Θαυμαστικά σχόλια αποσπούν τα αριστουργηματικά καλλιτεχνήματα που δημιουργεί στο εργαστήριό του ο Γιώργος Σκαρίπας, έχοντας ως εφόδια το σφυρί, το αμόνι και το ταλέντο του. Οι μεταλλικές κατασκευές που φέρουν την υπογραφή του ξεφεύγουν από τα τετριμμένα και αποτελούν μια ξεχωριστή ενότητα στο ανεξάντλητο κεφάλαιο της δημιουργίας.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Το εργαστήριό του είναι ο χώρος στον οποίο εμπνέεται και δημιουργεί, δίνοντας σχήμα και μορφή στο μέταλλο, το οποίο μετουσιώνεται σε ευφάνταστα διακοσμητικά αλλά και χρηστικά αντικείμενα που κοσμούν κάθε χώρο.
Η ενασχόλησή του με το μέταλλο προέκυψε μέσα από τα προσωπικά του βιώματα, βλέποντας τον πατέρα του, Χρυσόστομο, να δημιουργεί στο εργαστήριό του, ώρες ατέλειωτες. «Ήταν στην ουσία το χόμπι του πατέρα μου που έγινε και δικό μου χόμπι, και κατέληξε στην ενηλικίωσή μου, ως κύρια απασχόληση. Ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν μηχανικός αεροσκαφών, τα απογεύματα, όταν τέλειωνε την δουλειά του, καθόταν στο εργαστήριό του και έφτιαχνε διάφορες κατασκευές για φίλους. Στη συνέχεια γνωρίστηκε με τον μεταλλογλύπτη Στέλιο Μαυράκη και άρχισε να ασχολείται με το πλάσιμο του μετάλλου, με τη φωτιά, το αμόνι και να φτιάχνει ιδιαίτερες κατασκευές» αναφέρει ο ίδιος.
Παρατηρώντας από παιδί τη διαδικασία της δημιουργίας έργων τέχνης από σίδερο, εντυπωσιάστηκε και στράφηκε αυθόρμητα το ενδιαφέρον του στην ίδια κατεύθυνση, και παρά το γεγονός ότι σπούδασε ηλεκτρολόγος – μηχανικός, εντούτοις, στην πορεία επικεντρώθηκε στο μέταλλο, ανάγοντας σε βασική ενασχόληση το αγαπημένο του χόμπι.
Το πυρακτωμένο σίδερο είναι εύπλαστο υλικό, όπως εξηγεί ο ίδιος, με τον θόρυβο του σφυριού πάνω στο αμόνι να ηχεί σαν μουσική στα αυτιά του. Ο μπάσος ήχος όταν το σίδερο είναι πυρακτωμένο, ο οξύς ήχος όταν είναι κρύο ή σε πιο λεπτά ελάσματα η λαμαρίνα, ισοδυναμούν με μουσικούς τόνους για τον ίδιο. «Με απορροφούν οι συγκεκριμένοι ήχοι και νιώθω ότι δίνουν ρυθμό στην κατασκευή. Ακόμα και το αμόνι, πριν ξεκινήσεις να χτυπάς, έχει έναν ιδιαίτερο ήχο, όπως όταν χτυπάει ο ντράμερ σε μια μπάντα για να δώσει το ρυθμό. Είναι μια χορωδία τα σφυριά και το σίδερο, στα δικά μου τα αυτιά τουλάχιστον» υπογραμμίζει.
Εμαθε τα μυστικά της τέχνης από τον πατέρα του, ενώ όπως επισημαίνει «μας αρέσει να φτιάχνουμε ιδιαίτερα αντικείμενα, πέραν του καθημερινού και τετριμμένου, επειδή αγαπούμε το μέταλλο και μας συγκινεί και τους δύο, τόσο εμένα όσο και τον πατέρα μου».
Ενδιαφέρουσα τέχνη
Τα μεταλλικά αντικείμενα που δημιουργεί ποικίλλουν και περιλαμβάνουν κάγκελα για τις βεράντες, εσωτερικές και εξωτερικές σκάλες, έπιπλα μεταλλικά, τραπεζαρίες, παγκάκια, κρεβάτια. Οι εσωτερικές σκάλες, ειδικότερα, διακρίνονται για το φινίρισμα και την πρωτοτυπία τους, τις λεπτομέρειες στην απόδοση, αλλά και την αισθητική τους. «Η σκάλα είναι από τα πιο δύσκολα αντικείμενα στο να πάρει τη σωστή κλίση, να έχει την ομαλότητα που πρέπει, να είναι άνετη και ασφαλής ταυτόχρονα γι’ αυτόν που τη χρησιμοποιεί. Ειδικά η εσωτερική σκάλα χρειάζεται πολύ προσεγμένο φινίρισμα» εξηγεί. Το καλλιτεχνικό του ταλέντο είναι, παράλληλα, εμφανές σε διάφορες κατασκευές που περιλαμβάνουν διακοσμητικά, κηροπήγια, φωτιστικά, οτιδήποτε στον χώρο ακόμη και χερούλια ή μεταλλικές λεπτομέρειες σε έπιπλα.
