Περιπέτεια που ανήκει πλέον στο παρελθόν είναι για την οικογένεια της Φωτεινής Χειμώνα το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε πριν από επτά, περίπου, χρόνια, ο πρωτότοκος γιος της Κωνσταντίνος. Το δεκάχρονο τότε παιδί, μαθητής της Γ’ Λυκείου πλέον, βγήκε νικητής στον στίβο της ζωής, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στην κατεύθυνση των πανεπιστημιακών σπουδών.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η παγκόσμια μέρα κατά του παιδικού καρκίνου, που τιμήθηκε προχθές, μεταφέρει μηνύματα ζωής κι ελπίδας μέσα από τη μαρτυρία της μητέρας της «Φλόγας», που ανοίγει την καρδιά της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, και μιλάει για το πρόβλημα υγείας του παιδιού της, που ξεπεράστηκε μετά από προσπάθεια εννέα περίπου μηνών.
«Όταν εμφανίστηκε το πρόβλημα, το παιδί μου ήταν 10 ετών και πήγαινε στην τρίτη δημοτικού. Τότε δεν του είχαμε πει το πρόβλημα με το όνομά του. Του είπαμε απλά, ότι είναι κάτι σοβαρό, ότι πρέπει να πάρει πολύ δυνατά φάρμακα, τα οποία θα έχουν παρενέργειες, θα πέσουν τα μαλλιά του, δεν θα μπορεί να πηγαίνει σχολείο. Δεν ήταν σε ηλικία που μπορούσε να αντιληφθεί την έννοια του καρκίνου κι έτσι του είπαμε ότι για κάποιο διάστημα, θα αλλάξει η καθημερινότητά του», αρχίζει η αφήγηση της 39χρονης μητέρας.
Η διάγνωση των γιατρών ήταν λέμφωμα Χότσκιγκ, και η θεραπεία διήρκεσε από τις 29 Οκτωβρίου μέχρι τις 3 Ιουνίου. Η μητέρα, ο πατέρας και ο μικρός αδελφός του παιδιού, στάθηκαν βράχοι δίπλα του, σε όλο το διάστημα της νοσηλείας του, ενθαρρύνοντάς το διαρκώς. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, το παιδί δεν μπορούσε να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασής του, ενώ όπως αναφέρει η γενναία Φωτεινή «το αντιλήφθηκε μετά από δύο χρόνια, όταν πήγε στο Γυμνάσιο».
Η μητέρα στάθηκε δίπλα στο παιδί της με σθένος ψυχής και την πεποίθηση ότι το πρόβλημα θα ξεπεραστεί τελικά. «Είχα τη βοήθεια του συζύγου μου, της οικογένειας, των φίλων μου, της “Φλόγας”». Είχα στηρίγματα στη δύσκολη στιγμή αλλά πιστεύω ότι τη δύναμη μου την έδωσε ο Θεός. Αυτές οι καταστάσεις είναι μονόδρομος. Δεν έχεις άλλη επιλογή» ομολογεί η ίδια.
Μεγάλη δοκιμασία
Η οικογένεια βίωσε τον Γολγοθά του παιδικού καρκίνου, τη μεγάλη δοκιμασία, που τελικά είχε θετική έκβαση. Το παιδί επέστρεψε στο σχολείο δύο εβδομάδες πριν τη λήξη της σχολικής χρονιάς και όπως υπογραμμίζει η μητέρα του, οι συμμαθητές του το δέχτηκαν πάρα πολύ καλά. «Είχαμε πάρα πολύ καλή στήριξη από το σχολείο, τους δασκάλους και από τη διευθύντρια του σχολείου. Είμαστε πολύ τυχεροί που πήγαινε στο συγκεκριμένο σχολείο το παιδί και είχαμε πάρα πολύ καλή αντιμετώπιση».
Απάντηση στο ερώτημα «γιατί στο δικό μου παιδί» δεν έλαβε ποτέ, αλλά φιλοσοφώντας τη δύσκολη κατάσταση που βίωσε, εκτιμά ότι «έγινε για κάποιο λόγο. Ο Θεός ξέρει για ποιο λόγο έγινε. Αυτό που εγώ μπορώ να πω είναι ότι και μας έκανε καλύτερους ανθρώπους. Μας έκανε να εκτιμήσουμε τα απλά πράγματα της ζωής, τα καθημερινά».
Η παγκόσμια μέρα κατά του παιδικού καρκίνου γεννά ανάμεικτα συναισθήματα, όπως ομολογεί η μάνα της «Φλόγας», η οποία υπογραμμίζει ότι «νιώθω θλίψη, γυρίζοντας νοερά πίσω, αλλά και χαρά, γιατί βγήκαμε νικητές».
Η οικογένεια της «Φλόγας», στην οποία ανήκει, στάθηκε δίπλα σε όλη τη δοκιμασία. «Δέθηκα από την πρώτη στιγμή με τη “Φλόγα”, βρήκα ένα πολύ ζεστό περιβάλλον και ανθρώπους έτοιμους να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν στους γονείς, στα παιδιά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, στις οικογένειές τους. Ευτυχώς που υπάρχει η “Φλόγα” , η οποία πρέπει να μένει πάντα αναμμένη, για να φωτίζει τις ζωές πολλών ανθρώπων», υπογραμμίζει η Φωτεινή Χειμώνα.
Σήμερα, επτάμισι χρόνια μετά, καμαρώνει τα παιδιά της, τον Κωνσταντίνο και τον Σπύρο, χωρίς να ξεχνάει ποτέ την περιπέτεια που βίωσε η οικογένεια. «Θέλω να τη θυμάμαι γιατί με βοηθάει να γίνω καλύτερος άνθρωπος και να αντιμετωπίζω την καθημερινότητα με μεγαλύτερη αισιοδοξία».
