Εντελώς μεταξύ μας … κι εγώ για τσίπουρα θα πάω αυτήν την μέρα, αλλά ας κρατήσουμε τους τύπους έστω για τα μάτια του κόσμου!!! Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ας αρχίσουμε από τα γνωστά και μη εξαιρετέα …
25 Μαρτίου: Εθνική εορτή της Ελλάδας αλλά και θρησκευτική! Γιορτάζουμε όχι μόνο τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου αλλά και την Ελληνική Επανάσταση του 1821, καθώς η μέρα αυτή είχε οριστεί ως ημέρα έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης από τον αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη, αν και πολλοί ιστορικοί αμφισβητούν την ημερομηνία. Παρελάσεις στρατιωτικές και μαθητικές λαμβάνουν χώρα σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας μετά την πρωινή δοξολογία. Γίνεται έτσι κατανοητό, ότι πρόκειται για μια ημέρα εξαιρετικής σημασίας από πολλές απόψεις.
Στην περιοχή μας, ήτοι στον Βόλο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας, θα έπρεπε να τιμούμε με ακόμη περισσότερες εκδηλώσεις και εορτασμούς αυτήν την ημέρα, καθώς εδώ γεννήθηκαν και έδρασαν προσωπικότητες που έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην Επανάσταση. Μπορεί όχι τόσο στο τεχνικό της μέρος, αλλά σίγουρα στο πνευματικό. Πρόκειται για τον Γρηγόριο Κωνσταντά, τον Άνθιμο Γαζή και τον Αντώνιο Κυριαζή ή κατά κόσμον Ρήγα Φεραίο. Ο Γρηγόριος Κωνσταντάς, γεννημένος το 1758 στις Μηλιές του Πηλίου, ήταν λόγιος και δάσκαλος και επηρέασε σημαντικά το προεπαναστατικό κίνημα του Ελληνικού Διαφωτισμού. Μαζί με τον Άνθιμο Γαζή, συγγραφέα και διαφωτιστή με όραμα την διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών στην Ελλάδα γεννημένο το 1764 επίσης στις Μηλιές, ίδρυσε την Σχολή των Μηλεών ή Μηλιώτικη Σχολή, όπου μεταξύ άλλων διδάσκονταν φιλοσοφία και φυσικές επιστήμες, με σκοπό να λειτουργήσει ως Ανώτερο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, κάτι το οποίο δεν ευοδώθηκε, καθώς μεσολάβησε η Επανάσταση του 1821 και η περιοχή του Πηλίου έμεινε εκτός των ορίων του τότε Ελληνικού κράτους. Την είσοδο της βιβλιοθήκης της σχολής, η οποία δεσπόζει στις Μηλιές, κοσμούσε η πινακίδα «ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ», δηλαδή θεραπεία ψυχής.
Εξίσου μεγάλης σημασίας ήταν και το πρόσωπο του Ρήγα Φεραίου, προσωνύμιο που του αποδόθηκε από μεταγενέστερους λόγιους. Ο ίδιος υπέγραφε πάντα ως «Ρήγας Βελεστινλής» ή ως «Ρήγας ο Θεσσαλός». Υπήρξε συγγραφέας, πολιτικός στοχαστής και επαναστάτης. Ο Ρήγας, ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν, περιπλανήθηκε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού στα πλαίσια της αβεβαιότητας που κάλυπτε τα χρόνια πριν αλλά και κατά την διάρκεια της Επανάστασης. Έτσι, έφτασε μέχρι το Λιτόχωρο, το Άγιον Όρος, την Κωνσταντινούπολη, το Βουκουρέστι, την Βιέννη και το Βελιγράδι, όπου το 1798 δολοφονήθηκε μαζί με άλλους Έλληνες επαναστάτες και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη. Εμβληματικά έργα του είναι η «Χάρτα του Ρήγα» και ο «Θούριος», που ακόμη τραγουδούμε σε σχολικές γιορτές θαυμάζοντας το επαναστατικό του πνεύμα και τον εμψυχωτικό του χαρακτήρα.
Όμως, όλα αυτά είναι «ψιλά γράμματα». Διότι, τι σου είναι τρία ονόματα, όταν περιμένεις πώς και πώς να έρθει η 25η Μαρτίου που μοσχοβολάει άνοιξη, για να πας να δεις την παρέλαση, να καμαρώσεις τα τέκνα και κατόπιν να πας αμέσως να πιάσεις τραπέζι στο πολυπόθητο τσιπουράδικο, αν δεν έχεις στείλει ήδη αντιπρόσωπο προκειμένου να το εξασφαλίσεις. Εδώ, στον Βόλο ξέρουμε να περνάμε καλά και δεν το λέω ειρωνικά. Είναι ευλογημένος τόπος, όμορφος με σπουδαία ιστορία αρχαιόθεν. Αλλά ας σταθούμε λίγο και σε αυτό, και όχι μόνο στο επιφανειακό του πράγματος. Πολλοί μαθητές αλλά και νέοι δεν γνωρίζουν καν τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου. Και αυτό δεν είναι απλώς απογοητευτικό. Δυστυχώς, είναι τρομακτικό. Ειδικά αν ιδωθεί υπό το πρίσμα της άποψης ότι «όποιος λαός δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».
Νατάσα Λαμρπινάκου
Κλασική Φιλόλογος
Λέσχη Εργαχομένου Κοριτσιού Βόλου
Φροντιστήριο Μ.Ε. Παιδεία – Ιωνία
