Η μετωπική επίθεση Παπατόλια το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στο Νομαρχιακό Συμβούλιο κατά της πρώην Νομαρχιακής Αρχής, η υπόθεση των δομημένων ομολόγων για τα οποία βοά εδώ και 72 μέρες όλη η χώρα, από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, και τα ονόματα που πέφτουν τις τελευταίες εβδομάδες στη δημοσιογραφική πιάτσα για τα στελέχη που προορίζονται να καταλάβουν τα κομματικά οφίτσια της Νομαρχιακής Επιτροπής του συντηρητικού κόμματος στη Μαγνησία, αναπόφευκτα δικαιώνουν όλους όσοι υποστηρίζουν ότι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο συντηρητικό χώρο και τον κόσμο της Κεντροαριστεράς, έχει πάψει προ πολλού να είναι οι ιδεοληψίες του παρελθόντος…
Πολιτισμικό λένε είναι το θέμα. Μία διαρκής σύγκρουση ανάμεσα σε διάφορες εκδοχές του νεοσυντηρητισμού και από την άλλη ενός πνευματικού κοσμοπολιτισμού, ο οποίος πολλές φορές χάνεται σε πλήθος μικρών πραγμάτων και άλλοτε αναδεικνύεται μεγαλειώδης και ικανός για συλλήψεις και μεγάλες ιδέες.
Ορισμένοι από τους πρωτοκλασάτους της ηγετικής νεοδημοκρατικής ομάδας σε τοπικό και σε κεντρικό επίπεδο ήταν και είναι σε καθημερινή επαφή και συνεννόηση με επιχειρηματικές δυνάμεις της από εδώ και της από εκεί πλευράς παίρνουν στην κυριολεξία γραμμή, δεν διαθέτουν καν ψήγματα ανεξαρτησίας, πρόκειται για πρόσωπα έτοιμα για προσκυνήματα και τεμενάδες στα κάθε λογής αφεντικά.
Μία σύντομη αναδρομή σε όλα όσα ακούγαμε στην προεκλογική περίοδο για τους πρωταγωνιστές των νομαρχιακών εκλογών θα μας πείσει για τη βασιμότητα όλων των παραπάνω…
Η διαχωριστική γραμμή…
