Υπήρξε αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταξιωμένος εκτελωνιστής – Η πένα του μέσα από τις στήλες του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ
Γλύτωσε τις σφαίρες στην εμπόλεμη ζώνη της Γάζας. Αντιμετώπισε με χαμόγελο τον Λιβανέζο στρατιώτη που τον σημάδευε με το όπλο στον κρόταφο, για να «φύγει» χθες από τη ζω, προδομένος από την καρδιά του. Μόνο έτσι θα μπορούσε να εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο ο συνταξιούχος εκτελωνιστής Αντώνης Χρ. Τσικουρίδης. Ο «αιώνιος έφηβος», όπως τον αποκαλούσαν οι δικοί του άνθρωποι και οι πολλοί του φίλοι.
Ο αρθρογράφος του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ με την ξεχωριστή ματιά στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, που κάθε του άρθρο ξεχείλιζε ιδεαλισμό, ανθρωπιά και ένα πνεύμα ελεύθερο αλλά συνάμα ανήσυχο.
Ο Αντώνης Χρ. Τσικουρίδης άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα του Σαββάτου σε ηλικία 78 χρόνων εντελώς αναπάντεχα. Ένα παλιό πρόβλημα υγείας τού «ξαναχτύπησε» προ ημερών την πόρτα. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου όπου και νοσηλευόταν μέχρι χθες τα ξημερώματα, που η καρδιά του έπαψε να χτυπά.
Βαρύ το πένθος για την αγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά του Χρήστο Τσικουρίδη και Ανθή και Βασίλη Μπακαλιάνο, καθώς και για τα δύο του εγγόνια. Ο άνθρωπος τον οποίο θαύμαζαν, ο δικός τους άνθρωπος, δεν υπάρχει πια.
Ο Αντώνης Χρ. Τσικουρίδης, του Χρήστου και της Μοσχάνθης το γένος Στιβαχτή ήταν γεννημένος στη Σκόπελο. Αγαπούσε το νησί του με πάθος και παρότι έφυγε μικρός, μέχρι και το τέλος της ζωής του παρέμεινε ο αγαπημένος του προορισμός. Ένας από τους πιο πετυχημένους και γνωστούς εκτελωνιστές στον Βόλο. Για περισσότερο από 15 χρόνια μάλιστα υπηρέτησε τον κλάδο και συνδικαλιστικά από το Σύλλογο Εκτελωνιστών Μαγνησίας, με ήθος και απαράμιλλη αυταπάρνηση, γεγονός που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στον χώρο.
Ανήσυχο πνεύμα, αλλά και μαχητικός, αυτό που τον έκανε ξεχωριστό ήταν το αίσθημα της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού. Οι έννοιες αυτές στο πρόσωπό του είχαν βρει όχι απλά τον εκφραστή τους, αλλά και την πραγμάτωσή τους. Ήταν από τους πρώτους που συμμετείχαν στο διεθνές ειρηνευτικό κίνημα που έδωσε μάχη για τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα αλλά και για το Λίβανο, στο οποίο ήταν από τους πρώτους που βρέθηκε στην εμπόλεμη ζώνη μαζί με την γνωστή δικηγόρο της Αριστεράς Γιάννα Κούρτοβικ.
Πονούσε για τη Γάζα
Ο Αντώνης Χρ. Τσικουρίδης, κατά τη διάρκεια της ζωής του και κυρίως μετά την συνταξιοδότησή του, αφιέρωσε σχεδόν τη ζωή του στον πολυετή αγώνα των Παλαιστινίων για ειρήνη και ανεξαρτησία. Επισκέφτηκε περισσότερες από 10 φορές τα κατεχόμενα, είδε από κοντά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι πρόσφυγες, βίωσε πολλές φορές το αιματοκύλισμα των αμάχων, γνώρισε τον τρόπο ζωής τους και έγινε παντοτινός τους φίλος. Μέσα σε επτά χρόνια είχε βρεθεί στη Δυτική Όχθη πάμπολλες φορές.
«Στην Παλαιστίνη μαθαίνεις ότι στη ζωή πρέπει να είσαι αντρειωμένος…», είχε πει το 2008 σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
«Μετά από κάθε ταξίδι οι πληγές που σου αφήνουν οι πληγές αυτού του περήφανου λαού γίνονται περισσότερες. Έβλεπες να χτίζουν όλο και περισσότερα τείχη, να διαιρούν οικογένειες, να τους παίρνουν τη γη τους, να δολοφονούν αμάχους. Υπομένουν με στωικότητα και αλληλεγγύη», θα πει επίσης ο ίδιος την ίδια περίοδο.
