούρλας υπογράμμισε τα εξής:
Όταν ένας βορειοηπειρώτης από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής σου λέει:
Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ να αντικρίσω το αλέτρι να αποκαλύπτει κρανία, το τρακτέρ να θρυμματίζει τα οστά των παλικαριών της πατρίδας που έπεσαν στα πεδία των μαχών.
Όταν ένας γιος πολεμιστή που δεν γνώρισε πατέρα, δεν γνωρίζει πού ακριβώς έπεσε μαχόμενος, εκφράζει το παράπονο γιατί δεν υπάρχει ένα κενοτάφιο, ένα μνημείο πεσόντων, μία στήλη που να γράφει το όνομα του πατέρα του.
Όταν διαβάζεις ότι ο Ταξίαρχος Λέττας χρόνια αναζητά να βρει τον τάφο του αδελφού του Θωμά, να πλύνει τα κόκαλα με κρασί, να τα χαϊδέψει να τα φιλήσει με αγάπη και υπερηφάνεια, να τα βρέξει με αδελφικό δάκρυ.
Όταν έρθεις αντιμέτωπος με αυτές και παρόμοιες περιπτώσεις, τότε βλέπεις και την άλλη πλευρά της εποποιίας του 1940.
Αισθάνεσαι ότι οφείλεις την άγνοια και την αδράνεια να την απεκδυθείς να αναγνωρίσεις τις ευθύνες σου και να αναλάβεις πρωτοβουλίες και όταν το πράξεις
Τα συναισθήματα ποικίλουν.
Διαπιστώνεις το μεγαλείο της Ελλάδος και τη σπουδαία συμβολή της στη διατήρηση των παγκόσμιων αξιών.
Αισθάνεσαι ως Έλληνας περήφανος για τον ηρωισμό των μαχητών μας, αλλά συγχρόνως βρίσκεσαι και μπροστά σε σημαντικές ευθύνες για όσα ακολούθησαν, για πράξεις και παραλείψεις για μεγάλες εκκρεμότητες εθνικής σημασίας.
Διαπιστώνεις επίσης ότι στην εποποιία του 1940-41 βρήκαν την πλήρη έκφρασή τους τα βασικά γνωρίσματα των Ελλήνων, η ομοψυχία στις κρίσιμες στιγμές η άκρατη φιλοπατρία, η χωρίς όρια αυτοθυσία και αυταπάρνηση, η πίστη τους σε πανανθρώπινα ιδανικά.
Αισθάνεσαι περήφανος, γιατί οι μαχητές εκείνοι έγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και άλλαξαν τον ρουν της παγκόσμιας ιστορίας.
Δίδαξαν πως η ελευθερία δεν είναι μόνο υπόθεση ενός έθνους, ενός κράτους, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Προκάλεσαν έτσι τον θαυμασμό της παγκόσμιας κοινότητας.
Κατέδειξαν πως είναι αντάξιοι των προγόνων τους των κλασικών χρόνων, της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που τα βασικά της γνωρίσματα ήταν η ελευθερία και η αξιοπρέπεια.
Κατέκτησαν τον τίτλο του ήρωα, τον τιμητικό τίτλο που ο Όμηρος απέδωσε όχι μόνο στους αρχηγούς – πολεμιστές στην τρωική εκστρατεία, αλλά γενικά σ’ όλους τους μαχητές που έδειξαν ανδρεία, λεβεντιά, θάρρος.
Οι μαχητές έκαναν το καθήκον τους, αλλά στη συνέχεια έρχονται στα μεταπολεμικά χρόνια οι ευθύνες για την μεγάλη εθνική εκκρεμότητα.
Πρόκειται για τους 7.976 ήρωες που έπεσαν στα πεδία των μαχών στη Βόρειο Ήπειρο και παραμένουν μέχρι σήμερα άταφοι ή προσωρινά θαμμένοι.
Οι ήρωες δεν απαιτούν, αλλά περιμένουν. Δεν διαμαρτύρονται που παρέμειναν άταφοι 66 χρόνια στη Β. Ήπειρο.
Περιμένουν εμείς, οι επιγενόμενοι, να κάνουμε το καθήκον μας.
Να πράξουμε τα στοιχειώδη, που επιβάλλουν τα πανάρχαια έθιμά μας, τον ιδιαίτερο σεβασμό στους νεκρούς.
Να θυμηθούμε το «νεκρούς θάπτειν, νεκρούς μη υβρίζειν». Οι ήρωες περιμένουν να ανταποκριθούμε στις θρησκευτικές, εθιμικές και εθνικές μας υποχρεώσεις, να κάνουμε το ιερό μας καθήκον, όπως το επιτάσσει η ιστορική μας κληρονομιά.
Δεν αρκούν οι τυπικοί πανηγυρικοί λόγοι, οι δοξολογίες, οι παρελάσεις, η κατάθεση στεφάνων κάθε 28η Οκτωβρίου.
Είναι προφανές ότι δεν τους τιμούμε επαρκώς, όταν είναι ακόμη άταφοι και τα σκόρπια οστά τους θρυμματισμένα παραμένουν στα πεδία των μαχών ή στοιβαγμένα σε ομαδικούς τάφους,
Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γ. Σούρλα
