Εθνικιστικές εμμονές στο Σκοπιανό, που βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα, καταλογίζει στην αντιπολίτευση αλλά εμμέσως πλην σαφώς και στους ΑΝΕΛ, ο Γενικός Γραμματέας Εσωτερικών Κώστας Πουλάκης σε συνέντευξή του σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Ο κ. Πουλάκης εκτιμά πως η χώρα πρέπει να αξιοποιήσει την ευκαιρία να λύσει το θέμα στην παρούσα χρονική συγκυρία με αμοιβαία αποδεκτούς όρους, με το μήνυμα να αποστέλλεται και στον Πάνο Καμμένο, όταν επισημαίνει πως «η εθνικο-λαϊκιστική προσέγγιση του θέματος βλάπτει σοβαρά τη διεθνή θέση και τα συμφέροντα της χώρας, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα το αντιληφθεί και το συγκυβερνών κόμμα των ΑΝΕΛ στηρίζοντας την προσπάθεια για λύση».
Ο Γ.Γ. του Υπ. Εσωτερικών μιλάει επίσης στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για την οικονομία, την έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία, ενώ ως πρόεδρος της Επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών για τις αλλαγές στον Καλλικράτη, προαναγγέλλει ότι σύντομα θα κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση το νομοσχέδιο που προβλέπει εκλογές στην Αυτοδιοίκηση με απλή αναλογική.
Να σημειωθεί ότι η συνέντευξη δόθηκε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ πριν τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον ΠτΔ και τους αρχηγούς των κομμάτων για το Σκοπιανό.
Συνέντευξη στη Βάσω Κυριαζή
*Κύριε Πουλάκη, με αφορμή τις εξελίξεις στο Σκοπιανό, εκ μέρους της κυβέρνησης επισημαίνεται πως δεν πρέπει να σπαταληθεί άλλο διπλωματικό κεφάλαιο και πως οι συνθήκες είναι ώριμες για να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση. Την ίδια ώρα, αφενός ο κυβερνητικός σας εταίρος, Πάνος Καμμένος, έχει διαμηνύσει ότι δεν αποδέχεται τον όρο «Μακεδονία» και αφετέρου η πλειοψηφία των πολιτών με βάση τις δημοσκοπήσεις ζητά δημοψήφισμα.
H προηγούμενη εμπειρία από τη διαχείριση του «Μακεδονικού» θα έπρεπε να μας έχει διδάξει ότι οι εθνικιστικές εμμονές, παρότι μπορεί σε επίπεδο ρητορείας να δημιουργούν την ψευδαίσθηση ενός υπερ-πατριωτισμού, στην πραγματικότητα βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα. Σήμερα είναι μόνο προς το συμφέρον της χώρας η αξιοποίηση αυτής της ευκαιρίας που υπάρχει για λύση του θέματος με αμοιβαία αποδεκτούς όρους, που θα διαμορφώσει όρους καλής γειτονίας, συνεργασίας, σταθερότητας και ανάπτυξης στην ταραγμένη περιοχή των Βαλκανίων.
Και στην πρόσφατη συνάντηση των δύο πρωθυπουργών στο Νταβός από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης επαναδιατυπώθηκε η πάγια εθνική θέση για σύνθετη ονομασία που να ισχύει έναντι όλων, ενώ και ο κ. Ζάεφ από την πλευρά του έκανε σημαντικά βήματα ενδεικτικά της καλής θέλησης της σημερινής κυβέρνησης της ΠΓΔΜ. Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, η εθνικο-λαϊκιστική προσέγγιση του θέματος, την οποία δυστυχώς υιοθετεί ακόμα και ο –υποτίθεται φιλελεύθερος– κ. Μητσοτάκης και η οποία «χαϊδεύει» την ακροδεξιά και όλους τους εθνικιστικούς και παραθρησκευτικούς θύλακες, βλάπτει σοβαρά τη διεθνή θέση και τα συμφέροντα της χώρας.
Αυτό είμαι βέβαιος ότι θα το αντιληφθεί και το συγκυβερνών κόμμα των ΑΝΕΛ, στηρίζοντας την προσπάθεια για λύση. Άλλωστε, σύνθετα ζητήματα όπως το «Μακεδονικό», με πολλές παραμέτρους, δεν λύνονται με «ναι» ή «όχι» στο πλαίσιο ενός δημοψηφίσματος. Η χώρα έχει εκλεγμένη και υπεύθυνη ηγεσία, την κυβέρνηση και τη βουλή, για να χειριστεί το θέμα, και πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον ελληνικό λαό και απέναντι στην Ιστορία.