Κάθε έργο δημιουργείται κατά παραγγελία, με τον κατασκευαστή – δημιουργό να δίνει σχήμα και μορφή στο μέταλλο με το ίδιο πάντα μεράκι.
Ο ίδιος δεν έχει εκθέσει μέχρι στιγμής τα έργα του στο ευρύ κοινό, αλλά η τέχνη του είναι ευδιάκριτη σε κάθε χώρο του «Αξιον εστί» μέσα από δεκάδες ευφάνταστες κατασκευές που εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών και εντυπωσιάζουν με την αισθητική τους.
«Θέλω να μιλήσω ειδικά για τη Γλυκερία Τζιουμάκη, η οποία μου έδωσε την ευκαιρία, τα πέντε χρόνια που συνεργαζόμαστε, να δημιουργήσω πολύ ωραία αντικείμενα, να κάνω εξάσκηση στην τέχνη μου και ταυτόχρονα μου έδωσε το έναυσμα να ανακαλύψω τις δυνατότητές μου μέσα από τις ιδιαίτερες κατασκευές που δημιούργησε για το «Αξιον εστί» τονίζει.
Η τέχνη και το ταλέντο του αποτυπώνονται στο εντυπωσιακό άλογο, μεγάλων διαστάσεων, το οποίο είναι κατασκευασμένο από μέταλλο και δίνει την εντύπωση ότι είναι ζωντανό. Όπως αποκαλύπτει ο δημιουργός του, αρχικά κατασκεύασε το κεφάλι του αλόγου, θέλοντας να δημιουργήσει ένα πιόνι στο σκάκι, αλλά με την προτροπή της Γλυκερίας Τζιουμάκη, ολοκλήρωσε το συγκεκριμένο έργο. «Της χρωστάω πολλά, διότι μου έδωσε την αυτοπεποίθηση να εξελίξω τη δουλειά μου, γιατί αν δείτε το οικοδόμημά της θα διαπιστώσετε ότι μοιάζει με γκαλερί. Από το πιο μικρό μεταλλικό αντικείμενο, από ένα πόμολο, μέχρι τα τραπεζάκια όπου κάθονται τα παιδιά, ό,τι υπάρχει σε όλους τους χώρους του Αξιον εστί είναι όλα προσεγμένα» υπογραμμίζει ο ίδιος.
Μέταλλο και ξύλο
Τα υλικά που συνδυάζει στις κατασκευές του είναι κατά βάση το ξύλο και το σίδερο και ενίοτε πέτρα ή μάρμαρο, καθώς «μας αρέσουν τα υλικά που προέρχονται απευθείας από τη φύση, είναι εντελώς φυσικά, χωρίς να έχουν υποστεί κατεργασία» εξηγεί ο δημιουργός.
Κάθε κατασκευή είναι επίπονη, χρειάζεται υπομονή και επιμονή, η διαδικασία είναι μακροχρόνια μέχρις ότου πάρει την κατάλληλη μορφή το μέταλλο, αλλά το αποτέλεσμα δικαιώνει τον δημιουργό. Ακολουθώντας τον ειρμό των σκέψεών του, δημιουργεί ακατάπαυστα, ενώ πολλά από τα αντικείμενα που κατασκευάζει, χρηστικά και διακοσμητικά, ακόμη και μεταλλικά έπιπλα, κοσμούν οικείες και επαγγελματικούς χώρους στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.
Το συναίσθημα του δημιουργού είναι μοναδικό, κι όπως τονίζει ο ίδιος «είναι μοναδική η αίσθηση να δίνεις σχήμα και μορφή σε ένα κομμάτι μέταλλο».
Το εργαστήριό του είναι ο αγαπημένος του χώρος, όπου ξεκίνησε να δημιουργεί όντας ακόμη φοιτητής, τονίζοντας παράλληλα ότι «από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου στο εργαστήριο που είχε ο πατέρας μου».
Η αλλαγή πλεύσης από το αντικείμενο σπουδών στην ενασχόληση με το μέταλλο αποδείχθηκε σοφή επιλογή, ειδικά σε δύσκολες εποχές. «Μας βγήκε σε πολύ καλό, γιατί είναι ιδιαίτερο αυτό που κάνουμε και το ακολουθούν πολύ λίγοι στον Βόλο» όπως επισημαίνει ο ίδιος. Ο ταλαντούχος δημιουργός συνεχίζει την παραδοσιακή τέχνη με το σφυρί και το αμόνι, που έχει εκπληκτικά αποτελέσματα όταν συνδυάζεται με το μεράκι και την έμπνευση.
