ΤΟΠΙΚΑ

Χρώμα σε λευκούς τοίχους στο αμαξοστάσιο του Δήμου Βόλου

χρώμα-σε-λευκούς-τοίχους-στο-αμαξοστά-16490

Χαμογελαστά πρόσωπα παιδιών Ρομά συνθέτουν τις φωτογραφίες που παρουσιάζει ο υπάλληλος ηλεκτροφωτισμού Παναγιώτης Ανδριώτης στον χώρο εργασίας του, στο αμαξοστάσιο του Δήμου Βόλου, δίνοντας χρώμα στον χώρο υποδοχής του τμήματος καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού. Ο Παναγιώτης Ανδριώτης εργάζεται ως ηλεκτρολόγος από το 1999 στον Δήμο Βόλου και αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στη φωτογραφία, αποτυπώνοντας με ένα κλικ πρόσωπα και ανθρώπινες ιστορίες.

Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ

Οι φωτογραφίες που παρουσιάζει στο αμαξοστάσιο του Δήμου Βόλου αποτελούν δείγμα από τη νέα του έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Καταυλισμός», που θα παρουσιαστεί επίσημα στο βολιώτικο κοινό το φθινόπωρο του 2018, σε επιμέλεια του δασκάλου της φωτογραφίας Πλάτωνα Ριβέλλη.

Ηλεκτρολόγος με καλλιτεχνικές ευαισθησίες, ο Παναγιώτης Ανδριώτης αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ότι οι συνάδελφοί του στον Δήμο Βόλου «αγκάλιασαν» την πρωτοβουλία του και μέσα από τις φωτογραφίες γνώρισαν τα παιδιά Ρομά που ζουν στον καταυλισμό, ο οποίος βρίσκεται πολύ κοντά στον χώρο εργασίας του.

Είναι απόφοιτος του 4ου ΤΕΕ στο Φυτόκο και όπως υπογραμμίζει, «ως ηλεκτρολόγος αισθάνομαι ότι επιτελώ κοινωνικό έργο, γιατί κάθε φορά που αλλάζουμε μια λάμπα, βλέπω τον κόσμο ότι αισθάνεται ασφαλής. Ιδίως οι ηλικιωμένοι μάς λένε “σας ευχαριστούμε πολύ, γιατί ανάβουν τα φώτα κι αισθανόμαστε ότι έχουμε συντροφιά”».

Η έννοια της τέχνης και της δημιουργίας είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με την καθημερινότητά του, τόσο στον χώρο εργασίας όσο και στον ελεύθερο χρόνο του. Μιλώντας για τον Παναγιώτη Ανδριώτη, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Ηλεκτρολόγων Μαγνησίας, Βαγγέλης Χαντζιάρας, υπογραμμίζει ότι «είναι το μοναδικό μέλος του σωματείου μας που έχει καλλιτεχνική φλέβα και τον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη φωτογραφία. Είναι χαρά και τιμή μας που είναι μέλος του σωματείου μας. Είναι αξιοθαύμαστο που τον ελεύθερο χρόνο του κάνει αυτό που του αρέσει, γεμίζει την ψυχή του και τον βοηθάει να αποδίδει ακόμη περισσότερο στη δουλειά του, σε αυτά τα χρόνια της κρίσης που περνάμε».

Κοντά στον άνθρωπο

Χαϊδάρι, Παπάδος Λέσβου, Αντικύθηρα, Μύρινα Λήμνου, Κως, Βόλος οι πόλεις και τα χωριά όπου έζησε και μεγάλωσε. Ένα παζλ από ετερόκλητες εικόνες αποτελούν τις παιδικές και εφηβικές του μνήμες. Αγαπημένο του χόμπι πριν τον κερδίσει η φωτογραφία, ήταν το σκάκι, αρχικά ως αθλητής και αργότερα ως δάσκαλος.

Εχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις, φωτογραφίες του έχουν διακριθεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς, ενώ η προηγούμενη ατομική έκθεση φωτογραφίας που πραγματοποίησε είχε ως θέμα το «Γηροκομείον Βόλου». Είναι ενεργό μέλος του Φωτογραφικού κύκλου και της Φωτογραφικής Λέσχης Βόλου.

Την τελευταία τριετία εστίασε το ενδιαφέρον και τον φωτογραφικό του φακό στον καταυλισμό των Ρομά που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το αμαξοστάσιο του Δήμου Βόλου, τον χώρο εργασίας του. «Από το 1999 που διορίστηκα στον Δήμο Βόλου, γνώρισα και τον καταυλισμό. Ολα αυτά τα χρόνια απέκτησα οικειότητα με τους Ρομά και με γνώριζαν όλοι με το μικρό μου όνομα. Μου έκανε εντύπωση το έντονο χρώμα των κατοικιών τους (γιατάκια), η καθαριότητα του καταυλισμού (μύριζε χλωρίνη), η ομιλία των κατοίκων (μιλάνε μόνο ελληνικά), οι μυρωδιές από ψητά αλλά και το παιχνίδι, τα γέλια και η ανεμελιά των παιδιών», αναφέρει ο ίδιος.

Μετά την ενότητα των έργων που περιελάμβανε πρόσωπα των ηλικιωμένων του Γηροκομείου, έστρεψε την προσοχή του στα πρόσωπα των παιδιών Ρομά, καταγράφοντας το εκφραστικό τους βλέμμα και το χαμόγελό τους. Η δημιουργική επικοινωνία που ξεκίνησε ένα χειμωνιάτικο απόγευμα τον Φεβρουάριο του 2016, συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί το εφαλτήριο της νέας φωτογραφικής ενότητας, που προκαλεί έντονα συναισθήματα στον θεατή.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου