Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 26/11 στο Πν. Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος το 9ο Φεστιβάλ Βυζαντινών Χορωδιών, που διοργάνωσε η τοπική Εκκλησία, διά του Συνδέσμου Ιεροψαλτών «Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης». Προσκεκλημένος ήταν ο Βυζαντινός Χορός του Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, με χοράρχη τον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο της Μ.τ.Χ.Ε. Δημοσθένη Παϊκόπουλο. Η εκλεκτή Χορωδία απέδωσε θαυμάσια επίλεκτους ιερούς ύμνους, αποσπώντας τον δίκαιο έπαινο του πολυπληθούς φιλόμουσου κοινού.
Ακολούθησε η Χορωδία του Συνδέσμου ιεροψαλτών της τοπικής Εκκλησίας «Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης», υπό την δ/νση των κ.κ. Ευσταθίου Γραμμένου, Πρωτοψάλτου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου και Προέδρου του Συνδέσμου και Δημητρίου Κατσικλή, Πρωτοψάλτου του Ιερού Ναού Αναλήψεως του Χριστού Βόλου. Η Χορωδία των ιεροψαλτών μας εισήγαγε όλους στο κλίμα των Χριστουγέννων, εκτελώντας επίκαιρους επιλεγμένους ύμνους, με απόλυτη επιτυχία.
Στη συνέχεια, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος απέδωσε στον κ. Παϊκόπουλο την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, τον Χρυσό Σταυρό, μετά Διπλώματος, για την μεγίστη προσφορά του στην διάσωση και καλλιέργεια της μεγάλης Βυζαντινής Μουσικής μας Παράδοσης. Προσφωνώντας τον τιμώμενο, ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι η παρουσία του συνιστά τιμή για την Τοπική μας Εκκλησία: «Η τιμητική αυτή διάκριση της Μητροπόλεώς μας είναι το ελάχιστο «ευχαριστώ» για όσα έχετε προσφέρει και προσφέρετε στην Ορθόδοξη Εκκλησία εν γένει, αφού από την παράδοση που κρατάτε ζωντανή αντλούν όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες». Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στα στοιχεία που συνδέουν τον Βόλο με την Κωνσταντινούπολη, από την οποία προέρχεται ο κ. Παϊκόπουλος και στην οποία διδάχθηκε την γνήσια Βυζαντινή Μουσική παράδοση από εκλεκτούς διδασκάλους. Κάλεσε τον κ. Παϊκόπουλο να χαίρεται, «γιατί οι κόποι σας δεν πήγαν χαμένοι, αφού μεταλαμπαδεύσατε το πνεύμα της Πόλης στον Ελλαδικό χώρο, αλλά και το ιεροψαλτικό ήθος, που σας χαρακτηρίζει».
Από την μεριά του, ο κ. Παϊκόπουλος ευχαρίστησε από τα βάθη της καρδιάς του, για την υψηλή τιμή, επισημαίνοντας ότι ζει τις καλύτερες στιγμές της ζωής του. Αναφέρθηκε, μάλιστα, στη γνωριμία και την φιλία του με τον μεγάλο Δάσκαλο Μανώλη Χατζημάρκο, ήδη από το 1951 και συνεχάρη τον Σύνδεσμο των Ιεροψαλτών μας για την αξιέπαινη δραστηριότητά του.