*Εκτιμάτε πως οι εξελίξεις μπορεί να είναι τέτοιες που να οδηγήσουν ενδεχομένως και σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες; Είναι πολλοί εκείνοι που υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση δεν έχει «λευκή επιταγή» να διαχειριστεί ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα όπως το Σκοπιανό, χωρίς προηγουμένως να ερωτηθεί ο λαός.
Η παρούσα κυβέρνηση, όπως και όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν, έχει την πλήρη δημοκρατική νομιμοποίηση να διαπραγματευτεί εκπροσωπώντας τη χώρα διεθνώς. Όταν και αν –όπως ευχόμαστε– οι διαπραγματεύσεις καταλήξουν σε συμφωνία, αυτή θα τεθεί, όπως προβλέπει το σύνταγμά μας, υπόψη της Βουλής, της εθνικής αντιπροσωπίας, προκειμένου να εγκριθεί και να ισχύσει. Μπορεί σε κάποιους αυτό να μην αρέσει, αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι «περιορισμένης ευθύνης». Αντίθετα, στα δύσκολα αναλαμβάνουμε το βάρος να λύσουμε θέματα που οι προηγούμενοι άφηναν να διαιωνίζονται, «σπρώχνοντας» προς το μέλλον την «καυτή πατάτα».
*Η τρίτη αξιολόγηση ολοκληρώνεται. Πόσο βάσιμες είναι οι προσδοκίες της κυβέρνησης ότι τον Αύγουστο η χώρα θα βγει από τα μνημόνια, με δεδομένο ότι πολλοί εκτιμούν, πως αν δεν υπάρξει προληπτική γραμμή στήριξης και μετά, η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της;
Εδώ και τρία χρόνια, υπάρχει μια διαρκής κινδυνολογία ότι δεν θα τα καταφέρουμε, αλλά μέχρι σήμερα οι στόχοι όχι μόνο επιτυγχάνονται, αλλά και υπερκαλύπτονται. Ο πρωθυπουργός στο Νταβός δέχτηκε τα συγχαρητήρια όλης της διεθνούς κοινότητας για τις επιδόσεις που πετύχαμε, άλλωστε. Τώρα, στην ερώτησή σας. Τι σημαίνει πρακτικά –για να μας κατανοούν και οι πολίτες– η προληπτική γραμμή στήριξης; Δεν πρόκειται για εκταμίευση χρημάτων προς τη χώρα μας, αλλά για την «υπόσχεση» στην ουσία, από την πλευρά των δανειστών, ότι αν υπάρξει κάποια έκτακτη εξέλιξη, θα έχουμε στη διάθεσή μας ένα χρηματοδοτικό «μαξιλάρι».
Μόνο που, πρώτον, το «μαξιλάρι» αυτό παρέχεται κατ’ αρχήν για ένα χρόνο, με δυνατότητα παράτασης για ακόμη έναν. Που σημαίνει ότι μετά το καλοκαίρι του 2020, και πάλι η ελληνική οικονομία θα είναι απροστάτευτη. Και, δεύτερον, προϋποθέτει την υπογραφή ενός ακόμα –ενδεχομένως πιο «light»– μνημονίου. Η κυβέρνηση τι ζητά; Να εφαρμοστεί ο ίδιος ακριβώς μηχανισμός που ίσχυσε για όλες τις χώρες που βγήκαν πριν από εμάς από διαδικασία επιτήρησης. Και την ίδια στιγμή, φροντίζει να παίρνει όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα που θα διασφαλίζουν τη σταθερότητα και την αντοχή της ελληνικής οικονομίας ανά πάσα στιγμή, είτε άμεσα είτε στο απώτερο μέλλον. Διότι, αν θέλουμε να αφήσουμε οριστικά πίσω μας την οδυνηρή εμπειρία των μνημονίων, αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Και είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.
Σε λίγους μήνες θα κάνουμε πράξη τη δέσμευσή μας, να είναι αυτή η κυβέρνηση που θα μας βγάλει από τα μνημόνια, στα οποία μας έβαλαν άλλοι, εκείνοι που χρεωκόπησαν οικονομικά και ηθικά τη χώρα.
*Είστε ο κατεξοχήν άνθρωπος που έχει ασχοληθεί με την επικείμενη μεταρρύθμιση στον Καλλικράτη. Τελικά εκτός όλων των άλλων αλλαγών, οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα διεξαχθούν το 2019 με το σύστημα της απλής αναλογικής; Μπορείτε να περιγράψετε το πλαίσιο των βασικών αλλαγών του εκλογικού νόμου;
Είχα τη χαρά να είμαι ο πρόεδρος της επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών, που μέσα από συλλογική εργασία και διεξοδική συζήτηση πάνω από εκατό ανθρώπων κατέληξε πριν από περίπου 11 μήνες σε μία πρόταση μεταρρύθμισης, την οποία κατέθεσε δημόσια προς περαιτέρω διαβούλευση. Οι τελικές κυβερνητικές αποφάσεις θα κατατεθούν το προσεχές διάστημα υπό μορφή πλέον νομοσχεδίου, και θα περιλαμβάνουν το πρώτο μέρος της μεταρρύθμισης, η οποία θα υλοποιηθεί κατά στάδια.
Κατ’ αρχήν λοιπόν, θα προχωρήσουμε σε μια σειρά θεσμικών αλλαγών, που δεν αφορούν μόνο την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών αρχών –η οποία, όπως έχουμε εξαρχής επισημάνει, θα γίνει το φθινόπωρο του 2019, με το σύστημα της απλής αναλογικής– αλλά και μια συνολική αναβάθμιση της δημοκρατικής και διαφανούς λειτουργίας των ΟΤΑ. Αυτό σημαίνει περισσότερη συμμετοχή των πολιτών, καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων τους, συλλογικότερη λειτουργία των οργάνων των δήμων και των Περιφερειών, αποτελεσματικότερη εποπτεία, με σεβασμό όμως στην αυτοτέλεια των ΟΤΑ. Και βέβαια, πέραν του θεσμικού πλαισίου, εξετάζουμε μία σειρά από παρεμβάσεις στα ζητήματα της οικονομικής βιωσιμότητας και της διαχείρισης των ΟΤΑ, αλλά και τον ριζικό επανασχεδιασμό των αρμοδιοτήτων του κράτους και της αυτοδιοίκησης – μια πρωτοβουλία που από μόνη της αποτελεί, θα έλεγα, τιτάνιο έργο και θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο.
*Πολλοί υποστηρίζουν πως οι επικείμενες αλλαγές στον εκλογικό νόμο για την Αυτοδιοίκηση, υποκρύπτουν κομματική σκοπιμότητα και ότι απώτερος στόχος σας, ως κυβέρνηση, είναι να εξασφαλίσετε εκπροσώπηση σε περισσότερους δήμους
Αν υπάρχει ένα εκλογικό σύστημα που αποτυπώνει επακριβώς τη βούληση και την ψήφο των πολιτών είναι αυτό της απλής αναλογικής. Είναι λοιπόν αστείο να εγκαλείται για κομματική σκοπιμότητα κάποιος που επιχειρεί να εφαρμόσει ακριβώς αυτό. Και μάλιστα, καταντά προκλητικό όταν οι κατηγορίες αυτές προέρχονται από εκπροσώπους του πάλαι ποτέ «δικομματισμού», των κομμάτων δηλαδή που ψήφισαν και συντήρησαν επί μακρόν το σημερινό άκρως καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα, που δίνει στον δήμαρχο ή στον περιφερειάρχη 60% των εδρών του συμβουλίου, όσες ψήφους και αν πήρε. Για να μη θυμηθώ τα κριτήρια με τα οποία έγιναν το 2010 οι συνενώσεις των δήμων και ο σχεδιασμός των Περιφερειών, χωρίς κανέναν ορθολογισμό, επειδή η τότε κυβέρνηση κοίταξε τα εκλογικά αποτελέσματα και όχι τις ανάγκες των κατοίκων κάθε περιοχής.
