Αγώνα να «κρατηθούν» στην αγορά εργασίας κάνουν οι μισθωτοί ηλεκτρολόγοι και ηλεκτροτεχνίτες που απασχολούνται κυρίως σε βιομηχανίες του Βόλου, αλλά η ανεργία έχει πλήξει και τον κλάδο τους, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια ο κλάδος να έχει επηρεαστεί σημαντικά στον Βόλο εξαιτίας της ανεργίας και της αποβιομηχάνισης.
Στην πρόσφατη εκλογο-απολογιστική συνέλευση του κλαδικού σωματείου που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, εκ μέρους της διοίκησης ο πρόεδρος Βαγγέλης Χαντζιάρας περιέγραψε με προβληματισμό την κατάσταση στον χώρο που δεν μένει ανεπηρέαστος από τα όσα συμβαίνουν στον ιδιωτικό τομέα. Ο ίδιος, με αφορμή και τα εργασιακά ζητήματα που παραμένουν ανοιχτά, υπογράμμισε ότι είναι ανάγκη να αποκατασταθεί η δυνατότητα επέκτασης των υποχρεωτικών κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
«Το βίαιο ξήλωμα όλου του δικαίου των Συλλογικών Συμβάσεων, όχι μόνο των κλαδικών αλλά και της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, επιβάλλει στην αγορά εργασίας συνθήκες γαλέρας», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Χαντζιάρας, καταγγέλλοντας τις νομοθετικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει και μειώνονται οι μισθοί, η αποζημίωση απόλυσης που σε συνδυασμό με το εκρηκτικό ποσοστό της ανεργίας, ενισχύουν -όπως είπε- τη δυνατότητα των εργοδοτών να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους, που υποχρεώνονται να δέχονται να εργάζονται κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας.
Ο πρόεδρος του Συνδικάτου Ηλεκτρολόγων έκανε λόγο για βίαιη φτωχοποίηση των εργαζομένων με αφορμή και τον κατώτατο μισθό που δεν καθορίζεται πλέον από την ΕΓΣΣΕ, αλλά νομοθετείται από το κράτος, ενώ για το νέο ασφαλιστικό που ήδη εφαρμόζεται, κατήγγειλε ότι δημιουργούνται εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων με διαφορετικά ασφαλιστικά δικαιώματα.
Εκτίμησε, επίσης, ότι η λειτουργία του ΕΦΚΑ είναι θνησιγενής εξαιτίας της ανεπαρκούς χρηματοδότησης και της εισφοροδιαφυγής, και της μη απόδοσης των οφειλομένων.
Σχέδιο προστασίας απολυμένων
Ο κ. Χαντζιάρας, παρουσιάζοντας τις θέσεις του κλάδου, μεταξύ άλλων έθεσε σε πρώτο πλάνο την ανάγκη να ενισχυθεί η προστασία των εργαζομένων από τις ομαδικές απολύσεις.
«Η ευνοϊκότερη ρύθμιση του ελληνικού δικαίου σε σχέση με τη διοικητική έγκριση των ομαδικών απολύσεων είναι απόλυτα δικαιολογημένη και επιβεβλημένη από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, καθώς και την απουσία κοινωνικού σχεδίου προστασίας των απολυμένων», ανέφερε ο κ. Χαντζιάρας και παρατήρησε πως στο πλαίσιο αυτό, εκτός των άλλων είναι αναγκαία και η ενίσχυση του ρόλου του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ), ως γνωμοδοτικού οργάνου σε σχέση με την απόφαση του εργοδότη για ομαδικές απολύσεις .
Οσον αφορά τέλος το ζήτημα των απεργιών -που τίθεται στο πακέτο με τα εργασιακά από τους δανειστές- σημείωσε πως τυχόν ρύθμιση που θα αξιώνει για τη λήψη απόφασης για κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης την απόλυτη πλειοψηφία των εγγεγραμμένων μελών της οργάνωσης, θα είναι αντίθετη στη δημοκρατική αρχή.
«Σήμερα που κλονίζονται τα ιερά και τα όσια της εργασίας, η χώρα έχει περισσότερο από ποτέ άλλοτε την ανάγκη ενός ισχυρού εργατικού συνδικαλισμού, γιατί ο μεμονωμένος εργαζόμενος διαθέτει πολύ ισχνή διαπραγματευτική δύναμη. Όσο κι αν πολλές φορές τα συνδικάτα φαίνονται αναποτελεσματικά κι ελάχιστα γοητευτικά, είναι ο μοναδικός αμυντικός μηχανισμός για τους εργαζόμενους. Μέσα στο “ολοκαύτωμα της αγοράς εργασίας”, είναι αδήριτη ανάγκη να έρθουν πιο κοντά οι νέοι με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και το αντίστροφο. Μόνο όταν δεν φοβούνται οι εργαζόμενοι να προβάλλουν διεκδικήσεις, είτε αφορούν μισθολογικά αιτήματα είτε θεσμικά», κατέληξε στην παρέμβασή του ο κ. Χαντζιάρας.