Ο Αντώνης Τσικουρίδης διατηρούσε πολλές επαφές με φίλους στη Δυτική όχθη. Συνομιλούσε και αλληλογραφούσε μαζί τους τακτικά. Όποτε μάθαινε για συγκρούσεις τον έπιανε θλίψη και απογοήτευση. Επηρεάζονταν πραγματικά, διότι είχε δεθεί μαζί τους. Με τα προβλήματά τους , μα πολύ περισσότερο με τους αγώνες τους να αποκτήσουν ένα δικό τους κράτος.
Εκτός από τη Δυτική Όχθη, ο Αντώνης Τσικουρίδης ήταν από τους πρώτους Έλληνες που βρέθηκαν στην εμπόλεμη ζώνη του Λιβάνου, για να συμπαρασταθούν στον άμαχο πληθυσμό. Όταν επέστρεφε στην Ελλάδα και στον Βόλο, για μέρες ολόκληρες του άρεσε να εξιστορεί τις εμπειρίες του από κει κάτω, διανθισμένες πάντα με την κριτική ματιά του ανθρώπου, που εκτός από ειρηνιστής είχε βαθιά γνώση της ιστορίας, της πολιτικής και αγαπούσε τον πολιτισμό.
Για μία περίοδο μάλιστα αρχές της δεκαετίας του 2000 διατέλεσε υπεύθυνος του τομέα του Πολιτισμού στη ΝΕ του ΠΑΣΟΚ Μαγνησίας, όμως όπως έλεγε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ «οι περιορισμοί των κομμάτων» δεν του ταίριαζαν και σταδιακά αποστασιοποιήθηκε.
Μέχρι τέλος της ζωής του βέβαια παρέμεινε ενεργός πολίτης, με όλη τη σημασία της λέξεως και πάντα στο πλευρό όσων ένιωθε ότι τον είχαν ανάγκη. Να τους πει έναν καλό λόγο, να εκφράσει τις αγωνίες τους και τις ελπίδες τους μέσα από τα άρθρα του, που αποτελούν το καθένα, μία σημαντική κληρονομιά γνώσης, σοφίας και ανθρωπιάς.
Η κηδεία του Αντώνη Χρ. Τσικουρίδη, θα γίνει σήμερα Κυριακή στις 3.30 το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στον Βόλο, όπου η οικογένειά του, συγγενείς και φίλοι θα του πούνε το τελευταίο αντίο.
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
Η επιστολή που δεν πρόλαβε να δει τυπωμένη
Μία από τις τελευταίες ημέρες, ο αγαπητός μας Αντώνης Τσικουρίδης εισήλθε στα γραφεία της εφημερίδας, με εκείνο το πλατύ χαμόγελο που πάντοτε τον χαρακτήριζε. Με την ίδια σεμνότητα και ευγένεια, αυτό το σπάνιο σήμερα προτέρημα που μετατρέπει μία σημαντική προσωπικότητα σε ακόμη σημαντικότερη, απηύθυνε σε όλους μας, έναν προς έναν, τις καλημέρες του και τις ευχές του, και μας προσκόμισε δύο χειρόγραφα κείμενά του προς δημοσίευση.
Ανήσυχο πνεύμα ο Αντώνης Τσικουρίδης μετέφερε μέσω άρθρων και επιστολών στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ τα τελευταία χρόνια τις θέσεις και τις απόψεις του για κοινωνικά θέματα, για ζητήματα σχετικά με τον πολιτισμό, το περιβάλλον, για ανθρώπους γύρω του.
Σε εκείνη την -τελευταία τελικά- σύντομη επίσκεψή του (είχε μόνιμα την έννοια, όπως ο ευγενής αυτός άνθρωπος μας έλεγε, να μη μας απασχολήσει πολύ από τη δουλειά μας) μας έκανε πάλι να χαμογελάσουμε με το ιδιαίτερο χιούμορ του και την πηγαία καλοσύνη του, μας είπε τα καλά του λόγια, μας έδωσε τις συμβουλές του. Κάτι που συνέβαινε διαρκώς, και ειδικά όταν διάβαζε στα πρόσωπά μας ότι κάτι μας απασχολούσε.
Τον διαβεβαιώσαμε ότι τα κείμενά του θα δημοσιευθούν και αποχαιρετιστήκαμε. Η μοίρα, όμως, σχεδίαζε να μην προλάβει να τα διαβάσει τυπωμένα σε τούτη την εφημερίδα.
