Διαχρονική είναι η χρήση των βοτάνων και αρωματικών στην περιοχή μας, γεγονός που πιστοποιείται από την ανακάλυψη βιοτεχνίας αρωματικών ελαίων στο ανάκτορο της Ιωλκού, η οποία λειτούργησε πριν από 3.500 χρόνια και ήρθε στο φως, για να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για το διοικητικό κέντρο του Διμηνίου. Στο συγκεκριμένο εύρημα αναφέρθηκε η Δρ. αρχαιολόγος Βασιλική Αδρύμη – Σισμάνη, επί τιμή διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών, στο πλαίσιο του πανελλήνιου συνεδρίου για τα αρωματικά βότανα και φυτά από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, που πραγματοποιείται στο ξενοδοχείο Valis με τη συμμετοχή διακεκριμένων επιστημόνων.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η κ. Αδρύμη αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο εύρημα, το οποίο χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 13ου αιώνα π.Χ. και είναι πολύ σημαντικό, διότι δίνει πολύ σημαντικές πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας του διοικητικού κέντρου του Διμηνιού, στο οποίο ανακαλύφθηκαν δύο ανακτορικές βιοτεχνίας, εκ των οποία στη μια κατασκευάζονταν κοσμήματα από πολύτιμα μέταλλα και στη δεύτερη αρωματικά έλαια, απαραίτητα για τις θρησκευτικές τελετουργίες.
Εντύπωση προκάλεσε το συγκεκριμένο εύρημα, καθώς η αρχαιολογική έρευνα ετών, έφερε στο φως όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή αρωματικών ελαίων. «Έχουμε βρει μεγάλα τριποδικά τριβεία, χύτρες που χρησιμοποιούνταν για τον βρασμό των βοτάνων, τα ζύγια με τα οποία υπολογίζονταν επακριβώς οι ποσότητες των υλικών, καθώς επίσης και πολλά μικρά αγγεία, απαραίτητα για να συσκευαστεί το αρωματικό έλαιο», όπως ανέφερε η κ. Αδρύμη. Παράλληλα, βρέθηκαν μεγάλα αγγεία, τα οποία περιείχαν μεγάλη ποσότητα λαδιού, βασική προϋπόθεση για την παρασκευή του αρωματικού ελαίου, καθώς επίσης και αγγεία με μέλη, εξίσου απαραίτητο για την παρασκευή των αρωματικών αλοιφών.
Πολύ σημαντικό σε σχέση με τα προαναφερθέντα είναι το γεγονός ότι βρέθηκαν τρεις χώροι λατρείας και ένας χώρος προσφορών στο εσωτερικό του ανακτόρου, όπου τελούνταν ιερές τελετουργικές πράξεις με ειδικά αγγεία και σπονδές με αρωματικά έλαια, ενώ εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η ανακάλυψη σπόρων ελιάς στις αποθήκες του διοικητικού μυκηναϊκού κέντρου του Διμηνιού.
Επανέρχονται τα γιατροσόφια
Το συγκεκριμένο συνέδριο είναι πολυεπίπεδο, διότι βασικός στόχος είναι «να δούμε τη χρησιμότητα των βοτάνων, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σε έναν ευλογημένο τόπο όπως η Μαγνησία. Είναι σημαντικό να δούμε τη χρησιμότητα των βοτάνων στην υγεία, την ευεξία, την εκπαίδευση, την τοπική οικονομία και τον τουρισμό», όπως επεσήμανε από την πλευρά της η Κερασία Μπαρτζιώκα, πρόεδρος των Φίλων του Μουσείου Βόλου.
Τις επιμέρους ενότητες ανέπτυξαν διακεκριμένοι επιστήμονες όπως ο Αγαμέμνων Τσελίκας, προϊστάμενος του Ιστορικού και Παλαιογραφικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας, ο οποίος μίλησε για τα ιατρικά χειρόγραφα, τα λεγόμενα γιατροσόφια, τα οποία επανέρχονται στην επικαιρότητα και αποτελούν πεδίο έρευνας για ιατρούς και φαρμακοποιούς. Ο ίδιος τόνισε ότι τα γιατροσόφια πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιστημονικό πρίσμα, συνιστώντας τη «φαρμακευτική επαγρύπνηση» για τη σωστή χρήση τους. Ο κ. Τσελίκας σημείωσε παράλληλα ότι «ο κόσμος ανά τους αιώνες αξιοποιεί τα βότανα, αναζητώντας τρόπους ίασης. Ο άνθρωπος είχε πάντα δύο μεγάλα βιβλία, τον ουρανό και τη γη. Παρατηρώντας τον ουρανό καθόρισε το χρόνο και παρατηρώντας τη γη και τα βότανα άρχισε να μελετάει τη ζωή του».
Μια ακόμη παράμετρος που αναπτύχθηκε, ήταν οι μάγισσες στην αρχαία Θεσσαλία, με την Έλσα Νικολάου, αναπληρώτρια προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας, να υπογραμμίζει ότι οι «Θεσσαλές φαρμακίδες» είχαν τη δύναμη όχι μόνο να κατασκευάζουν και να χρησιμοποιούν φάρμακα εναντίον άλλων ανθρώπων, αλλά και να κατεβάζουν το φεγγάρι από τον ουρανό στη γη. Οι Ρωμαίοι συγγραφείς βρήκαν αυτή την παράδοση και την υιοθέτησαν, αναδιαμορφώνοντάς την και γράφοντας αριστουργηματικά έργα για τις μάγισσες της Θεσσαλίας».
Το πανελλήνιο συνέδριο διοργανώνεται από το Σωματείο οι «Φίλοι του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου», σε συνεργασία με τους φορείς «Μαγνήτων Κιβωτό, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος», το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Τοξικολογίας Τμήματος Βιοχημείας & Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, το Επιμελητήριο Μαγνησίας, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μακρινίτσας και τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας.
