«Γροθιά» κατά του ρατσισμού από τους 350 μαθητές του 4ου Γενικού Λυκείου Βόλου. Ερμήνευσαν το τραγούδι-ύμνο «Imagine» και έστειλαν το δικό τους αντιρατσιστικό μήνυμα στην κοινωνία, σε μία συγκινητική εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας και το σχολείο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
«Δεν είναι απλά άσχημο… Δεν υπάρχει καμία λογική στο να κοροϊδεύει κάποιος κάτι που τυχαία δεν είναι τώρα. Για παράδειγμα δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε ρατσιστικά απέναντι στους ανάπηρους συμπολίτες μας. Ανά πάσα στιγμή, μετά από ένα δυστύχημα μπορούμε να βρεθούμε στη θέση τους. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα υπάρχουν ρατσιστικές συμπεριφορές. Ακόμη και μεταξύ αστείου και σοβαρού γίνονται πολλά πράγματα», το μήνυμα που έστειλε η μαθήτρια της α’ τάξης του 4ου Γενικού Λυκείου Βόλου, Ελπίδα Μπασματζή.
«Ο ρατσισμός είναι ένα πρόβλημα που μας απασχολεί όλους, και με την εκδήλωσή μας θέλουμε να μπορέσουμε να ευαισθητοποιήσουμε πιο πολύ κόσμο. Ειδικά στο θέμα των προσφύγων πιστεύω ότι θα πρέπει να τους συμπονέσουμε και να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν στην κοινωνία. Χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμη, κι αυτό γιατί υπάρχουν ακόμη πολλοί που δεν έχουν κατανοήσει τις διαφορές που υπάρχουν στον κόσμο», ανέφερε από την πλευρά του ο μαθητής της α’ τάξης Γιώργος Γαλλιόπουλος.
Οι μαθητές του σχολείου πρόβαλλαν βίντεο με τα στάδια δημιουργίας της αντιρατσιστικής τοιχογραφίας σε τοίχο του σχολείου τους. Μιας τοιχογραφίας που απεικονίζει τρεις γυναίκες διαφορετικού χρώματος να ενώνονται σε μια ζεστή αγκαλιά.
Μαθητές συντόνισαν και το πάνελ των ομιλητών.
Οι Ρομά
Την εμπειρία του ως θύμα ρατσιστικών συμπεριφορών μετέφερε ο τεταρτοετής σήμερα φοιτητής του ΙΑΚΑ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και Ρομά, Παναγιώτης Καρακώστας. «Ο ρατσισμός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Στο παρελθόν έχω δεχθεί και λόγω και της αναπηρίας αλλά και της φυλής μου, ρατσιστικές συμπεριφορές. Βίωσα τον αποκλεισμό, την απομόνωση, με έκαναν να νιώσω αρνητικά συναισθήματα. Σημασία δεν έχει να γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα μία φορά το χρόνο, σημασία έχει τι κάνουμε τις υπόλοιπες 364 ημέρες. Γιατί αν ο καθένας κοιτάξει βαθιά μέσα του, θα δει πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι αλλά διαφορετικοί. Και η αλλαγή ξεκινά από τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί», είπε χαρακτηριστικά.
Οι μετανάστες
Τα τελευταία 25 χρόνια ζει στην Ελλάδα και από αυτά τα 22 στο Βόλο. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλβανών Μεταναστών για την Πρόοδο, Ασίμ Κούκα, πλέον εργάζεται στην πόλη, έχει αποκτήσει τη δική του οικογένεια και νιώθει ενσωματωμένος στην κοινωνία.
Ο ίδιος περιέγραψε την εμπειρία της ξενιτιάς μέσα από φωτογραφίες: όταν ο ίδιος και συμπατριώτες του περνούσαν τα σύνορα της Ελλάδας, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, όταν έστειλε το παιδί του για πρώτη φορά στο σχολείο, όταν ως κοινότητα πλέον οι Αλβανοί άρχισαν να δραστηριοποιούνται και να προσφέρουν στην κοινωνία, όταν βρέθηκαν πριν από ένα χρόνο ακριβώς, στο πλευρό των προσφύγων να προσφέρουν πολύτιμοι βοήθεια σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη, κι εκείνοι τους ένιωσαν περισσότερο από τον καθένα.
«Έχουν περάσει τα χρόνια, οι μνήμες όμως μένουν. Όλος ο κόσμος προσπαθεί να στέκεται όρθιος με τα δεδομένα που υπάρχουν. Κι αυτή η ημέρα είναι πιο βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μας. Ο ρατσισμός έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Οι Αλβανοί έχουν ενσωματωθεί πλήρως στην κοινωνία και ο Βόλος αποτελεί πόλη-πρότυπο. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Μας αγκάλιασαν οι Βολιώτες», ανέφερε ο κ. Κούκα, αν και όπως παραδέχθηκε υπήρχαν μεμονωμένες ρατσιστικές συμπεριφορές.
Στην «ΑΡΣΙΣ»
Στην εκδήλωση συμμετείχαν και φιλοξενούμενοι στον ξενώνα ΑΡΣΙΣ της Μακρινίτσας. Ο ψυχολόγος, Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, ανέφερε ότι στη δομή φιλοξενούνται σήμερα 23 παιδιά, ωστόσο σύντομα θα γίνει υποδοχή επιπλέον επτά. Πρόκειται για παιδιά πρόσφυγες από τη Συρία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και χώρες της Αφρικής.
Ο ίδιος ανέφερε ότι «στο Βόλο δεν έχουν διαπιστωθεί ρατσιστικές συμπεριφορές. Είναι πιο μικρή η κοινωνία, πιο καλλιεργημένος ο κόσμος, δεν έχουν πέσει περιστατικά στην αντίληψή μου».
Στην εκδήλωση το παρών έδωσε ο διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, Σωκράτης Σαβελίδης. «Το καρκίνωμα του ρατσισμού, όπως μας δείχνουν τα παιδιά μπορεί να εξαλειφθεί μόνο με έναν τρόπο: ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό και αποβάλλοντας τον έστω και μικρό ρατσιστή που κρύβουμε μέσα μας και αναδεικνύοντας τον άνθρωπο».
