Το όνομά της είναι συνυφασμένο με τις κορυφαίες προσωπικότητες της τέχνης και του πολιτισμού, όχι μόνο στον Ελλαδικό αλλά και τον διεθνή χώρο. Η Βολιώτισσα Μαίρη Μιχαηλίδου, η οποία διετέλεσε γενική διευθύντρια του Υπουργείου Πολιτισμού επί σειρά ετών, έχει κομβικό ρόλο στις εικαστικές δράσεις του Δήμου Αθηναίων, μετέχει στην ακαδημαϊκή επιτροπή που είναι αρμόδια για το Μουσείο της Ευρώπης, έχει στο ενεργητικό της δεκάδες συνεργασίες με διεθνή διάσταση, ενώ έχει γνωρίσει ιερά τέρατα της τέχνης, όπως ο Τεριάντ, ο άνθρωπος που ανέδειξε, σε διεθνή κλίμακα, το έργο του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η διεθνής Βιολιώτισσα είναι, συγκεκριμένα, πρόεδρος της εικαστικής επιτροπής του Δήμου Αθηναίων, μετά από πρόταση του πολύ στενού της φίλου, Ντένη Ζαχαρόπουλου, καλλιτεχνικού διευθυντή του Δήμου Αθηναίων. Πολύ ουσιαστική είναι, παράλληλα, η θέση που κατέχει ως μέλος της Ακαδημαϊκής Επιτροπής για το Μουσείο της Ιστορίας της Ευρώπης, το οποίο βρίσκεται στις Βρυξέλλες, δίπλα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Ο ρόλος μου είναι συμβουλευτικός, γνωμοδοτικός αλλά ουσιαστικός», επισημαίνει η ίδια στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ενώ προσθέτει ότι «προσπαθώ να βοηθήσω όπου μου το ζητήσουν, πάντα στον τομέα μου, σε θέματα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά».
Η κ. Μιχαηλίδου μετέχει στην επιτροπή που εργάστηκε προκειμένου να λάβει σάρκα και οστά το όραμα του Μουσείου της Ιστορίας της Ευρώπης, βάζοντας την προσωπική της σφραγίδα σε ένα φιλόδοξο πρότζεκτ, που εντάσσεται στο πλαίσιο δράσης του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Εξόχως τιμητική είναι, παράλληλα, για την ίδια η θέση της αντιπροέδρου στη «Μαγνήτων Κιβωτό» τον φορέα πολιτισμού της Μητρόπολης Δημητριάδος, ενώ όπως υπογραμμίζει με σεμνότητα «είναι πολύ τιμητικό, πρώτον διότι βρίσκομαι δίπλα σε άξιους ανθρώπους στην πατρίδα μου και παράλληλα, δίπλα στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, πρόεδρο της «Μαγνήτων Κιβωτού», ο οποίος διαθέτει μεγάλη καλλιέργεια και πολύ υψηλή ποιότητα».
Φυλλομετρώντας το λεύκωμα με τις συνεργασίες που καθόρισαν την πορεία της στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, στέκεται με έμφαση σε ένα θρυλικό όνομα, με παγκόσμια εμβέλεια. «Μοναδική εμπειρία υπήρξε η συνεργασία μου με τον Τεριάντ. Ηταν, πραγματικά, ένα μεγάλο σχολείο, διότι ο Τεριάντ ήταν μια φυσιογνωμία που καθόρισε, με άλλους σημαντικούς ανθρώπους, την πορεία της σύγχρονης τέχνης» τονίζει. Ο Τεριάντ είναι εκείνος που ανέδειξε τον Θεόφιλο κι όχι μόνο. Ηταν στενός φίλος του Οδυσσέα Ελύτη και αυτός που βοήθησε, στα πρώτα του βήματα, να λάβει ευρωπαϊκή διάσταση η ποίησή του, ήταν ο μέντορας κι αγαπημένος φίλος του Γιάννη Τσαρούχη και παράλληλα πρόβαλε τους κορυφαίους του 20ου αιώνα, Πικάσο, Σαγκάλ, Ματίς, Μπρανκούζι και πολλούς ακόμη.
Ενθερμη Βολιώτισσα
Ανατρέχοντας στις ρίζες της, αναφέρει ότι είναι δημιούργημα δύο Θεσσαλικών βουνών, των Αγράφων και του Πηλίου, λόγω της καταγωγής του πατέρα της από τα Άγραφα και της μητέρας της από το Κατηχώρι. Οι ρίζες και οι δεσμοί καρδιάς που τη συνδέουν με τον Βόλο, καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία της, και όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Γεννήθηκα στον Βόλο, αλλά λόγω του πατέρα μου που ήταν στρατιωτικός, γύρισα όλη την Ελλάδα. Στον Βόλο έρχομαι τακτικά. Τον λατρεύω τον Βόλο και το ίδιο ισχύει για την οικογένειά μου».
Τα πάτρια εδάφη, είναι ο δικός της νόστος, το λιμάνι που γαληνεύει το νου κι αφήνει το βλέμμα να πλανηθεί σε εικόνες που γεμίζουν την ψυχή με όμορφα συναισθήματα.
