Του Γιάννη Μαντίδη
Η ιστορία μας έχει βάθος. Καλοκαίρι του 1975 και το μεγάλο πρόβλημα για την πόλη μας ήταν η επιχειρούμενη επέκταση της ΑΓΕΤ με τη δημιουργία νέας μονάδας στο εργοστάσιο τσιμέντων. Οι εφημερίδες μας σχολίαζαν το θέμα αρνητικά, με υπογράφοντες τη Νίτσα Κολιού κι ελόγου μου να προσπαθούμε να πείσουμε τους δημοτικούς μας άρχοντες να μην «παρασυρθούν», αλλά να προτείνουν η επέκταση να γίνει σε άλλη θέση, εκτός Βόλου. Ομως το Δημοτικό μας Συμβούλιο είπε ένα μεγάλο «ΝΑΙ» για την επέκταση της ΑΓΕΤ στον ίδιο χώρο, δυστυχώς. Μια απόφαση που επιτεύχθηκε με τη διπλή ψήφο του προέδρου του Δ.Σ. που ήταν και γιατρός…
Κύλησε αρκετό νερό στ’ αυλάκι από τότε και η αυξανόμενη τσιμεντόσκονη άρχισε να δημιουργεί προβλήματα υγείας στους Βολιώτες, που έβλεπαν τα φουγάρα της ΑΓΕΤ να εκπέμπουν χωρίς φίλτρα. Και ξανακύλησε το νερό και φθάσαμε στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας, όπου και ξαναβρήκαμε την τσιμεντόσκονη ενισχυμένη με τα σκουπίδια, αυτά που με την καύση τους θα παραγόταν ενέργεια που χρειάζεται το εργοστάσιο τσιμέντων. Ομως το Δ.Σ. δεν συνεδρίασε τελικά ν’ αποφασίσει για τα σκουπίδια, γιατί, λέει, περιέργως απουσίαζαν τα μέλη της πλειοψηφίας.
Στο μεταξύ ο Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας εκφράζει την αντίθεσή του κατηγορηματικά για την καύση σκουπιδιών κι επισημαίνει την ανάγκη επιδημιολογικής μελέτης για τα νοσήματα του καρκίνου στην περιοχή, που έχουν δραματικά αυξηθεί και έχουν μετατοπιστεί και σε μικρότερες ηλικίες… Παράλληλα και άλλοι φορείς στιγματίζουν τη Δημοτική Αρχή για την απαράδεκτη απουσία της από τη συνεδρίαση με θέμα τα σκουπίδια.
Είναι καιρός το Δημοτικό μας Συμβούλιο να συνέρχεται όχι για να καταγγέλλει η μια παράταξη την άλλη, σε ατμόσφαιρα ενίοτε ποδοσφαιρικού γηπέδου. Οι συμπολίτες που γεμίζουν την αίθουσά του και παρακολουθούν τη συνεδρίαση, έχουν δικαίωμα να ζητούν λύσεις στα προβλήματα που τους απασχολούν. Το Δημοτικό Συμβούλιο είναι η φωνή όλων των συμπολιτών και τα προβλήματα είναι κοινά και αντιμετωπίζονται όταν υπάρχει η καλή θέληση των δημοτικών συμβούλων. Και αν υπάρχουν αντιμαχόμενοι που δεν σεβάστηκαν αλλήλους, ας σεβαστούν τουλάχιστον τα πρόσωπα των σεβαστών παλιών δημάρχων, εκείνων που τους θωρούν από τα αναρτημένα στην αίθουσα πορτρέτα τους και δυσφορούν όταν βλέπουν τους επιγόνους τους να βρίσκονται σε κακό χάλι…
Και μες στη σύγχυση ο Δήμος Βόλου καταγγέλλει τους καθηγητές που «κάλεσαν τους μαθητές να παρακολουθήσουν τη συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου». Νομίζω πως οι καθηγητές θέλησαν μάλλον να κάνουν κάτι σαν τη Βουλή των Εφήβων στο Κοινοβούλιο, στα πλαίσια φυσικά του Δήμου. Απαγορευτικό; Αντίθετα. Μας το ’πε άλλωστε εγκαίρως και μελωδικά ο Διονύσης Σαββόπουλος: «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά όταν τα ξέρουν όλα;». Ναι, τα παιδιά που συνεχίζουν σε μέρες δύσκολες ν’ αγωνίζονται, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες…