*Επειδή είστε ένας άνθρωπος που ασχολείται χρόνια με τις δημοσκοπήσεις, βλέπουμε εδώ και αρκετό διάστημα να έχει παγιωθεί ένα σημαντικό προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί οι μετρήσεις να μην υποκαθιστούν τις εκλογές, αποτυπώνουν όμως ένα κλίμα, και αυτό είναι αρνητικό για την κυβέρνηση. Υπάρχουν περιθώρια αντιστροφής του κλίματος;
Επειδή οι δημοσκοπήσεις είναι μια φωτογραφία της στιγμής, πρέπει να εξετάζουμε τη διαχρονική εξέλιξή τους, για να βγάλουμε συμπεράσματα για τις κοινωνικές τάσεις. Διαχρονικά, φαίνεται ότι το δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ μπορεί να μην έχει ακόμα ανατραπεί, όμως μειώνεται διαρκώς και σήμερα δεν έχει πια καμία σχέση με τις θηριώδεις διαφορές που βλέπαμε πριν αρκετό καιρό. Επίσης, η ΝΔ έχει, όπως λέμε, «πιάσει ταβάνι», αφού η συσπείρωσή της κινείται ήδη σε προεκλογικά ποσοστά, ενώ αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ακόμα πολλά περιθώρια.
Κρατείστε δε δύο νούμερα: Σήμερα υπάρχουν περίπου 1.000.000 αναποφάσιστοι, ενώ στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις περίπου 500.000 αποφάσισαν την τελευταία προεκλογική εβδομάδα για την ψήφο τους. Υπάρχει, επομένως, πολύ νερό ακόμα να κυλήσει στο αυλάκι. Άλλωστε, οι εκλογές θα γίνουν μετά από πάνω από ενάμιση χρόνο και, επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την έξοδο από την επιτροπεία, θα έχει τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει τη δική του πολιτική και να κερδίσει και πάλι τη στήριξη της κοινωνίας, η οποία μπορεί σήμερα να προβληματίζεται –και δικαίως– όμως δεν μας έχει γυρίσει την πλάτη, γιατί αναγνωρίζει την προσπάθεια και την ειλικρίνειά μας.
*Καταλήγοντας, τελικά πόσο άνετα μπορεί να αισθάνεται ο Κώστας Πουλάκης υλοποιώντας μία μνημονιακή συμφωνία;
Οποιοσδήποτε έχει μεγαλώσει και περάσει όλη του τη ζωή στην αριστερά, θα έλεγε ψέματα αν ισχυριζόταν ότι δεν πέρασε κάποιες πολύ δύσκολες –υπαρξιακού χαρακτήρα θα έλεγα– στιγμές τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Την περίοδο αυτή έχουμε πάρει δύσκολες αποφάσεις, ενώ ήταν ακόμη περισσότερες οι φορές που συνειδητοποιούσαμε ότι κάτι που θα θέλαμε να κάνουμε, που μας το υπαγορεύει όχι μόνο η πολιτική μας άποψη αλλά και το συμφέρον του μεγάλου μέρους της κοινωνίας, δεν μπορούσε να υλοποιηθεί άμεσα.
Όμως όσοι πήραμε το καλοκαίρι του 2015 την απόφαση να στηρίξουμε τη συμφωνία στην οποία αναγκάστηκε να καταλήξει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, κάναμε μια συνειδητή επιλογή να δώσουμε μια σκληρή μάχη, μέσα σε ένα πεδίο εχθρικό και ναρκοθετημένο, αποφασισμένοι να κερδίσουμε όσα μπορούσαμε περισσότερα για λογαριασμό του ελληνικού λαού, των πιο αδύναμων. Γιατί αριστερός είναι εκείνος που αγωνίζεται στα δύσκολα. Κάνοντας εκ των υστέρων τον απολογισμό, πιστεύω ότι το πετύχαμε. Και θα φανεί από το καλοκαίρι και μετά, όταν –έχοντας εκπληρώσει την υπόσχεσή μας να βγάλουμε επιτέλους τη χώρα από τον φαύλο κύκλο των μνημονίων– θα έχουμε πλέον τους απαραίτητους βαθμούς ελευθερίας, προκειμένου να κάνουμε ακόμα πιο συστηματικά πράξη το δικό μας, εναλλακτικό πρόγραμμα.
Αν η όποια προσωπική ή συλλογική επιλογή κρίνεται εκ του αποτελέσματος, νομίζω πως άξιζε να πληγώσουμε, αν θέλετε, την «αριστερή ψυχή» μας ή, όπως λέγεται, «να λερώσουμε τα χέρια μας», προκειμένου να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία και να ανοίξουμε έναν δρόμο εξόδου από την κρίση και τα μνημόνια, με τη δική μας σφραγίδα και το δικό μας πρόσημο. Αυτή τη σφραγίδα, αυτό το πρόσημο περιμένει από εμάς η ελληνική κοινωνία.
