ΒΟΛΙΩΤΙΣΣΑ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ
Εκφραση βαθιάς κοινωνικής αλληλεγγύης και αγάπης για την Ελλάδα είναι το σημαντικό έργο που αναπτύσσει η ομάδα «People for Greece», η οποία δημιουργήθηκε στο Βέλγιο από ομογενείς, με στόχο την προσφορά βοήθειας στα χρόνια της κρίσης. Τα μέλη της οικογένειας Βαρδάκη, με καταγωγή από τον Βόλο, πρωτοστατούν στη μεγάλη προσπάθεια να δοθεί χέρι βοήθειας όπου υπάρχει ανάγκη. Η Άννα Βαρδάκη, μαζί με τον σύζυγό της Κωνσταντίνο Βαρδάκη και τα αδέλφια του Αλέξανδρο και Γρηγόρη Βαρδάκη, που διακρίνονται στο διπλωματικό και επιστημονικό πεδίο, δημιούργησαν την ομάδα που έχει κατ’ επανάληψη βοηθήσει τη Μαγνησία. Στο πλαίσιο αυτό, διοργανώθηκε μουσική βραδιά χθες στα Καλά Νερά, με στόχο να συγκεντρωθούν λάδι και τρόφιμα μακράς διαρκείας για το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Βόλου.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η Άννα Βαρδάκη, κόρη του Λαυρέντιου Κοντογιάννη από τον Άγιο Λαυρέντιο και της Ελένης Παπούλια από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, μεγάλωσε στην Αγριά, όπου έζησε μέχρι το 1977, οπότε και εισήχθη στην Γαλλική Φιλολογία Αθηνών. Μετά τον γάμο της με τον Κωνσταντίνο Βαρδάκη, διπλωματικό υπάλληλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζει από το 1985 στο εξωτερικό, ακολουθώντας τον σύζυγό της σε κάθε γωνιά της γης, μέχρι το μακρινό Μπαγκλαντές όπου ζουν σήμερα.
Άνθρωπος της προσφοράς και μητέρα τεσσάρων παιδιών, της Ελένης, της Δήμητρας – Σοφίας, του Δημήτρη και της Σοφίας, η κ. Βαρδάκη δεν σταματάει να προσφέρει, έχοντας πάντα το βλέμμα στραμμένο με διακριτικότητα στον συνάνθρωπο, το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και, πάνω απ’ όλα, στη γενέτειρα και την πατρίδα τη με την ευρύτερη έννοια.
Βλέποντας τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα της κρίσης, ανέλαβε δράση, συμμετέχοντας ενεργά από το 2012 στην οικογενειακή προσπάθεια που έχει ως στόχο την προσφορά βοήθειας στην Ελλάδα. Σε συνεργασία με άλλα μέλη της ελληνικής κοινότητας από το Βέλγιο σύστησαν την εθελοντική ομάδα «People for Greece», που έχει κατ’ επανάληψη συνδράμει το Κοινωνικό Ιατρείο Βόλου, το Στέκι Αλληλεγγύης Νέας Ιωνίας, το ίδρυμα «Άσπρες Πεταλούδες», το Ορφανοτροφείο Βόλου, το Νοσοκομείο Βόλου, τον Αναπτυξιακό Σύλλογο Ψυγείων Αγριάς, αλλά και το Κοινωνικό Παντοπωλείο Βόλου, το Κοινωνικό παντοπωλείο Κατερίνης, τους Γιατρούς του Κόσμου Θεσσαλονίκης, φορείς της Λέσβου, της Μυτιλήνης κ.ά.
