Ενα νέο κεφάλαιο στην μέχρι τώρα πορεία της Γλυκερίας ανοίγει η αυριανή μελωδική σύμπραξη με την Συμφωνική Ορχήστρα Βόλου και την “Εστουδιαντίνα” υπό την διεύθυνση του μαέστρου Ιωακείμ Μπαλτσαβιά, στις 9.30 μμ στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου. Το ιδιαίτερο ηχόχρωμα μιας σπάνιας φωνής, γίνεται η γέφυρα που θα συνδέσει για πρώτη φορά δύο εκ διαμέτρου αντίθετες, εκπληκτικές, ωστόσο, ορχήστρες, με κοινό σημείο αναφοράς, τα ποιοτικά μουσικά μοτίβα. Για την κορυφαία ερμηνεύτρια “είναι μεγάλη πρόκληση” και ταυτόχρονα “κρυφό όνειρο” η συνεργασία “με τόσο σημαντικές ορχήστρες” που διευρύνουν τους καλλιτεχνικούς ορίζοντες και τον κύκλο των προσωπικών μουσικών εμπειριών. Η επικείμενη συνένωση καλλιτεχνικών δυνάμεων παρουσιάζει “ιδιαίτερο ενδιαφέρον”, όπως εκτιμά η ίδια, διότι “ξεφεύγει από την πεπατημένη”, προσφέροντας παράλληλα πεδίο επικοινωνίας με γνώμονα τον “υπέροχο μουσικό πολιτισμό της Ελλάδας”.
Υπέρμαχη κάθε αξιόλογης προσπάθειας η Γλυκερία, εκφράζει ανοιχτά την πρόθεση ουσιαστικής στήριξης κάθε αξιόλογης πρωτοβουλίας που παίρνει “σάρκα και οστά”, λέγοντας χαρακτηριστικά “το γεγονός ότι μια πόλη όπως ο Βόλος συντηρεί μια Συμφωνική Ορχήστρα είναι πάρα πολύ σημαντικό και νομίζω ότι πρέπει αυτή η ορχήστρα να υπάρχει για πάντα, όπως επίσης κι άλλες ορχήστρες, όπως είναι η “Εστουδιαντίνα” η οποία είναι πρωτοποριακή ως πρωτοβουλία”. Η μουσική , εξάλλου, είναι “κατάθεση ψυχής” για την πρωταγωνίστρια της αυριανής συναυλίας, η οποία παραμένει δυναμικά στις επάλξεις του καλού ελληνικού τραγουδιού, με μεράκι, αγάπη κι ευαισθησία, στο πεδίο εφ ο ετάχθη.
-Η ερμηνευτική δεινότητα της Γλυκερίας είναι η γέφυρα που ενώνει δύο διαφορετικές ορχήστρες, τη Συμφωνική και την “Εστουδιαντίνα”;
Νομίζω ναι, γιατί τα χρώματα που έχει η φωνή μου ή το είδος των τραγουδιών που μπορεί να καλύψει ερμηνευτικά, ταιριάζουν και με τις δύο ορχήστρες, που μπορεί να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, αλλά θα μπορούσαν από μόνες τους να παίξουν μαζί και να συγκεράσουν τον ήχο τους. Ολα μπορούν να γίνουν γιατί τελικά η μουσική είναι αυτή η αίσθηση που σου δίνει, αυτό που σου αφήνει, το συναίσθημα δηλαδή.
-Υπάρχει τρακ ή αδημονία ενόψει της αυριανής σύμπραξης με τις δύο ορχήστρες;
Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει αγωνία, γιατί έχω μια εμπειρία από την προηγούμενη συνεργασία μου με την Φιλαρμονική του Ισραήλ, μια πολύ μεγάλη ορχήστρα. Εχω όμως έχω μια γλυκιά αγωνία γιατί τραγούδια που έχω τραγουδήσει με απλές ορχήστρες, λαϊκές, ή ακόμα και με την “Εστουδιαντίνα”, θα παιχτούν από μια Συμφωνική Ορχήστρα. Εχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον γιατί ξεφεύγεις λιγάκι από την πεπατημένη, δηλαδή σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις κάποια πράγματα διαφορετικά από αυτά που κάνεις μέχρι τώρα και όλο αυτό έχει σαφώς πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Παράλληλα όμως, έχω και μια μικρή αγωνία, γιατί αυτοί οι άνθρωποι, οι μουσικοί δηλαδή της Συμφωνικής του Βόλου, έχουν μια κλασική παιδεία αλλά νομίζω ότι και γι’ αυτούς θα έχει ενδιαφέρον η συνεργασία μας.
-Εχετε πλέον εξοικειωθεί ωστόσο με το βολιώτικο κοινό, καθώς έχετε κατ επανάληψη εμφανιστεί στο Βόλο…
Πράγματι, έχω εμφανιστεί πάρα πολλές φορές στην περιοχή, αλλά πέρα απ αυτό νομίζω ότι μας δένουν κι άλλα πράγματα, με τους κατοίκους της περιοχής. Νομίζω ότι έχω μια στενή σχέση με τους Βολιώτες και λόγω του ότι έχω πει τα Σμυρνέϊκα τραγούδια, τα οποία έχω βγάλει κατά κάποιον τρόπο στην σύγχρονη εποχή, προς τα έξω στον κόσμο, αλλά και λόγω της καταγωγής μου. Δηλαδή ένα μέρος της καταγωγής μου είναι από τη Μικρά Ασία και ξέρω ότι στο Βόλο υπάρχει μεγάλος αριθμός προσφύγων. Ετσι είναι πολλά αυτά που μας ενώνουν, έστω και χωρίς να είχα έρθει. Πόσο μάλλον τώρα, που έχω έρθει τόσες φορές.
-Η συνεργασία με την Συμφωνική αναδεικνύει και μια άλλη πλευρά του ταλέντου σας αλλά παράλληλα εκφράζει, εμμέσως πλην σαφώς, την εκτίμησή σας για το έργο της ορχήστρας. Παρακολουθείτε, αλήθεια, την εξέλιξή της όλα αυτά τα χρόνια;
Μαθαίνω πολλά για την εξέλιξη της ορχήστρας από τον φίλο μου τον Ανδρέα τον Κατσιγιάνν
