Colpo grosso με λουκούλλεια γεύματα για λογαριασμό υποτιθέμενων μεγάλων εταιρειών, από απατεώνες που προσπαθούν να αποσπάσουν διάφορα χρηματικά ποσά από καταστηματάρχες. Θύμα των απατεώνων, που εκτιμάται ότι δρουν ανά την Ελλάδα και ίσως να έχουν «χτυπήσει» και σε άλλες περιοχές της Μαγνησίας, παραλίγο να πέσει ιδιοκτήτης ταβέρνας στην Αγριά, που κατήγγειλε την περιπέτειά του στην Ασφάλεια Βόλου.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Το κόλπο είναι ευφυές. Στο παραλίγο θύμα-ιδιοκτήτη ταβέρνας της Αγριάς, τηλεφώνησε υποτιθέμενο στέλεχος μεγάλης εταιρείας από την Αθήνα. Ήθελε να κάνει τηλεφωνική κράτηση για τη διοργάνωση διπλού γεύματος, μεσημεριανό και βραδινό, για 20 άτομα της εταιρείας, για την Παρασκευή 30 Ιουνίου.
Ζήτησε δύο διαφορετικά τραπέζια: ένα για τα μεγαλοστελέχη και ένα για εργαζόμενους στα υπόλοιπα τμήματα. Το μενού ήταν πλούσιο: ήθελε ακριβά θαλασσινά και μεγάλα ψάρια και συγκεκριμένο τύπο κρασιού, που είναι επίσης ιδιαίτερα ακριβό. Ειδικά για το κρασί, ζήτησε 30 φιάλες.
Η κράτηση φαινόταν ονειρική. Ο διαμεσολαβητής ζήτησε προσφορά με το μενού και το κόστος από τον επιχειρηματία. Ο λογαριασμός έβγαινε 2.200 ευρώ, κάτι που όπως είπε στον καταστηματάρχη είναι εντός του μπάτζετ.
Η συμφωνία έκλεισε. Ο καταστηματάρχης θα έπαιρνε χθες προκαταβολή 1.600 ευρώ, το 80% σχεδόν της αξίας της κράτησης, προκειμένου όπως του είπαν «να μπορέσει να κάνει τις αγορές του» και η εξόφληση θα γινόταν με την ολοκλήρωση του γεύματος.
«Παλιότερα, προ κρίσης, είχα κρατήσεις συχνά για παρόμοια τραπέζια. Αυτή την περίοδο, το ακούει κανείς και του φαίνεται ονειρικό», σχολιάζει ο καταστηματάρχης.
Τον πρόδωσε το κρασί…
Το κόλπο άρχισε να «στραβώνει» με τα κρασιά… Ο διαμεσολαβητής που επικοινωνούσε με τον καταστηματάρχη τηλεφωνικά, προθυμοποιήθηκε να του… κάνει καλή. Επειδή τα συγκεκριμένα κρασιά που ήθελε ήταν ακριβά στην αγορά, του είπε ότι έχει έναν φίλο, που θα μπορούσε να του τα διαθέσει για τα 4 ευρώ φθηνότερα ανά φιάλη. Κάθε φιάλη κοστίζει 17 ευρώ το κόκκινο και 14 ευρώ το λευκό. Ο καταστηματάρχης που διασταύρωσε τις τιμές με κάβες στην περιοχή, εμφανίστηκε θετικός. Θα κέρδιζε επιπλέον 150 ευρώ από την έκπτωση.
Μάλιστα ο συνομιλητής του τον ενημέρωσε ότι θα μπορούσε ο ίδιος να πληρώσει το κόστος των κρασιών, περίπου 700 ευρώ και να του δώσει ο καταστηματάρχης, όταν θα τον έβλεπε στην Αγριά.
Ο διαμεσολαβητής επικοινώνησε εκ νέου με τον καταστηματάρχη. Του ζήτησε να βάλει σε φάκελο το μενού αναλυτικά και την οικονομική προσφορά και σε διαφορετικό φάκελο, ποσό 200 ευρώ για να μπορέσει να πληρώσει προκαταβολή στα κρασιά, που ο φίλος του ιδιοκτήτης κάβας θα του έφερνε την περασμένη Τρίτη το απόγευμα στην Αγριά, καθώς είχε δρομολόγιο για Θεσσαλονίκη.
Έδωσε διεύθυνση στη Νέα Μάκρη και ζήτησε από τον καταστηματάρχη, αντί να στείλει τους φακέλους με courier να τους δώσει στον οδηγό του λεωφορείου, στο δρομολόγιο στις 10:30 το πρωί που έφευγε την Τρίτη από Βόλο για Αθήνα. Η πρόφαση ήταν ότι η κούριερ καθυστερεί μία ημέρα, ενώ μέσω ΚΤΕΛ η παράδοση γίνεται σε λίγες ώρες.
Ο καταστηματάρχης έβαλε σε φάκελο το μενού και την προσφορά, όχι όμως τα χρήματα. Τηλεφώνησε στο υποτιθέμενο στέλεχος της εταιρείας και του είπε ότι είχε ξεπεράσει το όριο ανάληψης που ισχύει λόγω capital control, κι ότι θα πλήρωνε τοις μετρητοίς τον οδηγό μόλις του παρέδιδε τα κρασιά.
Έκτοτε το τηλέφωνο του στελέχους από την Αθήνα δεν ξαναχτύπησε. Ο διαμελαβητής που φρόντιζε να επικοινωνεί μόνο μέσω συγκεκριμένου αριθμού τηλεφώνου, απενεργοποίησε το κινητό του και δεν έδωσε ξανά σημεία…
Τα σημάδια της απάτης
Ο καταστηματάρχης επιβεβαίωσε τις αρχικές υποψίες του ότι επρόκειτο περί απάτης και αφού ενημέρωσε την ασφάλεια, επέστησε την προσοχή σε συναδέλφους του στην περιοχή για να μην πέσουν θύματα.
«Εξ αρχής μου φαινόταν πολύ καλό για να είναι αληθινό. Άρχισα όμως να διαβάζω και τα σημάδια. Στέλεχος εταιρείας δεν χρησιμοποιεί γλώσσα … πιάτσας. Ούτε σε ένα τραπέζι παραγγέλνεις συγκεκριμένο αριθμό φιαλών κρασιού. Περίεργο επίσης ήταν το ίδιο το γεύμα. Ήταν υπερβολικό, έβγαινε 110 ευρώ το άτομο για τα δύο γεύματα. Χώρια που η επικοινωνία γινόταν μόνο μέσω κινητού τηλεφώνου», αναφέρει ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας.
Εκτιμάται ότι το κρούσμα στην Αγριά δεν πρέπει να είναι ούτε το μοναδικό στην περιοχή της Μαγνησίας, ούτε το μοναδικό στην Ελλάδα. Ειδικά σε περίοδο κρίσης, όταν ένας καταστηματάρχης δίνει αγώνα για να βγάλει τα έξοδά του και το μεροκάματο, τέτοια τραπέζια μοιάζουν μάννα εξ ουρανού και οι «λεπτομέρειες» περνούν σε δεύτερη μοίρα.
