«Τίτλοι» τέλους για το καφέ «Αχίλλειο» στον Βόλο. Ένα από τα πιο γνωστά και εμβληματικά στέκια στην παραλία του Βόλου, από τότε που ξεκίνησε να λειτουργεί ως καφέ, βάζει λουκέτο την Κυριακή. Με ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι για τους Βολιώτες, ο ιδιοκτήτης του Γιάννης Γρηγορίου, κατεβάζει διακόπτες στο γνωστό καφέ, που για αρκετά χρόνια αποτέλεσε ένα από τα πιο ιστορικά μαγαζιά της πόλης, ένα σημείο συνάντησης γενεών και γενεών.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Βάσω Κυριαζή
Η πάλη με τα υψηλά ενοίκια και τα έξοδα της επιχείρησης, η υπερφορολόγηση, οι δημοτικοί και λιμενικοί φόροι σύμφωνα με τον κ. Γρηγορίου, ο οποίος είναι και πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιοκτητών Καφέ Εστίασης, είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο ο ίδιος αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία του «Αχίλλειου».
Το κτίριο όπου στεγάζεται το καφέ στην οδό Αργοναυτών, είναι ένα από τα τελευταία διατηρητέα στην πόλη, το οποίο διασώθηκε χάρη στις προσπάθειες της δημοτικής αρχής του Δημήτρη Πιτσιώρη. Είναι ιδιοκτησίας του Δήμου Βόλου, άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης, ενώ ως κτίριο μαζί με τον παρακείμενο χώρο εκδηλώσεων του Αχίλλειου «μετρά» 90 περίπου χρόνια ζωής.
Το καφέ στην έμπροσθεν πλευρά του κτιρίου λειτουργεί εδώ και μία 20ετία τουλάχιστον. Τόπος συνάθροισης από τις πρωινές ώρες μικρών και μεγάλων, ενώ τις βραδινές ώρες αποτελούσε μία από τις πιο must γωνιές της πόλης για διασκέδαση μεγαλύτερων ηλικιών, χειμώνα και καλοκαίρι.
Όλα αυτά μέχρι μεθαύριο Κυριακή το βράδυ που θα σβήσουν οι ταμπέλες και το «Αχίλλειο» θα κλείσει υπό τη σημερινή διεύθυνση.
Για πολλούς το γεγονός δεν είναι απλά άλλη μια ιστορία λουκέτου ή αλλαγής ταμπέλας σε έναν επαγγελματικό χώρο. Επικρατεί συγκίνηση, ειδικά σε όσους σύχναζαν στο «Αχίλλειο» και αποτελούσε για αυτούς ένα μέρος για την καθημερινή τους «ζύμωση».
Από τον Νοέμβριο του 2010 που πέρασε «στα χέρια» του κ. Γ. Γρηγορίου, απασχολώντας μέχρι και 10 άτομα προσωπικό, ανανεωμένο «σέρβιρε» καφέ και ποτό, διατηρώντας, ωστόσο, στοιχεία της παραδοσιακής συνταγής, όπως το ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον. Το μισθωτήριο με τον Δήμο Βόλου ήταν 12ετές, έληγε δηλαδή το 2022. Δυστυχώς όμως η κρίση «χτύπησε» το Αχίλλειο όπως και όλο τον κλάδο της εστίασης. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του, εκτός από τη γενικότερη κρίση, υπήρχαν ζητήματα τα οποία επίσπευσαν την απόφαση για λουκέτο, όπως για παράδειγμα οι δημοτικοί και λιμενικοί φόροι καθώς και το υψηλό μίσθωμα στον δήμο.
Ο κ. Γρηγορίου, επικαλούμενος τις σχετικές διατάξεις της νομοθεσίας υπογράμμισε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ πως σε αντίθεση με ό,τι προβλέπεται για όλους τους υπόλοιπους επαγγελματικούς χώρους, υπουργική απόφαση του 2010 δεν επιτρέπει καμία τροποποίηση όσον αφορά τα δημοτικά μισθώματα. «Οι επαγγελματίες-μισθωτές δημοτικών κτιρίων είναι δεμένοι χειροπόδαρα. Στερούνται του δικαιώματος να επαναδιαπραγματευτούν τις μισθωτήριες συμβάσεις που έχουν υπογράψει. Αυτό ωστόσο έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούμε να διεκδικήσουμε μείωση 20 έως 40% στο ενοίκιο, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις» σημείωσε ο κ. Γιάννης Γρηγορίου.
Το μηνιαίο μίσθωμα που καταβάλλει το Αχίλλειο στον Δ. Βόλου ανέρχεται στα 3.100 ευρώ. Εκτός από το ενοίκιο, θα πρέπει να υπολογιστεί ένα ποσό ακόμη 3.000 ευρώ τον χρόνο σε δημοτικούς φόρους, καθώς επίσης και 8.000 ευρώ λιμενικών φόρων που καταβάλλονται στον Οργανισμό Λιμένος Βόλου.
«Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, αν η κρίση δεν είχε “τσαλακώσει” τόσο τον κλάδο της εστίασης και αν δεν υπήρχε τόσο υψηλή υπερφορολόγηση, ενδεχομένως σήμερα να μη μιλούσαμε για λουκέτο», σημείωσε φορτισμένος ο κ. Γιάννης Γρηγορίου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η αναστολή λειτουργίας του καφέ ήταν πλέον μονόδρομος από τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι είναι αδύνατο να συνεχίσει να παραμένει ανοιχτό, επιβαρύνοντας τον ιδιοκτήτη του με επιπλέον οφειλές. Τις τελευταίες μέρες πάντως που άρχισε να γίνεται γνωστό πως το «Αχίλλειο» κλείνει, αρκετοί είναι εκείνοι που περνούν από το καφέ εκφράζοντας τη θλίψη τους για το χαμένο στέκι…
Ελπίζουν ωστόσο ότι κάποια στιγμή θα ξανανοίξει τις πόρτες του ενδεχομένως υπό άλλη ιδιοκτησία, για να συνεχίσει μία παράδοση στην οποία η νεολαία θα μπορεί να ανακατεύεται αρμονικά με τους παλιούς πιστούς φίλους του, δημιουργώντας την αίσθηση ότι το παρελθόν συναντά το παρόν «σχεδιάζοντας» παρέα το μέλλον.