Η πρώτη αποστολή που έγινε το 2012, «περιελάμβανε ρούχα από δεύτερο χέρι, και αναλάβαμε τη δράση γιατί από τότε άρχισε να μας ανησυχεί η κρίση που βάθαινε στην Ελλάδα και θέλαμε να βοηθήσουμε» αναφέρει η Άννα Βαρδάκη, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τη δράση της ανθρωπιστικής ομάδας.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποτέλεσε φόρο τιμής στη μνήμη του πεθερού της, Δημήτριου Βαρδάκη, που έφυγε από τις Πινακάτες στα αμπάρια ενός πλοίου με προορισμό τη Μασσαλία για ένα καλύτερο μέλλον, και του πατέρα της, Λαυρέντιου Κοντογιάννη, παιδί δωδεκαμελούς οικογένειας από τον Άγιο Λαυρέντιο.
Πολίτης του κόσμου
Η διακριτική και δυναμική ταυτόχρονα Βολιώτισσα της προσφοράς, έχει γυρίσει όλο τον κόσμο μαζί με τον σύζυγό της, συλλέγοντας διαφορετικές κάθε φορά εικόνες και εμπειρίες.
Μόλις παντρεύτηκε, πήγε με τον σύζυγό της στη Ζιμπάμπουε, και τέσσερα χρόνια μετά, μετακομίζουν στο Χαρτούμ, την πρωτεύουσα του Σουδάν, όπου «συναντήσαμε μια πολύ φιλόξενη αλλά φθίνουσα κοινότητα, που είχε κρατήσει πέντε γενιές και είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες. Μετά το Σουδάν πήγαμε στο Βέλγιο, όπου μείναμε δυόμιση χρόνια και από κει πήγαμε στο Πακιστάν όπου μείναμε τέσσερα χρόνια. Κατόπιν πήγαμε στη Μόσχα, φανταστική αυτή η εμπειρία, μετά στο Βέλγιο, στην Κύπρο δυόμισι χρόνια, κατόπιν επτά χρόνια στο Βέλγιο, στο Ιράκ και τους εννέα τελευταίους μήνες είμαστε στο Μπαγκλαντές» όπως αναφέρει η ίδια, κάνοντας το σχεδιάγραμμα των προσωπικών εμπειριών ζωής.
Η εμπειρία να ζει κανείς σε αυτές τις χώρες «είναι συγκλονιστική, διότι ανοίγει τους ορίζοντες και νιώθει κανείς συμπόνια για τους άλλους. Ανάλογα με τη χώρα καταλαβαίνεις που είναι καταπιεσμένες οι γυναίκες και πόσο τυχερές είμαστε να ζούμε σε αυτό το σημείο του πλανήτη. Δεν πρέπει να χάσουμε τα δικαιώματα που έχουμε αποκτήσει, ως λαός αλλά και ως γυναίκες» τονίζει χαρακτηριστικά.
Στο Μπαγκλαντές επικρατεί πολύ μεγάλη φτώχεια αλλά «οι άνθρωποι θέλουν να επιτύχουν και δεν το βάζουν κάτω. Παρόλο που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, είναι αγωνιστές και λένε «θα τα καταφέρουμε». Είναι μεγάλο μάθημα για μας» προσθέτει.
Αίσθημα προσφοράς
Η ευαισθητοποιημένη Βολιώτισσα γαλουχήθηκε από παιδί με τις αρχές και τις αξίες της αλληλεγγύης και πάντα τη διέκρινε το αίσθημα και η διάθεση της προσφοράς.
Η ομάδα «People for Greece», την οποία στηρίζει με σθένος, προέκυψε μέσα από την αγάπη της οικογένειας για τη γενέθλια γη, την πατρίδα που αποτελεί τόπο καρδιάς και νοσταλγίας. «Βλέποντας την κρίση που υπήρχε στην Ελλάδα, θέλαμε να βοηθήσουμε κι εμείς τον τόπο μας στο βαθμό του δυνατού, κι έτσι το 2012 αρχίσαμε μια προσπάθεια, στέλνοντας στην Ελλάδα πρώτα ρούχα από δεύτερο χέρι, τρόφιμα μακράς διαρκείας, φάρμακα. Διοργανώσαμε εκδηλώσεις δύο συνεχείς χρονιές στο Βέλγιο με μουσικούς από τον Βόλο για να βοηθήσουμε διάφορους κοινωνικούς φορείς» εξηγεί η ίδια.