Σήμερα δημοσιεύουμε την τελευταία επιστολή με την υπογραφή του Αντώνη Τσικουρίδη, ο οποίος με καυστικό χιούμορ και τον γνώριμο αυτοσαρκασμό σχολίασε την εμπειρία ενός συναλλασσόμενου πολίτη με την εφορία. Είναι βέβαιο ότι από εκεί ψηλά θα νιώθει ικανοποιήσει που τους τα «έψαλε».
Καλό ταξίδι ευγενικέ μας κύριε Αντώνη. Η παρουσία σου θα λείψει από τα γραφεία μας και τις σελίδες του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ. Και θα δημοσιεύουμε, να ξέρεις, και το άρθρο σου.
ΒΑΣΩ ΣΑΜΑΚΟΒΛΗ
Εγώ ειμί βλάξ
Ημέραν Παρασκευή λαμβάνω από τη ΔΟΥ Βόλου δύο ειδοποιητήρια και αναφωνώ λυπητερή και πάλι.
Με χαράν μεγάλη, αναφωνώ αληθές έχουμε κράτος «δικαίου» γιατί τα ειδοποιητήρια έγραφαν: ΘΕΜΑ: Επιστροφή χρημάτων.
«Παρακαλούμε όπως προσέλθετε στην υπηρεσία μας (ΔΟΥ ΒΟΛΟΥ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΩΝ 1ος όροφος) προσκομίζοντας φωτοτυπία βιβλιαρίου τραπέζης, στην οποία να φαίνεται ο αριθμός IBAN 25 ψηφία και το ονοματεπώνυμό σας. Τα ποσά επιστροφής ήταν 200,55 και 57,30 αντίστοιχα.
Χαράν μεγάλη ένοιωσα. Αυτή η αγία Κυβέρνηση κάνει «πράξη» τη «δίκαιη» κοινωνία.
Άρχισαν να κάνω όνειρα… πώς θα αξιοποιήσω τα χρήματα ενόψει εορτών. Δώρα στα εγγόνια, υποχρεώσεις στο έντιμο κράτος.
Περιμένω στη σειρά στο Τμήμα Επιστροφών ως βλαξ. Μόλις φτάνω στο πολυπόθητο γκισέ και δίνω τα έγγραφα που είχαν αποσταλεί, ανέκραξα μη ακουόμενος, στην υπάλληλο. Ερωτώ εναγώνια πότε θα πάρω τα χρήματα και η υπάλληλος απαντά: Κύριε ακολουθήστε με, και με οδηγεί στο Τμήμα Καταβολής Φόρων.
«Γκρεμίστηκαν τα όνειρά μου», ο απόλυτος εξευτελισμός. Η υπάλληλος του Τμήματος Καταβολής Φόρων μου εξηγεί ότι είναι οφειλές από τον διακανονισμό που είχα κάνει με καταβολή δόσης 28,65 ευρώ, έγινε 33,85 ευρώ χωρίς να ειδοποιηθώ. Ερώτημα γιατί δεν ενημερώθηκα, η απάντηση ήταν ότι το ανακοίνωσαν μέσω τηλεόρασης. Αποτέλεσμα πληρώνοντας τη δόση των 28,65 ευρώ, έμεινε υπόλοιπο και λύθηκε η σύμβαση.
Αναφώνησα, ευχαριστώ σας ένδοξη κυβέρνηση. Οι ενέργειές σας αποπνέουν ήθος, ποιότητα.
Η επιπλέον επιβάρυνση από τη σύμβαση που είχε γίνει είναι 400-450 ευρώ. Γιατί έγινε; Περιμένω απάντηση.
Σεις που κόβετε συντάξεις, μισθούς, εργαζόμενοι ακόμη και για 100 ευρώ τον μήνα, είναι ο θρίαμβός σας.
Σεις που κάνατε το ψέμα τρόπο ζωής.
Η λέξη ψέμα είναι πλέον ξεπερασμένη, πρέπει να βρεθεί άλλη που να ικανοποιεί τα σημερινά δεδομένα. Είναι ο θρίαμβός σας.
Υ.Γ. Από το λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη
Βλάκας: πρόσωπο που συμπεριφέρεται με ανόητο τρόπο, ηλίθιος: είναι εκείνος που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Με περικεφαλαία/ με πατέντα
Αντώνης Χρ. Τσικουρίδης
