Από το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εκδόθηκε ανακοίνωση για την «επίθεση» που εξαπέλυσαν εναντίον του μέλη του συλλόγου, με αφορμή τη θέση που πήρε χωρίς προηγουμένως να θέσει το θέμα στη γενική συνέλευση, για την επένδυση της «Πανεπιστημιούπολης.
Συγκεκριμένα αναφέρονται τα εξής:
Ως Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα απέναντι στις συκοφαντικές επιθέσεις που δεχόμαστε με αφορμή τη θέση που πήραμε απέναντι στην «επένδυση» που εξήγγειλαν οι πρυτανικές αρχές.
Να αναφέρουμε πρώτα πρώτα ότι παλεύουμε εδώ και χρόνια μέσα από συλλογικές διαδικασίες για να αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση για την παιδεία και να υπάρχουν οι υλικοτεχνικές υποδομές που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες φοιτητών, εργαζομένων και εκπαιδευτικών μέσα στα πανεπιστήμια. Αυτό όμως είναι διαφορετικό από τη λογική που λέει ότι αν θέλεις κτίρια και επενδύσεις θα πρέπει να αποδεχτείς την ιδιωτικο-οικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων. Επενδύσεις δηλαδή που θα αδικούν τη μεγάλη μάζα των φοιτητών που είναι οι προπτυχιακοί και θα ενισχύουν τα μεταπτυχιακά και ερευνητικά τμήματα, όπου πάει κανείς άμα μπορεί να διαθέσει χρήματα και όπου η έρευνα είναι άμεσα συνδεδεμένη με την κερδοφορία των επιχειρήσεων και όχι με την ανακούφιση των εργαζομένων από τα δεινά που βιώνουν. Για να μη μιλήσουμε για τα μπλοκάκια και τις άθλιες εργασιακές σχέσεις που επικρατούν στους νέους επιστήμονες-ερευνητές.
Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με μια “επένδυση” που κινείται στη λογική της παραπέρα εμπορευματοποίησης της μόρφωσης και της έρευνας, της επέκτασης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, και μ’ αυτή τη λογική εναρμονίζεται απόλυτα η Σύγκλητος και καλεί και εμάς να στοιχηθούμε πίσω από όλα αυτά.
Εμείς δεν θεωρούμε ότι θα βάλουμε φρένο στην ιδιωτικο-οικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων βάζοντας μπλόκο στην ανέγερση των κτιρίων. Αν το πιστεύαμε τότε θα το κάναμε. Για αυτό και δεν αντιτασσόμαστε στη δημιουργία των κτηρίων. Οφείλουμε όμως σαν εργαζόμενοι να αντιπαλέψουμε τη μετατροπή των ιδρυμάτων σε επιχειρήσεις. Γιατί ιδιωτικο-οικονομική λειτουργία των πανεπιστημίων σημαίνει χτύπημα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, σημαίνει διαθεσιμότητες που τις ζήσαμε και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξανασυμβούν, σημαίνει “αξιολόγηση” που οδηγεί και σε απολύσεις, σημαίνει δίδακτρα και αύξηση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση.
Σε σχέση με την επίθεση που εξαπέλυσε ένας συνάδελφος ενάντια στον πρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο συνολικά, και είχε μάλιστα και το θράσος να μας ζητήσει να αποσύρουμε την ανακοίνωσή μας, οφείλουμε να τον ενημερώσουμε ότι η απόφαση αυτή είναι συλλογική απόφαση του ΔΣ, επίσημα εκλεγμένου και αναγνωρισμένου οργάνου με αποφασιστικό ρόλο μέσα στον σύλλογο. Μάλλον ο συνάδελφος αυτός δεν γνωρίζει από συλλογικές διαδικασίες, γιατί ούτε στην κατάσταση με τις συνδρομές φαίνεται να έχει δώσει έστω και 10 ευρώ τα τελευταία χρόνια, ούτε σε εκλογικές διαδικασίες του συλλόγου τον είδαμε, ούτε και σε κάποια συνέλευση ή απεργία τον είδαμε να συμμετέχει. Αντίθετα, εντελώς διασπαστικά καλεί τους συναδέλφους της Πολυτεχνικής (γιατί για αυτόν οι συνάδελφοι είναι πολλών κατηγοριών) να υπογράψουν ένα κείμενο που δηλώνει την αμέριστη στήριξή τους στις πρυτανικές αρχές.
Αυτό το ΔΣ έχει μια συγκεκριμένη πλειοψηφία. Οι απόψεις των μελών του ήταν ίδιες και παλιότερα που δεν πλειοψηφούσαν στο όργανο. Δεν κρυβόμαστε και δεν αλλάζουμε τις απόψεις μας σαν τα πουκάμισα, και προπάντων δεν πρόκειται να γίνουμε κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές. Γνωρίσαμε κάτι τέτοιους στο παρελθόν. Ήταν αυτοί που οδήγησαν τον σύλλογο στα πρόθυρα της διάλυσης και αρνήθηκαν να συμμετέχουν έστω και ως ψηφοφόροι στις αρχαιρεσίες του οργάνου ελπίζοντας στην αδρανοποίηση του.
Να ενημερώσουμε ακόμα ότι αυτό το ΔΣ δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη διεξαγωγή γενικής συνέλευσης, έχει καλέσει επανειλημμένα τους συναδέλφους σε συνέλευση με θέματα όπως η αξιολόγηση, η ενημέρωση για το συνέδριο της ομοσπονδίας, η συμμετοχή σε απεργίες ενάντια στο χτύπημα μισθών και δικαιωμάτων μας, το πρόβλημα με τους συμβασιούχους κ.λπ. Αν τώρα κάποιοι έχουν την άποψη ότι δεν ενδιαφέρουν αυτά τους συναδέλφους, είναι δικαίωμά τους. Εμείς, όπως προαναφέραμε, δεν θα υποχωρήσουμε από τις θέσεις μας επειδή κάποιοι δυσαρεστούνται απ’ αυτές».