Συγκινητικό είναι επίσης το γεγονός ότι συνδράμουν την κοινή προσπάθεια και παιδιά ανθρακωρύχων από το Σαρλερουά, που θέλησαν να βοηθήσουν τους Έλληνες, έχοντας ως σημείο αναφοράς και ευαισθησίας τα βιώματα των δικών τους ανθρώπων. «Αυτοί που έχουν ζήσει δύσκολες καταστάσεις, ήταν μικρά παιδιά όταν πήγαν στο Βέλγιο, βοηθούν χωρίς δεύτερη σκέψη τον κόσμο», αναφέρει η ίδια.
Δεκάδες αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στο διάστημα της τελευταίας πενταετίας, ενώ μεταξύ των φορέων που έχουν βοηθηθεί, είναι ο μη κυβερνητικός Οργανισμός «Ένα παιδί ένας κόσμος» που είναι εγκατεστημένος και δρα στην Αθήνα.
Βοήθεια στον κόσμο
«Αισθάνομαι ότι θέλω να βοηθήσω τον κόσμο όσο μπορώ περισσότερο και πιο ουσιαστικά. Μας δίνει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση αυτό που κάνουμε», ομολογεί η ίδια.
Πολλοί εθελοντές έχουν συμπαραταχθεί στο ίδιο έργο, εκφράζοντας με συγκινητική προθυμία την πρόθεσή τους να στηρίξουν τους «People for Greece». Η Ορθόδοξη Εκκλησία του Βελγίου, το Ευρωπαϊκό Σχολείο, εθελοντές με ευαισθησίες, βοηθούν την προσπάθεια, δημιουργούν είδη που διατίθενται προς πώληση, προκειμένου τα έσοδα να δοθούν σε όσους υποφέρουν, εγκλωβισμένοι στην οικονομική ύφεση. «Κάναμε λαμπάδες και τις πουλούσαμε με τη βοήθεια εθελόντριας από την Κύπρο, παρασκευάζαμε μαρμελάδες όταν έρχονταν η μητέρα μου στο Βέλγιο και τις πουλούσαμε στις Εκκλησίες τις Κυριακές. Είναι συγκινητική η στήριξη πολλών ανθρώπων στην κοινή προσπάθεια» τονίζει η ίδια.
Η συγκεκριμένη προσπάθεια είναι καρπός κοινωνικής ευαισθησίας, ενώ όπως σημειώνει η κ. Βαρδάκη «πρέπει όλοι μαζί με συλλογικές προσπάθειες, πολύ δουλειά και αυταπάρνηση να αντικαταστήσουμε το εγώ με το εμείς και να κτίσουμε μια χώρα των ονείρων μας. Δηλαδή να χτίσουμε συλλογικά την Ελλάδα των ανθρώπων, την Ελλάδα των ονείρων μας».
Η ίδια έχει εμφυσήσει τις ίδιες αρχές και αξίες στα παιδιά της, τονίζοντας ότι «η οικογένεια είναι μεγάλο κεφάλαιο».
Κάθε καλοκαίρι η οικογένεια Βαρδάκη βρίσκεται στο σπίτι που διατηρεί στα Καλά Νερά, διότι «κύριο μέλημά μας είναι να έχουν ρίζες τα παιδιά» τονίζει η Έννα Βαρδάκη.
Όταν βρίσκεται στο εξωτερικό της λείπουν «το φως της Ελλάδας, οι ομορφιές της, το φιλότιμο το οποίο είχαν οι άνθρωποι, η φιλοξενία, και ελπίζουμε κάποια μέρα να περάσουν οι δυσκολίες και να γίνουν όλα, υπογραμμίζει, όπως ήταν η Ελλάδα που μεγαλώσαμε».
