Ηταν πριν από 16 χρόνια όταν ο Laurent Liot από τη Γαλλία, αποφάσιζε να μείνει μόνιμα στο χωριό Ζερβόχια, πάνω από την Άφησσο. Είχε επισκεφθεί την περιοχή 40 χρόνια πριν λάβει αυτή την απόφαση και είχε μαγευτεί από το φυσικό της κάλλος. Όταν συνταξιοδοτήθηκε, έψαξε κι έψαξε, «κι αλλού τέτοιο μέρος δεν βρήκα», εξομολογείται στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Αν σήμερα κάποιος τον ρωτήσει «γιατί επέλεξε το χωριό», απαντά: «από βλακεία». Έχει απογοητευτεί. Ετοιμάζεται να πουλήσει το σπίτι του και να εγκαταλείψει, όπως έχουν κάνει κι άλλοι ξένοι στην περιοχή, λόγω έλλειψης υποδομών και καθυστέρησης των τοπικών αρχών να δώσουν λύση στα προβλήματα της καθημερινότητας.
Ο κ. Liot εγκαταστάθηκε στα Ζερβόχια το 2001. Είχε πάρει τη σύνταξή του και αποφάσιζε τότε ότι το ιδανικό μέρος για να περάσει μια όμορφη και ήσυχη ζωή κοντά στη φύση, ήταν το συγκεκριμένο χωριό. Εχτισε σπίτι και ξεκίνησε την καινούρια του ζωή, προσπαθώντας να προσαρμοστεί στην καινούρια πραγματικότητα. Και κατάφερε να γίνει μέλος της τοπικής κοινωνίας, κερδίζοντας τους ντόπιους και κάνοντας ακόμη και φίλους, που θεωρώντας το Laurent δύσκολο όνομα, τον βάφτισαν και άρχισαν να τον φωνάζουν Δημήτρη.
Δεν ήταν ο μόνος ξένος που εγκαταστάθηκε στα Ζερβόχια. Κι άλλοι Γάλλοι αλλά και Αγγλοι έχουν χτίσει σπίτια στο πανέμορφο χωριό και ζουν μόνιμα εκεί, μαγεμένοι από την απλοχεριά της Φύσης, στη συγκεκριμένη γωνιά του Πηλίου.
Ωστόσο, η καθημερινότητα δεν αποδείχθηκε τόσο απλή για τον κ. Liot και άλλους ξένους. Ήδη δύο έβαλαν πωλητήριο στα σπίτια τους και αποφάσισαν να φύγουν, ρίχνοντας… πέτρα πίσω τους.
Τον δρόμο της φυγής σκέφτεται και ο ίδιος ο κ. Liot που επί χρόνια δεν μπορεί να λύσει ένα σημαντικό πρόβλημα: την υδροδότηση του σπιτιού του.
Δεν είναι μόνο ότι το δίκτυο είναι παλιό και οι σωλήνες πολλές φορές σπάνε. Για να φθάσει το νερό στο σπίτι του, απαιτείται η λειτουργία αντλίας. Μένει πάνω από τον κεντρικό δρόμο του χωριού και το νερό δεν φθάνει -λόγω υψομέτρου- μέχρι τις βρύσες του σπιτιού του αν δεν χρησιμοποιήσει αντλία. Όμως οι βλάβες είναι συχνές.
Το τελευταίο διάστημα η κατάσταση έχει γίνει ανυπόφορη. Σύμφωνα με τον ίδιο, για χρονικό διάστημα άνω του ενός μήνα, κάθε πρωί, δεν έχει ούτε σταγόνα νερού στο σπίτι του. Όπως καταγγέλλει, εδώ και ένα μήνα έχει παρουσιαστεί βλάβη, πιθανότατα στη μπαταρία, την οποία ο δήμος δεν έχει φροντίσει να αντικαταστήσει.
Την περασμένη Κυριακή δεν είχε ούτε σταγόνα νερού, ενώ από τις συχνές διακοπές και τον αέρα που μπαίνει στο δίκτυο, η αντλία έχει υποστεί πολλές φορές ζημιά, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται κάθε φορά να καταβάλλει ποσά 400 ευρώ για να την αντικαταστήσει. Προβλήματα δημιουργούνται και σε άλλες συσκευές του σπιτιού, όπως ο θερμοσίφωνας. «Τα κάτω από τον δρόμο σπίτια έχουν νερό, τα πάνω όχι» λέει.
«Είναι τραγικό. Δεν ασχολούνται να λύσουν το πρόβλημα, και το νερό το πληρώνω πανάκριβα. Δεν ξέρω πλέον τι να κάνω. Σε ποιον να απευθυνθώ. Δύο χρόνια έκαναν για να αντικαταστήσουν μια καμένη λάμπα δημοτικού φωτισμού. Αδιαφορούν», καταγγέλλει.
Ο ίδιος εμφανίζεται απογοητευμένος. «Θα σηκωθώ να φύγω όπως έκαναν και οι άλλοι. Υπάρχουν κι άλλα προβλήματα, αλλά το νερό είναι το κυριότερο», λέει.