«Ευχαρίστως θα συνεργαζόμουν με τον Βόλο, αν μου το ζητούσαν, και γενικά βοηθάω οπουδήποτε μου το ζητήσουν», υπογραμμίζει η κ. Μιχαηλίδου, η οποία παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις πολιτιστικές εξελίξεις. Όνειρό της είναι η δημιουργία του Μουσείου των Κενταύρων, το οποίο «θα μπορούσε να δημιουργηθεί οπουδήποτε στη Μαγνησία, σε έναν πολύ ωραίο χώρο, που θα προσελκύσει διεθνώς, υψηλής ποιότητας τουρισμό», όπως αναφέρει. Παράλληλα τονίζει ότι «οι Κένταυροι είναι διεθνώς γνωστοί. Τους γνωρίζουν οι πάντες, μεγάλοι ζωγράφοι όπως ο Πικάσο έχουν αντλήσει έμπνευση από τους Κενταύρους, το ίδιο και πολλοί ποιητές. Θα μπορούσε να είναι ένας εξαιρετικός πόλος έλξης διεθνώς» εξηγεί.
Η ίδια δηλώνει υπέρμαχη των «στοχευμένων δράσεων σε μακροπρόθεσμη βάση, με συντονισμό και διάρκεια», προκειμένου να αναδειχθούν «οι πολύ άξιοι δημιουργοί που διαθέτουμε ως περιοχή και να ενδυναμωθεί το τοπικό πολιτιστικό προφίλ».
Διεθνείς σπουδές
Η Βολιώτισσα ιστορικός τέχνης διαθέτει πολύ βαρύ βιογραφικό και σειρά διακρίσεων, δίνοντας το στίγμα της σε όλο τον κόσμο. Ελαβε πτυχίο του αρχαιολογικού και ιστορικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Δίπλωμα Ανωτέρων Σπουδών στην Ιστορία της τέχνης και την αρχαιολογία της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Τουλούζης.
Μετεκπαιδεύτηκε σε διοικητικά θέματα στο Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσίας Διοικήσεως στο Παρίσι, στους Ευρωπαϊκούς πολιτιστικούς θεσμούς στην Αθήνα, στις Βρυξέλλες και το Παρίσι καθώς και στο γενικότερο πλαίσιο λειτουργίας των μουσείων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Δίδαξε στη μέση εκπαίδευση, εργάστηκε στο Μουσείο St Raymond της Τουλούζης, στα Υπουργεία Προεδρίας και Πολιτισμού (αρχαιολογική υπηρεσία, καλές τέχνες, λαϊκό πολιτισμό) και διετέλεσε Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης.
Υπήρξε επίτροπος στα πρωτογενή προγράμματα «Οδοί μετάξης» της UNESCO, «Μάνη – Πολιτιστικό οδοιπορικό» και «Ο κόσμος του Μουσείου» στο Ιδρυμα Γουλανδρή-Χορν. Εχει συμμετάσχει σε συνόδους Διεθνών Οργανισμών (UNESCO, Συμβούλιο Ευρώπης, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Ενωση) για θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς και καλλιτεχνικής δημιουργίας και έχει οργανώσει συνέδρια και συναντήσεις στη χώρα μας.
Σχεδίασε το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος των μορφωτικών ακολούθων στην Εθνική Σχολή Δημοσίας Διοίκησης και υπήρξε υπεύθυνη καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του.
Είναι καλλιτεχνική σύμβουλος σε πολιτιστικά ιδρύματα και συλλόγους. Συμμετέχει σε συζητήσεις, πραγματοποιεί διαλέξεις, ανακοινώσεις και παρουσιάσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στον Τύπο στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Είναι συντάκτης πολλών νομοθετημάτων και κανονισμών για πολιτιστικά θέματα καθώς και σχετικών προτάσεων για μακροπρόθεσμη πολιτική στον πολιτιστικό χώρο. Οργάνωσε πολλά μουσεία και συλλογές σε διάφορα μέρη της Ελλάδος καθώς και σημαντικές καλλιτεχνικές εκθέσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Πραγματοποίησε πρωτογενείς έρευνες στον πολιτιστικό χώρο και τα πρώτα προγράμματα ηλεκτρονικής καταγραφής μουσειακών αντικειμένων στη χώρα μας, και δημιουργίας αρχείου βιομηχανικής αρχαιολογίας.
Είναι μέλος του Δ.Σ. πολιτιστικών οργανισμών, ιδρυμάτων και συλλόγων της ειδικής επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για ένταξη έργων τέχνης στο νέο κτίριο του Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, της Διεθνούς Ενώσεως Κριτικών και Ιστορικών Τέχνης (A.I.C.A.) και σωματείων «Φίλων Μουσείων».
Τον Ιανουάριο του 1995 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Κριτικών και Ιστορικών Τέχνης (A.I.C.A. – ΕΛΛΑΣ). Από τη σύσταση του φορέα Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, «Μαγνήτων Κιβωτός, για τη Διάσωση του Πολιτιστικού Αποθέματος», συμμετέχει στο Δ.Σ. κατέχοντας την θέση της Αντιπροέδρου.
