Αγνωστες πτυχές της επαγγελματικής ζωής που αναπτύχθηκε στην περιοχή της Μαγνησίας με επίκεντρο τη βιομηχανική κληρονομιά και τους τελευταίους τεχνίτες που συνεχίζουν την παράδοση ετών, αναδεικνύει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «ΜΗΤΙΣ» που υλοποιείται από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το μεταπτυχιακό πρόγραμμα μεταβιομηχανικού σχεδιασμού, που υλοποιείται με διευθυντή τον εικαστικό Αλέξανδρο Ψυχούλη, διδάσκοντα στο τμήμα Αρχιτεκτόνων, ανοίγει σημαντικό κεφάλαιο προσέγγισης και καταγραφής παραδοσιακών τεχνικών που ανάγονται στο μακρινό παρελθόν.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Αναλύοντας τη φιλοσοφία του συγκεκριμένου πρότζεκτ, ο Αλέξανδρος Ψυχούλης δήλωσε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ότι ένας από τους τομείς που θα αναπτυχθούν στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό είναι η καταγραφή παλιών τεχνιτών που συνεχίζουν να υπάρχουν στον Βόλο αλλά και την ευρύτερη περιοχή, μέχρι την Αγιά και την Ανάβρα.
«Διάφορα σημεία του Πηλίου και του Βόλου είναι αντικείμενα μελέτης, και το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό επικεντρώνεται στο πώς αυτές οι παλιές τεχνικές μπορούν να αναβιώσουν και να γίνουν ξανά οικονομικά κερδοφόρες για τους παλιούς τεχνίτες. Διερευνά, δηλαδή, πώς μπορούμε να εισάγουμε την παλιά γνώση μέσα στη σύγχρονη παραγωγή», επεσήμανε ο ίδιος.
Στο πλαίσιο του παραπάνω προγράμματος θα καταγραφεί η δράση του τελευταίου σαγματοποιού, τεχνιτών που ασχολούνται με την ξυλογλυπτική τέμπλων, με την καλαθοπλεκτική, με την κατασκευή καλουπιών, με την επεξεργασία δερμάτων. Οι εναπομείναντες παλιοί τεχνίτες είναι πλέον ελάχιστοι και μετριούνται στα δάχτυλα των δυο χεριών, και γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, είναι σημαντική η δράση που θα αναπτυχθεί. Σύμφωνα με το πρότζεκτ οι μεταπτυχιακοί φοιτητές θα παρακολουθήσουν από κοντά τον κάθε παραδοσιακό τεχνίτη, θα δουλέψουν μαζί του και «θα δημιουργήσουμε ένα μικρό ντοκιμαντέρ για τον καθένα, που θα προβληθεί διαδικτυακά για να υπάρχει η αντίστοιχη τεκμηρίωση, και στη συνέχεια θα δούμε τι άλλο μπορεί να παραχθεί από αυτές τις τεχνικές που κάνουν αυτοί οι τεχνίτες τόσα χρόνια» υπογράμμισε ο ίδιος.
Παράλληλα, τα μέλη της ίδιας μεταπτυχιακής ομάδας θα συνεργαστούν με το Λύκειο Ελληνίδων του Βόλου, προκειμένου να προσεγγίσουν και να καταγράψουν την τέχνη του αργαλειού, όπως διασώζεται μέσα από τα παραδοσιακά εργαστήρια που λειτουργούν.
Σημαντική είναι, τέλος, η διαπίστωση ότι οι παλιές τεχνικές μπορούν κάλλιστα να αξιοποιηθούν σήμερα, ενώ όπως ανέφερε ο Αλέξανδρος Ψυχούλης «ασφαλώς μπορούν να εισαχθούν νέες χρήσεις, γιατί οι παλιές τους χρήσεις έχουν αρχίσει να εκλείπουν για κοινωνικούς ή εμπορικούς λόγους. Άρα κινδυνεύουν να αφανιστούν, οπότε εμείς θα αναζητήσουμε νέες μορφές χρήσης».
