Από την Νομαρχιακή επιτροπή Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση αναφορικά με το θέμα που αφορά στις προϋποθέσεις κήρυξης απεργίας:
“Τις τελευταίες μέρες στον δημόσιο διάλογο που διεξάγεται στην χώρα μας παρατηρείται πολύ μεγάλη παραπληροφόρηση στο θέμα που αφορά τις προϋποθέσεις κήρυξης απεργίας από τα εργατοϋπαλληλικά συνδικάτα.
Με το νέο νομοσχέδιο, η πραγματικότητα είναι η εξής: σε ότι αφορά την κήρυξη απεργιών από τις κλαδικές ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, και τα τριτοβάθμια συνδικάτα (ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ), δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Οι απεργίες, όπως και οι στάσεις εργασίας που προκηρύσσουν, αποφασίζονται με τον τρόπο που ίσχυε μέχρι τώρα.
Καμία αλλαγή δεν υπάρχει επίσης και στην κήρυξη απεργιών από πρωτοβάθμια σωματεία που έχουν πανελλαδική εμβέλεια ή καλύπτουν ευρύτερες γεωγραφικές περιφέρειες.
Αλλαγή υπάρχει μόνο στις προϋποθέσεις κήρυξης απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία τοπικού χαρακτήρα.
Μέχρι τώρα, για να γίνει συνέλευση για την λήψη απόφασης για απεργία χρειαζόταν η συμμετοχή του 1/3 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών.
Με τις νέες διατάξεις απαιτείται η συμμετοχή του ½ των οικονομικά τακτοποιημένων μελών τα οποία μπορούν με απλή πλειοψηφία να κηρύξουν απεργία.
Προφανώς η διάταξη αυτή αποτελεί παραχώρηση στις απαιτήσεις των θεσμών οι οποίοι στην αρχή της διαπραγμάτευσης με το Υπουργείο Εργασίας ζητούσαν την θεσμοθέτηση των παρακάτω:
Θεσμοθέτηση της ανταπεργίας (λοκ άουτ), την επί τα χείρω αλλαγή στο χρόνο προειδοποίησης για την κήρυξη της απεργίας, την θεσμοθέτηση γενικής ρήτρας απόλυσης των συνδικαλιστικών στελεχών αλλά και την συρρίκνωση του χρόνου των συνδικαλιστικών αδειών.
Όλα τα παραπάνω αποκρούστηκαν.
Συμπερασματικά, η διάταξη δεν καταργεί ούτε περιορίζει το δικαίωμα της απεργίας. Η εφαρμογή της είναι μικρής έκτασης. Με αυτή την περιορισμένη αλλαγή κλείνει οριστικά το ζήτημα του συνδικαλιστικού νόμου και φεύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων με τους θεσμούς.
Πολύ σημαντικό είναι επίσης, ότι στο σχετικό νομοσχέδιο περιέχονται μια σειρά από διατάξεις που ανταποκρίνονται θετικά σε αιτήματα του εργατικού κινήματος, όπως η διάταξη που προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι εταιρειών που οδηγούνται σε πτώχευση θα έχουν πλέον προτεραιότητα στη λίστα των πιστωτών έναντι τόσο του Δημοσίου όσο και των τραπεζών.
Αυτή είναι η αλήθεια, και οτιδήποτε άλλο ακούγεται είναι προϊόν είτε καλοπροαίρετης σύγχυσης, είτε κακοπροαίρετης παραπληροφόρησης”.
