ΤΟΠΙΚΑ

Ο Βολιώτης έφηβος βουλευτής που αιφνιδίασε τον Ν. Βούτση

ο-βολιώτης-έφηβος-βουλευτής-που-αιφνι-308735

Ηταν ο έφηβος βουλευτής από τη Μαγνησία που αιφνιδίασε με την ερώτησή του για τη βουλευτική ασυλία, τον Πρόεδρο της Βουλής, Νικ. Βούτση. Ο Θεοφάνης Γεωργούλας, μαθητής φέτος της Β’ τάξης του 7ου Γενικού Λυκείου Βόλου, ήταν ο ένας από τους 300 έφηβους βουλευτές που συμμετείχαν τον περασμένο Ιούλιο στην 22η Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων. Για τον ίδιο η συμμετοχή του στη διαδικασία αποτέλεσε εμπειρία και μάθημα ζωής, με θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία: από τη μία γνώρισε συνομήλικούς του από την Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό, από την άλλη ένιωσε ότι ο σκοπός του, να ακουστεί η φωνή των νέων, δεν επιτεύχθηκε μέσω του θεσμού.

Τον περασμένο Απρίλιο, όταν ανακοινώθηκαν οι έδρες της Μαγνησίας για τη Βουλή των Εφήβων, ο Θεοφάνης Γεωργούλας, έφευγε με το όνειρο να ακουστεί η φωνή του. «Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μας ακούσει το κράτος, δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας, και με χαροποιεί ιδιαίτερα η συμμετοχή μου», δήλωνε τότε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.

Τι γεύση του άφησε η συμμετοχή του στη Βουλή των Εφήβων, εμπειρία την οποία μοιράστηκε με τους συμμαθητές του, επιστρέφοντας στις σχολικές αίθουσες για τη νέα σχολική χρονιά;

«Το θετικό ήταν ότι γνώρισα κι άλλους νέους στην ηλικία μου, συζητήσαμε και προβληματιστήκαμε. Το αρνητικό ότι τις εργασίες της Συνόδου δεν έδειξε ζωντανά η τηλεόραση. Και η φωνή μας δεν ακούστηκε όσο έπρεπε. Πίστευα ότι θα μπορούσε να ακουστεί η φωνή μου όταν απηύθυνα το ερώτημα στον πρόεδρο της Βουλής. Δεν είχα ούτε το δικαίωμα δευτερολογίας», αναφέρει ο 16χρονος μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.

Στο διάστημα από 6 έως 10 Ιουλίου, οπότε και διεξήχθη η Σύνοδος της Βουλής των Εφήβων, ο Θεοφάνης συμμετείχε σε 50μελή ομάδα που εργαζόταν πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα. «Μου προκάλεσε εντύπωση ότι μας ζητούσαν να εκφραστούμε για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες του εξωτερικού. Εμείς οι νέοι πρέπει να προβληματιζόμαστε και να εκφραζόμαστε πρώτα για όσα μας απασχολούν στη χώρα μας», επισημαίνει και υποστηρίζει ότι σήμερα στην Ελλάδα παραβιάζονται βασικά δικαιώματα: «Κάνουμε πορείες, οι μεγαλύτεροι απεργίες και η φωνή μας δεν ακούγεται. Παραβιάζεται επίσης το δικαίωμά μας στην εργασία. Δουλειές δεν υπάρχουν, το μέλλον μας είναι υποθηκευμένο και η φυγή στο εξωτερικό μονόδρομος», περιγράφει.

Ο Θεοφάνης Γεωργούλας, μαθητής φέτος της Β’ τάξης του 7ου Γενικού Λυκείου Βόλου, ήταν ο ένας από τους 300 έφηβους βουλευτές

Η ερώτηση που αιφνιδίασε

Ο ίδιος εκλέχθηκε να είναι ένας από τους 6 εφήβους βουλευτές που θα απηύθυνε ερώτημα στην Ολομέλεια της Συνόδου προς τον Πρόεδρο της Βουλής. Την ερώτηση κατέθεσε ο ίδιος και ψηφίστηκε από 48 από τα 50 άτομα της ομάδας του, που συζητούσαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Την ώρα της συνεδρίασης, ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, έδωσε τον λόγο στον Θεοφάνη Γεωργούλα.

Από τα πρακτικά της Βουλής:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Νικόλαος Βούτσης): Παρακαλώ τον λόγο έχει ο κ. Γεωργούλας Θεοφάνης, Έφηβος Βουλευτής Νομού Μαγνησίας, από τη Β΄ Ομάδα Εργασίας, για ενάμισι λεπτό.

(Χειροκροτήματα)

ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ (Νομός Μαγνησίας): Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, γιατί ενώ όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο, οι Βουλευτές έχουν ασυλία;

(Χειροκροτήματα)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Νικόλαος Βούτσης): Ευχαριστώ, να είστε καλά!

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δηλαδή, για κακουργηματικές πράξεις να γνωρίζετε ότι ισχύουν απολύτως για τους Βουλευτές όσα ισχύουν και για όλους τους πολίτες.

Για πράξεις που αφορούν σε πολιτικές αποφάσεις τις οποίες έχουν πάρει ασκώντας υπουργικά καθήκοντα, θα πρέπει να περάσει η δεύτερη σύνοδος της επόμενης περιόδου, δηλαδή μετά από εκλογές, για να υπάρξει παραγραφή ως προς την πολιτική ευθύνη αποφάσεων που είχαν πάρει.

Αυτό είναι το περίφημο άρθρο 86. Επ’ αυτού υπάρχει πράγματι μια περίπου ομόφωνη απόφαση αυτές οι προθεσμίες και οι διορίες να γίνουν πολύ μεγαλύτερες έτσι ώστε να είναι δυνατόν και οι Βουλευτές και οι πρώην Υπουργοί σε πολύ μεγαλύτερο χρόνο να είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Κι επίσης, για οτιδήποτε συμβεί που τους αφορά ή που μας αφορά ως πολίτες, υπάρχει ειδική διαδικασία όπου από τις δικαστικές αρχές αμελλητί -υπάρχει αυτή η έκφραση- όταν εντοπίζεται ένα όνομα Βουλευτού, Υπουργού ή μάλλον και μόνο Βουλευτού, όχι Υπουργού, να έρχονται δικογραφίες που τους αφορούν και να δίνει άδεια η Βουλή με συγκεκριμένη διαδικασία είτε για την άρση της ασυλίας είτε για την παραπομπή τους, ώστε να δικαστούν όπως δικάζονται και όλοι οι πολίτες.

Θα μου πείτε γιατί να υπάρχει αυτή η διαδικασία και να μην είναι αυτόματο αυτό. Διότι ακριβώς υπάρχει μια ελάχιστη και αναγκαία προστασία, για να μπορούν οι εκλεγμένοι σε όλα τα επίπεδα στο δημοκρατικό κοινοβουλευτικό σύστημα να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να είναι κάθε στιγμή υπόλογοι ή ανοιχτοί ή όμηροι, αν θέλετε, -είμαι ευθύς σε αυτό που σας λέω- είτε σε κακόβουλες είτε σε διαδικασίες αντιπάλων συμφερόντων, δηλαδή να πιέζονται και τελικά να μην κάνουν τη δουλειά τους, να μην έχουν τη δυνατότητα ευθαρσώς να φέρουν εδώ μέσα ζητήματα με το ονοματεπώνυμό τους και με ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία.

ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου